Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

The place of the “quantitative signature symbols” in the classification of the cartographic presentation methods

Korycka-Skorupa J., Pasławski J.

Polish Cartographical Review

|

2017

|

Vol. 49, No. 2

59--66

EN

The authors of the article pay their attention to the lack of a generally accepted classification of the cartographic presentation methods. The classification, which was described in the Ratajski’s handbook (1989) in the mostly extensive way, is commonly used in the Polish literature. According to the authors, it would be appropriate to modify one of the types of symbols (quantitative ones) as an independent method of data presentation at the quantitative level, in addition to the method of diagram, choropleth, dot method and isoline one.

2

Method vs. form - an attempt to classify cartographic presentation methods

Mazur M.

Polish Cartographical Review

|

2017

|

Vol. 49, No. 2

47--57

EN

The author of the article discusses the subject of terminology in the field of cartographic methodology. The general purpose is to propose an internally consistent system of concepts which allows classification of cartographic presentation methods based on unambiguous criteria. For this purpose, in the article the concept of presentation method and the concept of presentation form were differentiated, the cartographic presentation method was divided into stages, and possible data transformation and visualization aspects during application of a method were specified. Then, review of the previous classifications of cartographic presentation methods was conducted which allows differentiation of two fundamental approaches to classification and comparison of the applied criteria. On this basis, the author’s classification of cartographic presentation methods was suggested in which three qualitative and four quantitative methods were differentiated. It constitutes a compromise between accepting unambiguous criteria and the possibility to differentiate methods fixed in cartographic convention.

3

Elaboration of topographic bases for statistical maps, their contents and importance

Cebrykow P.

Polish Cartographical Review

|

2017

|

Vol. 49, No. 3

97--106

EN

The author’s objective is to present the role of base contents for a statistical map and determine its desired features which would influence optimum perception of the main contents of the map. The article consists of two main parts. The first part discusses selection of cartographic projection. Presented recommendations could be summarized in a short conclusion that application of equal-area projections is the optimum solution. It results from the necessity of preserving correct spatial relations during the perception of the thematic map contents. It is recommended to show cartographic graticule on statistical maps, for it helps to recognize geometrical attributes of the map and plays the localizing role. The second part of the article concentrates on the issue of selection of base contents’ elements on statistical maps. Such selection depends on the method of presentation of the thematic contents of the map. Because of that the optimum contents of the map is discussed in the context of basic cartographic presentation methods, i.e. the dot method, the choropleth method, the diagram method and the isoline method. The role of base elements in the process of reading of the main contents is also underlined. It is shown that it is not only the localizing role. Including additional elements of base contents facilitates understanding of the spatial distribution of the phenomenon which is the main topic of the map. The article encourages extension of the contents of statistical maps by additional elements of contents, which, while keeping correct spatial relations, can improve the efficiency of map use.

4

Methodology for mapping the average transaction prices of residential premises using GIS

Sosnowska M., Karsznia I.

Polish Cartographical Review

|

2016

|

Vol. 48, No. 4

161--171

EN

Geographic information systems (GIS) and their tools support the process of real estate trading. Of key importance is the ability to visualise information about real estate in the form of maps of average real estate transaction prices. The following study presents a methodology for mapping average real estate transaction prices using GIS. The map development process comprised three main stages. In the first stage, the input data was processed and statistically analysed. Official data came from the Register of Real Estate Prices and Values, and open data from the National Register of Boundaries. The second stage involved the visualization of the data in the form of maps of average apartment prices using the cartographic methods of choropleth maps and diagrams. The commercial tool ArcMap 10.3 and the free Quantum GIS software were used in the design of the maps of average real estate transaction prices, to check the options for using these types of programs. As a result, eight maps were designed presenting the average transaction prices for residential properties in the Warsaw district of Ursynów in 2015. The final stage was the analysis of the designed maps. The influence of the selection of the reference units on the visualization content, and the impact of combining cartographic presentation methods on the complexity of the presentation of real estate information, were also analysed.

