Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: cast steel Ni-Cr

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Utlenianie izotermiczne staliwa 0,3C-18Cr-30Ni z dodatkami niobu i tytanu

Chylińska R., Garbiak M., Piekarski B.

Inżynieria Materiałowa

2012

Vol. 33, nr 6

669--672

Odporność staliwa austenitycznego na korozję wysokotemperaturową jest połączona z tworzeniem się na jego powierzchni zgorzeliny składającej się głównie z tlenków Cr2O3. Dobra skuteczność ochronna zgorzeliny wynika także z obecności innych dodatków stopowych, np. krzemu, niobu czy tytanu. Umożliwiają one zmianę składu fazowego i morfologii produktów procesu utleniania. Celem pracy jest porównanie zachowania się żarowytrzymałego staliwa austenitycznego 0,3C-18Cr-30Ni z dodatkami niobu (1,84%) lub tytanu (0,93%) podczas utleniania izotermicznego w atmosferze powietrza w temperaturze 900°C. Wyniki badań wykazały, że kinetyka procesu utleniania staliwa zależy zarówno od rodzaju wprowadzonego pierwiastka węglikotwórczego, jak i od czasu jego wyżarzania poprzedzającego proces utleniania. Niob lub tytan istotnie obniżają przyrost masy staliwa w wyniku utleniania izotermicznego. W przypadku staliwa 18Cr-30Ni-Ti przyrost ten jest w przybliżeniu trzykrotnie mniejszy, a staliwa 18Cr-30Ni-Nb dwukrotnie mniejszy w porównaniu ze staliwem bez tych dodatków. Procesowi tworzenia się zgorzeliny na staliwie 18Cr-30Ni-Nb towarzyszy niekorzystne utlenianie wewnętrznego podłoża. Korozja wewnętrzna przebiega w głąb materiału wzdłuż wydzieleń węglików niobu. Do ograniczania jej zasięgu przyczynia się zachodzenie przemiany fazowej węglików niobu w fazę G w mikrostrukturze staliwa w trakcie wyżarzania. Ogólnie należy stwierdzić, że wprowadzanie tytanu do składu chemicznego staliwa 18Cr-30Ni jest korzystniejsze ze względu na zwiększenie jego odporności na utlenianie izotermiczne w porównaniu ze staliwem z dodatkiem niobu.

Resistance of austenitic cast steel to high temperature corrosion is accompanied by the formation of a surface film consisted mainly of chromium Cr2O3 oxides. Good oxidation behaviour of a protective scale is also attributed to other elements like silicon, niobium or titanium that provide the change of phase composition as well as the morphology of the products of oxidation process. In this work, the oxidation behaviour of a creep resistant austenitic cast steel 0.3C-18Cr-30Ni with addition of Nb (1.84%) is compared to the behaviour of the cast steel containing titanium addition (0.93%). The alloys were subjected to isothermal oxidation in air atmosphere and temperature of 900°C. The results of investigations show that the rate of alloy oxidation is influenced by the kind of carbide former addition and the time of annealing process preceded the oxidation test. Both niobium and titanium decrease the rate of mass gain due to oxidation. The oxidation rate is about threefold for titanium and two-time lower for niobium additions in comparison with the cast steel without these elements. Process of scale formation on surface of 18Cr-30Ni-Nb cast steel is accompanied by an adverse effect of internal oxidation of substrate. Internal corrosion runs deep into the base material along the precipitates of niobium carbides. Transformation of niobium carbides into G phase, occured in microstructure during annealing of cast steel, inhibits the range of internal oxidation. Considering resistance to isothermal oxidation it has been found that introducing of titanium into chemical composition of cast steel 18Cr-30Ni is much favourable in comparison with niobium addition.

The thermal fatigue behaviour of creep-resistant Ni-Cr cast steel

Piekarski B.

Archives of Foundry Engineering

2007

Vol. 7, iss. 4

155-158

The study gives a summary of the results of industrial and laboratory investigations regarding an assessment of the thermal fatigue behaviour of creep-resistant austenitic cast steel. The first part of the study was devoted to the problem of textural stresses forming in castings during service, indicating them as a cause of crack formation and propagation. Stresses are forming in carbides and in matrix surrounding these carbides due to considerable differences in the values of the coefficients of thermal expansion of these phases. The second part of the study shows the results of investigations carried out to assess the effect of carbon, chromium and nickel on crack resistance of austenitic cast steel. As a criterion of assessment the amount and propagation rate of cracks forming in the specimens as a result of rapid heating followed by cooling in running water was adopted. Tests were carried out on specimens made from 11 alloys. The chemical composition of these alloys was comprised in a range of the following values [...]. The specimens were subjected to 75 cycles of heating to a temperature of 900oC followed by cooling in running water. After every 15 cycles the number of the cracks was counted and their length was measured. The results of the measurements were mathematically processed. It has been proved that the main factor responsible for an increase in the number of cracks is carbon content in the alloy. In general assessment of the results of investigations, the predominant role of carbon and of chromium in the next place in shaping the crack behaviour of creep-resistant austenitic cast steel should be stressed. Attention was also drawn to the effect of high-temperature corrosion as a factor definitely deteriorating the cast steel resistance to thermal fatigue.