Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 2017

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: central ray

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Określenie punktu padania promienia centralnego jako narzędzie kontroli jakości radiografii klatki piersiowej

Pasieka E., Żelechowicz M.

Inżynier i Fizyk Medyczny

2017

Vol. 6, nr 2

69--73

Umiejętne posługiwanie się punktem padania promienia centralnego (PC) jest jednym z głównych wyznaczników prawidłowego pozycjonowania pacjenta do radiografii. Podczas wykonywania zdjęcia rentgenowskiego klatki piersiowej w projekcji tylno-przedniej PC pada w linii pośrodkowej tylnej badanego pacjenta, na wysokości dolnych kątów łopatek, co odpowiada siódmemu kręgowi piersiowemu. Celem pracy jest określenie punktu padania promienia centralnego poprzez wykreślenie przekątnych radiogramu klatki piersiowej. Materiał i metoda: Dokonano retrospektywnej oceny punktu padania promienia centralnego na 160 radiogramach klatki piersiowej w projekcji tylno-przedniej. Zdjęcia rentgenowskie wykonano w technice cyfrowej w Zakładzie Radiologii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Białymstoku. Radiogramy do analizy wybrano losowo spośród wykonanych w okresie 1.01.2015-30.06.2015 przy użyciu aparatu rentgenowskiego Axiom Aristos FX Plus Siemens. Ustalenie punktu padania PC przeprowadzono, dokonując wykreślenia przekątnych radiogramu na stacji opisowej do radiografii ogólnej. Wyniki: Najczęściej jako punkt padania promienia centralnego zidentyfikowano trzon 8 kręgu piersiowego (n = 61; 38%). W przypadku 23% radiogramów identyfikacja trzonu kręgowego była niemożliwa, ze względu na niski kontrast i brak uwidocznienia szczegółów. Średnia wartość wskaźnika masy ciała (BMI) pacjentów, którym wykonano radiogramy o niskim kontraście, była zdecydowanie wyższa niż w grupie, gdzie interpretacja była możliwa (34,2 vs. 24,4). Wnioski: Określenie miejsca przecięcia przekątnych wydaje się być właściwym narzędziem do oceny jakości radiogramów klatki piersiowej. Technika ta może być wykorzystana w analizie zdjęć odrzuconych. Ograniczeniem zastosowania jest niski kontrast radiogramów wykonanych pacjentom z wysokim BMI.

Using the point of central beam incidence during X-ray imaging is an element of radiographer’s good clinical practice. When positioning the patient for a chest X-ray in the posterior-anterior projection, central beam incidence is in the posterior midline, at the lower angles of the shoulder-blades, which corresponds to the 7th thoracic vertebra. The aim is to identify the point of central beam incidence during chest X-ray imaging by marking the diagonals. Materials and methods: The point of central beam incidence was assessed on 160 chest radiographs in the posterior-anterior projection. Digital X-ray images were taken at the Department of Radiology, Medical University Hospital in Bialystok. Radiographs were randomly selected for analysis among those taken in the period from January 1 to June 30, 2015. The point of central beam incidence was determined by marking the diagonals of the radiograph on the monitor displays. The place of diagonals intersection was identified by vertebral body in the thoracic spine. Results: The most common point of central beam incidence was at the 8th thoracic vertebra (n = 61; 38%). In 23% of radiographs, identification of the vertebral body was impossible due to low contrast and lack of visible details. Mean BMI of patients whose radiographs had low contrast was higher than in the group where interpretation was possible (34,2 vs. 24,4). Conclusions: Identifying the point of diagonals intersection seems to be an appropriate tool for assessing radiograph quality. It can be used to analyze rejected images. A limitation of using this method is low-contrast radiographs in patients with high BMIs.