5

Metody prezentacji kartograficznej cyfrowych map glebowo rolniczych z uwzględnieniem niepewności danych

Jaroszewicz J., Bielska A.

Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji

|

2012

|

Vol. 24

87--98

PL

Mapy glebowo-rolnicze w skali 1:5 000 opracowywane były w latach 60-tych w formie analogowej (barwnej i czarno-białej) dla obszaru całego kraju. Powstawały na podstawie istniejących map klasyfikacyjnych, badań terenowych i laboratoryjnych poprzedzonych interpretacją zdjęć lotniczych. Stanowią cenny zbiór informacji o warunkach glebowych, przydatności rolniczej gruntów, oraz pośrednio, o przydatności gruntów dla innych, pozarolniczych funkcji. Stanowią źródło informacji wykorzystywane między innymi przy podejmowaniu decyzji planistycznych. Na mapach tych wydzielano kontury o powierzchni powyżej 0,5 ha, ale przywiązywano wagę do tego aby nie pominąć małych lub wąskich elementów, które dawały istotną informację o rolniczej przestrzeni produkcyjnej. Dokładność wyznaczenia konturów jest oceniana na około 10–50 m. Wynika ona z faktu, że nie brano pod uwagę płynności zmian pokrywy glebowej zarówno w przestrzeni geograficznej jak i przestrzeni opisujących ją atrybutów. Zdecydowało to o niepewności przebiegu granic konturów glebowo-rolniczych na tych mapach. Obecnie, na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z 3 października 2011 r. w sprawie rodzajów kartograficznych opracowań tematycznych i specjalnych [Dz. U. Nr 222, poz. 1328], mapy tematyczne, w tym glebowo-rolnicze mają stać się tematycznymi opracowaniami cyfrowymi, uwzględnianymi w infrastrukturze informacji przestrzennej. Celem opracowania jest przedstawienie metod prezentacji kartograficznej cyfrowych map glebowo-rolniczych z uwzględnieniem niepewności danych. Większość pojęć opisujących glebę związanych z typologią gleb lub oceną ich jakości i przydatności rolniczej jest stosunkowo mało precyzyjna. W dużej mierze związane jest to ze specyfiką składowej środowiska przyrodniczego jaką jest gleba w przestrzeni geograficznej. Większość procesów glebowych tworzy ciągłe (rozmyte) klasy. Dla mapy glebowo-rolniczej klasami tymi są rozmyte kontury przynależności do danego kompleksu przydatności rolniczej. Brak pewności, wynikający z nieprecyzyjnych znaczeń stosowanych pojęć, modelowany jest przy zastosowaniu teorii zbiorów rozmytych i logiki rozmytej. Rozkład przestrzenny wartości przynależności zjawiska glebowego do pojedynczej rozmytej klasy może być przedstawiony na mapie za pomocą konwencjonalnej metody kartograficznej. Jednak powstaje wówczas tyle map ile zostało wyznaczonych klas, co nie prowadzi automatycznie do wyznaczenia przestrzennie ciągłych klas, które można przedstawić w postaci jednej prezentacji Istnieją metody opracowania wynikowej mapy prezentującej rozmieszczenie badanego zjawiska z uwzględnieniem rozmycia granic między wyznaczonymi klasami, można podzielić je na trzy kategorie: wyostrzania klasyfikacji (ang. defuzzification), oparte na współczynniku zmieszania (CI – ang. Confusion index) oraz metody graficzne. W artykule przedstawiono przegląd wybranych metod prezentacji kartograficznych wraz z ich adaptacją na potrzeby mapy glebowo-rolniczej. Skale barw zostały opracowane w percepcyjnej przestrzeni barw CIECAM (CAM ang. Color Appearance Model) niezależnej od urządzeń reprodukujących barwy oraz od warunków obserwacji. Podano również ich odniesienie do przestrzeni barw CIE Lab dla określonych, typowych warunków obserwacji, oraz wartości RGB dla przyjętego standardowego monitora.

