Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Bierne zabezpieczenia ogniochronne słupów żeliwnych

Turkowski Piotr

Materiały Budowlane

|

2022

|

nr 7

17--21

PL

W artykule zaprezentowano wyniki badania odporności ogniowej obciążonego słupa żeliwnego o przekroju okrągłym zamkniętym (CHS), zabezpieczonego zaprawą ogniochonną. Ponadto badaniu poddano słupy nieobciążone zabezpieczone tą samą zaprawą w celu określenia wpływu obciążenia na skuteczność ogniochronną materiału oraz dwa kolejne słupy nieobciążone, zabezpieczone inną zaprawą ogniochronną. Uzyskane wyniki pokazują, że słupy żeliwne mogą być zabezpieczane ogniochronnie nie tylko reaktywnymi, ale także biernymi materiałami ogniochronnymi. Wymagana grubość izolacji może być ustalana na podstawie tablic uzyskanych w badaniach elementów stalowych, zgodnie z EN 13381. Metody określenia temperatury krytycznej stali, podane m.in. w normie EN 1993-1-2, mogą być z powodzeniem stosowane także w odniesieniu do konstrukcji żeliwnych.

EN

This study presents the results of fire resistance tests of a loaded cast iron column with circular hollow sections (CHS), protected against fire with fire protection mortar. In addition, unloaded columns, protected with the same mortar, were tested in order to determine the relationship between the load and fire protection efficiency. Also, two more unloaded columns were added, which were protected with a different type of fire protection mortar. The results obtained indicate that cast iron columns may be protected not only with reactive, but also with passive fire protection materials. The required fire protection thickness may be determined based on tables from tests of steel elements pursuant to the EN 13381 European Standard System. The existing methods for the determination of the critical temperature of steel, provided i.a. in EN 1993-1-2, may also be successfully used for cast iron structures.

2

Ocena nośności zabytkowego słupa żeliwnego wiaty peronowej

Domagała Rafał

Inżynieria i Budownictwo

|

2021

|

R. 77, nr 9-10

438--441

PL

Dokonano oceny nośności zabytkowego słupa wiaty peronowej wykonanego z żeliwa szarego perlitycznego z grafitem płatkowym w osnowie perlitycznej EN-GJL-100. Obliczenia wykonano według zbioru norm PN-EN 1993 Eurokod 3.

EN

The load-bearing capacity of a historic platform shed made of gray pearlitic cast iron with EN-GJL-100 pearlitic matrix flake graphite was assessed. The calculations were made according to the set of PN-EN 1993 Eurocode 3 standards.

3

Conservation aspects of cast-iron platform shelters on the example of Vistula Pomerania railway stations

Kwasek Michał

Architectus

|

2021

|

Nr 1 (65)

49--58

EN

Cast-iron shelters were used in the 19th century as cheaper alternatives to large platform halls. Nevertheless, they were aesthetically distinguish-able from later riveted solutions. Because of their durability and continuous utility, they were not the subject of disassembly, as numerous transport infrastructure objects have been in recent decades. This article aims to indicate proper conservation practices during construction works on cast-iron platform shelters. Nowadays, most frequently, they take place during the modernization of railroad stations. As presented in this text, the approach to conservation procedures can be significantly different. The paper investigates technical and architectural solutions of selected instances of cast-iron platform shelters in Vistula Pomerania. Some references to foreign designs are also presented. The analysis of literature and archival documentation of the project, as well as the field studies, enabled us to formulate conclusions – recommendations for the proper procedure in respect of this type of object. Cast-iron platform shelters ought to be preserved as the unique remnant of 19th-century architecture. It is recommended to use an adequately selected material during the works and to restore the artistic qualities of cast-iron structures by restoring their original paintings. The author also refers to the realization of new roofing created in the preserved historical objects’ closest vicinity. Based on the illustrated instances, he recommends efforts to maintain consistency between new or reconstructed structures and authentic 19th-century ones. Simultaneously author emphasizes the necessity of avoiding the obliteration of the distinction between them. He drew attention to the challenges of repairing cast-iron pillars, giving examples of techniques that can be applied.

