W pracy przedstawiono wyniki badań związanych z otrzymaniem receptury kleju o zmniejszonej palności, przeznaczonego do klejenia elementów drewnianych i drewnopochodnych. W celu zwiększenia odporności ogniowej do dyspersji klejowej na bazie polioctanu winylu wprowadzono ceramiczne retardanty palenia, takie jak krzemionka, sole fosforanowe, szkło wodne potasowe oraz tzw. wypełniacze. Dodatkowo, celem poprawy właściwości reologicznych, zastosowano glicerynę. Gotowe mieszaniny poddano badaniom reologicznym w tym starzeniowym (stabilność lepkości próbek od czasu przygotowania), termicznym (DSC-TG), wytrzymałościowym, a także przeprowadzono wstępne testy palności. Uzyskano mieszaniny, w których lepkość pozorna klejów mieściła się w zakresie 4700–11900 mPa∙s, co jest wymagane dla ich aplikacji. Badania analizy termicznej wykazały mniejszy średni całkowity ubytek masy. Ponadto stwierdzono korzystny wpływ retardantów na wytrzymałość mechaniczną kleju (ponad 5000 N na zrywanie). Badania palności wykazały, że nastąpiło znaczące opóźnienie w zapaleniu się kleju, co świadczy o zwiększonej odporności ogniowej.
EN
The paper presents the results of studies related to the development of an adhesive formula with reduced flammability for bonding wood and wood-based elements. To obtain the enhanced fireproof properties, ceramic fire retardants such as silica, phosphate salts, potassium water glass and so-called filling materials were added to the adhesive dispersion based on poly(vinyl acetate). In addition, glycerin was employed to improve the rheological properties. Prepared mixtures were tested rheologically, including aging tests (stability of sample viscosity vs. time), and thermally (DSC-TG). They have also been subjected to strength and flammability tests. Viscosity of the obtained adhesive mixtures was in the range of 4 700-11 900 mPa∙s, what is required for their application. The results of thermal analysis have shown lower weight loss. Moreover, it was found that the addition of selected retardants increases the breaking strength of the adhesive (to over 5000 N). The flammability tests indicated significant delay in ignition of samples, what confirms their improved fire resistance.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
W pracy przedstawiono wstępne wyniki badań dotyczące opracowania receptury kleju do drewna z wybranymi dodatkami ceramicznymi mającymi na celu poprawę właściwości ognioochronnych takich spoin. Medium podstawowym była dyspersja na bazie polioctanu winylu o pH mieszczącym się w zakresie 3-5, do której wprowadzano różne opóźniacze palenia, takie jak krzemionka, wodne roztwory krzemianów sodu i litu, mocznik oraz chlorek glinu, których zadaniem jest m.in. wspomożenie tworzenia zwęglonej warstwy izolującej termicznie, zmniejszenie palności klejonego drewna czy tworzenie rodników hamujących proces palenia. Wybrane mieszaniny scharakteryzowano pod kątem ich właściwości reologicznych (pomiar lepkości w różnych temperaturach), termicznych (analiza TG/DTA) oraz wytrzymałościowych (wytrzymałość na zrywanie). Najlepszą mieszalnością cechowały się wodne roztwory krzemianów sodu i litu, odpowiednio o module molowym 3,2 oraz 4,5 i pH=11. Dodatek krzemianów sodu i litu oraz krzemionki powodował wzrost lepkości mieszanin w temperaturze pokojowej z około 3000 mPa∙s do nawet 14000 mPa∙s, natomiast obecność soli i mocznika nie wprowadzała większych zmian. Wraz ze wzrostem temperatury lepkość badanych mieszanin malała. Jedynie w przypadku próbki kleju D2 z dodatkiem 15% wag. mocznika lepkość mieszaniny pozostawała stabilna aż do 60 ºC. Wyniki analizy termicznej wykazały, że całkowita zmiana masy badanych próbek wynosi powyżej 90%, a największa ubytek masy występuję w zakresie temperatur 300-350 ºC (ok. 60% całkowitej masy). Badane dodatki nie wpływały znacznie na zmniejszenie ubytku masy, ale powodowały przesunięcie charakterystycznych temperatur w stronę wyższych wartości. Przeprowadzone badania wytrzymałościowe na zrywanie wykazały, że zastosowane opóźniacze palenia nie pogarszają znacząco parametrów wytrzymałościowych spoin klejowych, a w niektórych przypadkach nawet je poprawiają. Maksymalne naprężenie rozciągające dla czystego kleju wynosiło 6,34 MPa, natomiast dla badanych mieszanin mieściło się ono w zakresie 6,17-6,87 MPa. Jedynie dla mieszaniny kleju D2 z dodatkiem 15% wag. chlorku glinu wartość ta była znacznie niższa (5,18 MPa).
EN
Preliminary results of research on the development of a recipe of wood adhesive with selected ceramic additives aimed at improving its fireproof properties are presented. A basic medium was dispersion with pH in the range 3-5 based on polyvinyl acetate, to which various fire retardants such as silica, aqueous solutions of sodium and lithium silicates, urea and aluminum chloride were introduced. Their task is to help, among other things, to create a thermally insulating charred layer, to reduce the flammability of laminated wood, or to produce radicals which inhibit the combustion process. Such prepared mixtures were tested towards its rheological (viscosity measurements in different temperatures), thermal (TG/DTA analysis) and strength (tensile strength) properties. It was noticed that the best miscibility characterizes the adhesive mixtures with aqueous solutions of lithium and sodium silicates with molar modulus 3.2 and 4.5, respectively, and pH = 11. Addition of sodium and lithium silicates, as well as addition of silica, increased viscosity of the tested mixtures at room temperature from about 3000 mPa∙s up to 14 000 mPa∙s, while the presence of salt and urea did not cause major changes. An increase in temperature caused a decrease in viscosity. Only in the case of the D2 adhesive with 15 wt% of urea the viscosity of the mixture remained stable up to 60 ºC. The results of thermal analysis showed that the total change in weight of the tested samples were greater than 90%, and the maximum loss in mass was in the temperature range of 300-350 ºC (approx. 60% of total weight). The additives did not significantly affect the weight loss, but shifted the characteristic temperatures to higher values. The carried out tensile strength tests revealed that the applied fire retardants did not significantly impair the strength parameters of adhesive joints, and in some cases even improved them. A maximum extension stress for pure glue was 6.34 MPa, and for other tested mixtures it fell within the range of 6.17-6.87 MPa. Only for D2 adhesive with 15 wt% of aluminum chloride this value was significantly lower (5.18 MPa).
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.