EN

Soil-agricultural maps at a scale of 1:5 000 were prepared in the 1960’s in the analogue form (colour and black and white) for the area of the entire country. They were developed based on the existing classification maps as well as field and laboratory studies preceded by the interpretation of aerial photographs. They constitute a valuable collection of information on the soil conditions, agricultural usefulness of land, and indirectly on the usefulness of the land for other, non-agricultural functions. They constitute a source of information used in taking planistic decisions. Contours with an area of more than 0.5 ha were marked on the maps. Small or narrow elements providing significant information on the agricultural production space were included. The accuracy of the contours distinguished is estimated for approx. 10-50 m. The uncertainty of the location of the boundaries results from the accuracy of marking of soil-agricultural contours, and lack of consideration of the continuality of changes in the soil cover both in the geographical space and in the space of attributes describing it. Currently, based on the order of the Council of Ministers of 3 October 2011 on types of thematic and special cartographic documents [Journal of Laws No. 222, item 1328], thematic maps, including agricultural maps, are to become thematic digital documents considered in the spatial information infrastructure. The objective of the paper is to present methods of cartographic presentation of digital soilagricultural maps with consideration of data uncertainty. Majority of terms describing soil, related to soil typology or assessment of soil quality and agricultural usefulness, is relatively little precise. This is related to the specificity of the geographical phenomenon of soil. Majority of soil processes form continuous (fuzzy) classes. For a soil-agricultural map, they are constituted by fuzzy contours of belonging to a given agricultural usefulness complex. Lack of certainty, resulting from imprecise markings of terms applied, is modelled with the application of the theory of fuzzy sets and fuzzy logic. The spatial distribution of values of belonging of a soil phenomenon to an individual fuzzy class can be presented on the map by means of the conventional cartographic method. This generates a number of maps equal to the number of distinguished classes. This does not automatically lead to the determination of spatially continuous classes in the form of one presentation. There are methods of development of a result map presenting the distribution of a given phenomenon with consideration of the fuzziness of boundaries between the distinguished classes. They can be divided into three categories: defuzzification, methods based on the Confusion index, and graphic methods. The article provides a review of selected methods of cartographic presentation with their adaptation for the purposes of a soil-agricultural map. The colour scales were developed in the CIECAM (CAM - Colour Appearance Model) perceptual colour space independent from the devices reproducing colours, and from the observation conditions. Moreover, their relation to the CIE Lab colour space for specified, typical observation conditions was determined, as well as RGB values for the standard monitor adopted.

6

Metody projektowania animowanych kartogramów i kartodiagramów przeznaczonych do wizualizacji informacji przestrzennej za pośrednictwem geoportali

Dukaczewski D.

Roczniki Geomatyki

|

2010

|

T. 8, z. 6

51-62

PL

Intensywny rozwój infrastruktury informacji przestrzennej i geoportali sprawił, iż te ostatnie na przestrzeni dekady 2000.2010 stały się dla dużej części społeczeństwa jednym z głównych źródeł dostępu do informacji przestrzennej. Coraz częściej za ich pośrednictwem jest również przekazywana informacja o zmianach w czasie. Sytuacja ta implikuje potrzebę podejmowania kroków mających na celu zapewnienie poprawności metodycznej map animowanych udostępnianych za pośrednictwem geoportali. Jak wynika z kwerend przeprowadzonych przez autora na przełomie 2009 i 2010 r., najwięcej błędnych rozwiązań metodycznych w zakresie animacji kartograficznych dotyczyło animowanych kartogramów i kartodiagramów. Zdaniem autora jednym z rozwiązań umożliwiających znaczne ograniczenie liczby najpoważniejszych błędów metodycznych jest zastosowanie proceduralnych metod projektowania animacji, wspomagających wybór encji wykorzystujących poprawne kombinacje zmiennych wizualnych i dynamicznych na odpowiednim poziomie pomiarowym oraz poprawne kombinacje metod (form) prezentacji kartograficznej. Autor wypracował dwie takie metody, z których pierwsza jest przeznaczona do wspomagania projektowania animacji prostych, zaś druga . złożonych (wykorzystujących równocześnie kilka subanimacji). Testowanie obu metod podczas prac nad Atlasem Metodycznym Animacji wykazało ich praktyczną użyteczność. Pozwoliło równocześnie na stwierdzenie, iż w przypadku projektowania animowanych kartogramów i kartodiagramów celowe jest wypracowanie bardziej jednoznacznych reguł doboru ich kombinacji (oraz łącznego wykorzystania z innymi metodami prezentacji kartograficznej).

