Sylwetka Wincentego Potackiego ur. 22.01.1904 r. w Warszawie, zm. 24.06.2001 r. we Wrocławiu; projektanta form przemysłowych, rzeźbiarza, malarza, pedagoga.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Za ceramikę artystyczną uważa się artystyczne uformowane i ozdobione wyroby garncarskie, fajansowe, porcelanowe i kamionkowe. Głównymi surowcami do ich wytwarzania są: kwarc, skaleń i substancja ilasta (gliny i kaoliny). Przypuszcza się, iż pierwsze umiejętności lepienia naczyń z gliny zdobyto już ok. 10 000 lat przed naszą erą. Sztuka ceramiczna rozwijała się na całym świecie, w niemal wszystkich kulturach, czego wynikiem jest różnorodna forma i skład chemiczny wyrobów. Mokra glina jest miękka i plastyczna. Pod wpływem wypalania uformowanych wyrobów zachodzą liczne reakcje chemiczne, materiał traci wilgoć i w ten sposób powstają twarde, wytrzymałe i trwałe wyroby ceramiczne. W końcowych etapach wyroby ceramiczne poddawane są szkliwieniu i zdobieniu. W celu nadania im odpowiednich właściwości oraz wzbogacenia ich walorów dekoracyjnych stosuje się różnego typu szkliwa, tlenki metali, pigmenty. Jak widać chemia towarzyszy artystom podczas całego procesu tworzenia zaczynając od przygotowania mas, aż do zdobienia i zabezpieczania już gotowych dzieł sztuki. W trakcie prezentacji zostanie krótko przedstawiona historia sztuki ceramicznej, chemiczne strona wytwarzania, zdobienia i zabezpieczania ceramiki. Ponadto omówione zostaną różnice w składzie chemicznym wypływające na wygląd i właściwości różnych rodzajów ceramiki oraz techniki wykorzystywane przy tworzeniu współczesnej ceramiki artystycznej.
19
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW