Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Kilanowski Piotr

1 2020

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: building tissue

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Zbiory fotograficzne Zakładu Architektury Polskiej jako uzupełniające źródło wiedzy na temat formy i wystroju wybranych budynków warszawskich utraconych po 1939 roku

Kilanowski Piotr

Studia do Dziejów Architektury i Urbanistyki w Polsce

2020

nr 3

126--155

Działania wojenne w latach 1939 –1945 zakończyły się dla Warszawy tragicznym bilansem obejmującym nie tylko dramatyczne straty ludzkie, ale również zniszczenie około 84% zabudowy. Zburzeniu lub poważnym uszkodzeniom uległa jednak nie tylko substancja budowlana miasta, ale również podstawowa ikonografia na jej temat – projekty architektoniczne spalone w 1944 roku wraz z archiwum miejskim. Wiązało się to ze stopniowym zanikiem świadomości na temat kształtu architektonicznego dawnej zabudowy wielu ulic i placów warszawskich. Rozpoznanie zniszczonych po 1939 roku obiektów co prawda w części umożliwiają bogate zbiory fotograficzne przechowywane w zbiorach instytucji, jak np.: Archiwum Państwowe w Warszawie, Narodowe Archiwum Cyfrowe, Muzeum Powstania Warszawskiego czy Polska Agencja Prasowa. Wiele warszawskich ulic i placów nie doczekało się jednak ujęcia w ramach fotografii zgromadzonych we wspomnianych zasobach. Nadzieje na przybliżenie lub dokładniejsze rozpoznanie gabarytu, architektury i wystroju zabudowy wspomnianych ulic i placów stanowią mniej znane i często nie w pełni uporządkowane jeszcze zespoły, takie jak m.in. zbiory fotograficzne Zakładu Architektury Polskiej na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Mowa o kolekcji ponad 35000 fotografii, z których znaczna część obejmuje Warszawę i okolice. W ramach zbiorów zgromadzono materiały dokumentujące zarówno warszawskie obiekty najwyższej rangi, jak też budynki drugorzędne, szersze ujęcia ulic i placów, a także panoramy i fotografie z lotu ptaka. Część obiektów udokumentowano jedynie w zarysie, natomiast inne stosunkowo szczegółowo, uwzględniając detale fasad, wnętrza, a nawet stolarkę drzwiową i okienną. Omawiana kolekcja charakteryzuje się zróżnicowaniem zarówno pod względem tematyki, jak też autorów, wśród których odnajdziemy pracowników i współpracowników ZAP, ale również osoby zupełnie niezwiązane z tą instytucją, w tym uznanych warszawskich fotografów. Trzon zbiorów obejmuje fotografie pochodzące z lat 1918 –1939, jednakże zauważalną ich część stanowią również ujęcia wykonane krótko po zakończeniu drugiej wojny światowej oraz w kolejnych dekadach. Omawiane materiały pozwalają przybliżyć gabaryty, a w niektórych przypadkach również bardziej szczegółowe rozwiązania architektoniczne budynków w obrębie ulic i placów nie ujętych w innych, szerzej znanych i ogólnodostępnych zbiorach. Wspomniany aspekt czyni zbiory fotograficzne ZAP cennym źródłem uzupełniającej wiedzy na temat formy i wystroju wybranych budynków warszawskich utraconych po 1939 roku.

Military action over the years 1939–1945 ended in a tragic balance for Warsaw. This balance embodied not only a dramatic loss in life, but also the destruction of approximately 84% of the city’s building tissue. It was not only the building tissue of the city that was demolished or significantly damaged. The primary iconography encompassing the city—the architectural designs—were burned in 1944 together with the municipal archives. This is linked with a gradual fading of awareness of the architectural form of Warsaw’s old buildings as well as of many streets and squares. It is certainly true that the identification of structures destroyed after 1939 was made possible, albeit only partially, thanks to large photographic collections preserved thanks to institutions such as the State Archives in Warsaw, the National Digital Archives, the Warsaw Rising Museum, and the Polish Press Agency. However, many Warsaw streets and squares were never captured on the photographs accumulated in those collections. Hope for an approximation or even a more precise assessment of the dimensions, architecture, and décor of the buildings on such streets and squares may be found in the less well known and often not yet fully ordered collections, such as the photographic collections of the Department of Polish Architecture (ZAP) of the Faculty of Architecture of the Warsaw University of Technology. The Department has a collection holding over 35,000 photographs, of which most encompass Warsaw and its vicinity. The materials accumulated in the collection document both the highest grade structures of Warsaw and second–rate buildings, wide–angle views of streets and squares as well as vistas and bird–eye–views. Some structures were documented only generally, but others in greater detail, including details of the façades, interiors, or window and door woodwork. The collection is characterized by its variety. This is true in terms of its subject matter as well as authors, who include the staff and associates of the ZAP as well as people in no way connected with the institution, including acclaimed Warsaw photographers. The core of the collection consists of photographs from the years 1918–1939. However, a noticeable quantity is made up of pictures taken soon after the conclusion of World War II and in successive decades. The discussed materials make it possible to roughly approximate the dimensions and in some cases even more detailed architectural solutions of buildings on streets and squares not covered by other, better–known and accessible collections. This aspect makes the photographic collections of the ZAP a valuable source supplementing knowledge on the form and décor of selected Warsaw buildings lost after 1939.