EN

Simple and complex animated choropleth maps and animated cartodiagrams are still rarely published in geoportals. Despite recent development of cartographic animation methodology, the process of designing them meets considerable number of obstacles. A large part of them arises from the need to fulfil methodical, perception and technical conditions related to the design. The aim of this study is to propose a method of designing simple and complex animated choropleth maps and cartodiagrams. To achieve this goal, it was necessary to propose a new, detailed classification of types and subtypes of animated choropleth maps and cartodiagrams, to analyse the possibilities of their combination and combination with other cartographic methods, to investigate the possibilities of combined usage of visual, dynamic and acoustic variables, to verify the possibilities of usage of entities.cartotrophic and entities.polystaymic methods, and finally to propose their modification to optimise the process of designing simple and complex animated choropleth maps and animated cartodiagrams. The carried research and tests demonstrated that both methods could be easily modified to meet closer the needs related to designing simple and complex animated choropleth maps and animated cartodiagrams. In the case of the first method, these modifications are optional and can be taken into the consideration when employment of sound variables is necessary. The elaborated evaluation tables of: combinations of types and subtypes of choropleth maps (app. 1), cartodiagrams (app. 2), and their combinations with other cartographic presentation methods (app. 3), as well as evaluation tables of: combinations of visual variables and sound variables (app. 5), presentation methods and combination of visual, dynamic and sound variables (app. 6) can be a useful source of rules for designing simple and complex animated choropleth maps and animated cartodiagrams for visualisation of spatial information through geoportals.

7

Kartogram i kartodiagram jako przykład łączenia metod prezentacji kartograficznej

Dębowska A., Korycka-Skorupa J.

Polski Przegląd Kartograficzny

|

2010

|

T. 42, nr 4

305-320

PL

W artykule omówiono różne aspekty łączenia dwóch metod prezentacji - kartogramu i kartodiagramu na jednej mapie. Zwrócono uwagę na dopasowanie graficzne obu metod oraz na charakter i odniesienie przedstawianych w ten sposób danych. Pokazano przykłady takich połączeń, od najprostszych zastosowań po skomplikowane ujęcia anamorficzne.

