Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Powiadomienia systemowe
  • Sesja wygasła!
  • Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  cellulose solvents
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
This paper discusses the possibility of nanofibre formation in an electrostatic field from cellulose solutions in different solvent systems. Additionally when investigating solutions of various cellulose content, an attempt was made to evaluate these solutions from the viewpoint of their usability for nanofibre formation. The spinnability of the solutions examined was assessed based on observation of the stability of nanofibre formation by the simplest single needle spinning device. The morphology of the samples obtained by electrospinning was studied by Scanning Electron Microscopy (SEM). Spinning dopes were obtained using well-known technologies for cellulose solution preparation applied in the cellulose fibre industry, namely N-Methylmorpholine N-oxide (NMMO) and viscose methods, as well as a mixture of phosphoric acids, which is relatively cheap, easily available and yet not used in industry. Based on the research conducted, it may be concluded that the cellulose solutions in NMMO proved to be the best system for exceptionally stable formation of nanofibres in an electrostatic field.
PL
W pracy przedstawiono próbę otrzymania nanowłókien w polu elektrostatycznym wykorzystując do tego celu roztwory celulozy w różnych układach rozpuszczalnikowych. Podjęto również próbę oceny tych roztworów pod kątem ich zdolności do tworzenia nanowłókien badając roztwory o różnych stężeniach celulozy. Oceny przędliwości roztworów dokonano na podstawie obserwacji stabilności formowania nanowłókien, wykorzystując do tego celu najprostszy, jedno-igłowy układ formujący. Uzyskane podczas procesu elektroprzędzenia próbki analizowane były pod kątem ich morfologii z wykorzystaniem skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM). Do sporządzenia roztworów przędzalniczych wykorzystano znane i stosowane w przemyśle włókien celulozowych techniki otrzymania roztworów celulozy tj. N-tlenek N-metylomorfoliny (NMMO), metodę wiskozową oraz stosunkowo tani i łatwo dostępny, ale niestosowany w przemyśle kwas ortofosforowy. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, iż optymalnym układem pozwalającym na bardzo stabilne formowanie nanowłókien w polu elektrostatycznym są roztwory celulozy w NMMO.
EN
The aim of the study was to find new structured biopolymer blends bearing adjustable properties able to produce innovative materials. Apart from cellulose and three solvents (NaOH, N-methylmorpholine-N-oxide [NMMO] and 1-ethyl-3-methylimidazolium acetate [EMIMac]), 15 different polysaccharides were chosen to study the interactions of polysaccharides or their mixtures in solutions, as well as the solid state after forming. Dissolution screenings yielded promising polysaccharides, which were used for the preparation of cellulose/ polysaccharide solutions and subsequently for the shaping of blends with cellulose. The solubility and miscibility were evaluated by microscopy, DSC, particle analysis and rheology. Polysaccharides with a structure similar to that of cellulose, e.g., xylan, carrageenan or cellulose carbamate were not miscible, showing globular morphologies, whereas high-molar and side chains containing polysaccharides such as xanthan or tragacanth gum form co-continuous morphologies. The forming of blend fibres was nevertheless possible for all three solvents. The textile-physical properties of the blend fibres were slightly decreased compared to those of the unmodified fibre, in which fibres from NMMO and EMIMac had the highest performance. The presence of blended polysaccharides in the fibres produced was verified by residue sugar analysis, in which the highest amounts occurred for EMIMac fibres.
PL
Celem badań było wytworzenie nowych mieszanin biopolimerowych zdolnych do wytworzenia innowacyjnych materiałów. Poza celulozą i trzema rozpuszczalnikami (NaOH, tlenku N-metylo N-morfoliny [NMMO] i octanu 1-etylo 3-metyloimidazolowego [EMIMac]), wytypowano 15 polisacharydów w celu badań wzajemnego oddziaływania w roztworach mieszanin a także w wytworzonych włóknach. Wytypowane polisacharydy zastosowano do przygotowania roztworów celulozowo/polisacharydowych, z których następnie formowano modyfikowane włókna celulozowe. Rozpuszczalność i mieszalność polisacharydów w roztworach była oceniana metodą mikroskopową, DSC, analizy cząstek i metodą wiskozymetryczną. Polisacharydy o strukturze podobnej do celulozy np. ksylan, karagen lub karbaminian celulozy nie były mieszalne, wykazywały globularną budowę morfologiczną, podczas gdy wysokocząsteczkowe i rozgałęzione tj. ksantan lub guma tragakant tworzyły struktury liniowe. Jednakże formowanie włókien było możliwe ze wszystkich roztworów przygotowanych z tych trzech rozpuszczalników. Modyfikowane włókna celulozowe charakteryzowały się nieznacznie niższymi właściwościami mechanicznymi w porównaniu do włókien niemodyfikowanych. Włókna formowane z roztworów NMMO i EMIMac charakteryzowały się najwyższymi właściwościami mechanicznymi. W modyfikowanych włóknach celulozowych oceniono zawartość polisacharydów.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.