Paper presents general hypothesis of the relationship between the strength of rocks and the third invariant of the stress tensor deviator at failure. It has been assumed that the normal and tangential stressesacting on the strictly determined planes defined by the directional cosines depending on the three invariants of the stress state should be taken into account in the calculation of the rock strength. The hypothesis is the extension of the former Burzyński's work. Geometrical interpretation of the hypothesis has been given and its verification for Sandstone and Dunham Dolomite, on the basis of experimental data known from the relevant literature, has been presented.
PL
Artykuł przedstawia ogólną hipotezę związku pomiędzy wytrzymałością skał, a trzecim niezmiennikiem dewiatora tensora naprężenia. Założono, że przy obliczeniach wytrzymałości skał należy wziąć pod uwagę naprężenia normalne i styczne działające na ściśle określonych płaszczyznach zdefiniowanych przez cosinusy kierunkowe zależne od trzech niezmienników stanu naprężenia. Hipoteza stanowi rozwinięcie wcześniejszych prac Burzyńskiego. Podano interpretację geometryczną hipotezy oraz jej weryfikację dla Piaskowca i Dunham Dolomite na podstawie danych eksperymentalnych z literatury.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.