PL

Żeliwne wiaty były stosowane w XIX w. jako tańsze odpowiedniki wielkich hal peronowych. Mimo to wyróżniały się swoją estetyką na tle późniejszych – nitowanych – rozwiązań. Ze względu na ich trwałość i ciągłą przydatność nie podlegały rozbiórkom jak wiele obiektów techniki transportowej w ostatnich dziesięcioleciach. Celem artykułu jest wskazanie dobrych praktyk konserwatorskich w trakcie prac budowlanych dotyczących żeliwnych wiat peronowych. Współcześnie mają one najczęściej miejsce przy modernizacji dworców kolejowych. Jak przedstawiono w niniejszym tekście, sposób podejścia do zabiegów konserwatorskich może być znacząco różny. W artykule przedstawiono wyniki badań rozwiązań technicznych oraz architektonicznych wybranych przykładów żeliwnych zadaszeń peronowych na terenie Pomorza Nadwiślańskiego. Przedstawiono także nawiązania do realizacji poza granicami Polski. Analiza literatury przedmiotu i archiwalnej dokumentacji projektowej, a także badania terenowe umożliwiły sformułowanie wniosków – rekomendacji dla właściwego postępowania przy tego typu obiektach. Jako unikatowa pozostałość po architekturze XIX w. żeliwne wiaty peronowe powinny być bezwzględnie chronione. W trakcie prac wskazane jest stosowanie odpowiednio dobranego materiału, a także dążenie do przywrócenia żeliwnym wiatom ich walorów artystycznych poprzez odtworzenie pierwotnej kolorystyki. Autor artykułu odnosi się również do realizacji nowych zadaszeń, powstających w bezpośrednim sąsiedztwie zachowanych historycznych obiektów. Bazując na przedstawionych przykładach, rekomenduje dążenie do zachowania spójności nowych lub rekonstruowanych obiektów z autentycznymi realizacjami z XIX w. Jednocześnie podkreśla konieczność dbałości o to, by granica między nimi nie uległa zatarciu. Zwrócił uwagę na trudności, jakie mogą dotyczyć prac naprawczych przy żeliwnych słupach, podając przykłady technik możliwych do zastosowania.

4

Reinforcement of existing cast-iron structural elements by means of fiber reinforced composites

Marcinowski J., Różycki Z.

Civil and Environmental Engineering Reports

|

2016

|

No. 20(1)

37--45

EN

The paper deals with tubular, cast-iron columns which should be reinforced due to the planned new structural function of these elements. According to the requirements of the monument conservator the general appearance of columns should not be altered significantly. Reinforcement with an external, thin coating (sleeve or jacket) made of composite (carbon fibre reinforced polymer - CFRP) was proposed. Details of the proposed technique were presented. The reinforcement effect was verified in destructive test sperformed on two columns without reinforcement and the two other columns reinforced with the chosen technique. Due to the expected very high load capacity of the axially loaded column, the test rig was designed in such a manner that the force could be applied on big eccentricity. For this purpose a special base was prepared (comp. Fig. 1). Destructive tests have confirmed the high effectiveness of the adopted strengthening technique.

PL

Praca dotyczy żeliwnych słupów cylindrycznych, które w związku z planowaną ich nową funkcją konstrukcyjną powinny zostać wzmocnione. Wymagania konserwatorskie nie dopuszczają znaczących zmian wyglądu zewnętrznego wzmacnianych słupów, z tego względu zaproponowano wzmocnienie za pomocą cienkiej powłoki włóknokompozytowej CFRP nakładanej na zewnętrzną powierzchnię słupów. W pracy zaprezentowano szczegóły proponowanej techniki wzmocnienia. Uzyskany efekt wzmocnienia zweryfikowano w badaniach niszczących wykonanych na dwóch słupach oryginalnych i dwóch słupach poddanych wzmocnieniu proponowaną techniką. Z powodu spodziewanej bardzo wysokiej odporności słupów na ściskanie osiowe, stanowisko badawcze zaprojektowano w taki sposób, aby siła mogła być przykładana na dużym mimośrodzie. W tym celu zaprojektowano i wykonano dodatkową głowicę. Badania niszczące potwierdziły wysoką efektywność zastosowanej techniki wzmocnienia.