EN

Presentation of data on maps requires appropriate graphic methods to make the presented information logical and clear for map users. Depending on the range of information cartographers decide to use one, two or several presentation methods on a single map. A common combination is of a choropleth map with a diagram map. A choropleth map consists of area units (geometrical or administrative) designated with a color scale, a method for map background, while a diagram map consists of scaled diagrams appearing 'on top'. Because of this the two methods match and do not interfere graphically. Thus more data can be presented on a single map. It is important that data is logically selected and thematically linked, to create a new quality -communicate new information. Let us look at a combination of a choropleth map and a diagram map in relation to data selection. Considering possible combinations of two types of data (relative and absolute) with two methods of presentation, four types of combinations can be distinguished. (fig- 2). Type A is the most common and most correct according to cartographic methodology. Type B is also quite common. Type C seems incorrect because of a choropleth presentation of absolute data, which is contrary to theoretical recommendations of cartographic methodology. The last type is against the rules of cartographic methodology and is not used. When analyzing a combination of a choropleth map and a diagram map on a single map it is worth having a look not only at the character of data but also at what it relates to. In the case of a choropleth map data al-ways relates to area units. In diagrams data can relate to points, lines as well as area. Therefore the following types of graphic solutions can be determined (fig. 10). Type I is definitely the most common combination. Both methods relate to the same area units, which significantly facilitates map reading and interpretation. Many maps of Type II can be found in atlases, especially in maps thematically linked to population and industry, where data is related to points (diagrams) and area (choropleth). In such cases choropleth map is used to present various markers in relation to whole area unit: voivodship, countries, eta, while a diagram map presents e.g. cities or industrial centers. Type III is used when there is a need to show movement against the background of a choropleth map. Often the presented topic is so broad that it requires several graphic techniques simultaneously. They can be various types of diagrams (various shapes and colors), a complex choropleth map (two choropleth maps superimposed), various signatures and other methods of presentation (isolines, dots, ranges). Browsing through maps one can easily find ones with simultaneous use of several choropleth maps and diagram maps. There also exist some more complex combinations, which result in a single 'new' method of presentation, such as choropleth maps basing on a diagram or cartograms. Map authors combine the choropleth method with a diagram method to present a certain group of topics. This combination is often used to present socio-economic issues, because they require quantitative or ordering methods, of which a choropleth map and a diagram map are the most popular. While selecting data for cartographic presentation it should be remembered that using two or more sets of data on a single map has to be justified. Data shown on a single map has to be complimentary, self-explanatory and selected correctly from the point of cartographic methodology and graphic design. Any attempt to make an exhaustive and clear presentation of a particular problem on a map requires some graphic techniques involving a combination of cartographic methods. Clarity of such presentation depends on data selection, graphic design and perception of map user. Presented analysis does not conclude the topic of research, rather it opens the door towards a broader view of the potential of combining various cartographic methods.

8

Problemy redakcyjne i sposoby ich rozwiązania w Atlasie polskiego podziemia niepodległościowego 1944-1956

Kałamucki K.

Polski Przegląd Kartograficzny

|

2009

|

T. 41, nr 2

103-114

PL

Koncepcja Atlasu polskiego podziemia niepodległościowego 1944-1956 powstała w Oddziałowym Biurze Edukacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej w Lublinie, a założenia merytoryczne i metodyczne kartograficznej części publikacji zostały przygotowane przy współpracy pracowników naukowych Zakładu Kartografii Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie. Celem autorów, redaktorów i kartografów było opracowanie atlasu, będącego wartościowym źródłem informacji i analiz zarówno dla zawodowych badaczy naukowców, jak i dla miłośników historii. Atlas powinien także służyć jako pomoc dydaktyczna.

EN

The concept of Atlas of Independence Underground in Poland 1944-1956 was created in the Regional Office of Public Education of the Institute of National Remembrance in Lublin, with the methodological assumptions of the cartographic part of the publication being prepared with the cooperation of the scientific staff of the Department of Cartography of Maria Skłodowska-Curie University in Lublin. The aim of the authors, editors and cartographers was to prepare an atlas, which would be a valuable source of information and analyses for both professional researchers and history lovers. The Atlas should also serve as an educational tool. The Atlas is a single volume consisting of three thematically-chronological parts. The primary, cartographic part is divided into four groups. The first group includes maps presenting structures of the under- ground resistance on a national level, from January 1944 to December 1956. The second important group consists of maps showing particular topics in regional approach, divided into voivodships. The third group presents three sheets of maps of Poland showing quantitative characteristics. The last group is a map of Poland presenting other conspiracy organizations. The Atlas uses cartographic source materials from the time preceding the outbreak of the World War II and from the post war times. The contents of source maps in 1:500 000, 1:1 000 000, and 1:2 000 000 was generalized accordingly. Maps of voivodships were prepared mostly in three basic scales of 1:1 000 000, 1:500 000 and 1:2 000 000. Maps of Poland were prepared in 1:4 000 000 and 1:7 000 000. The result of five years' work of the team of 55 historians and 11 cartographers was an impressive publication of 660 pages, 399 maps, thousands of facts and about a thousand iconographic materials.