Procesy korozyjne wywołane przez czynniki bilogiczne (grzyby, glony, porosty, mchy, bakterie, owady) polegają na działaniu wydzielanych enzynów na składniki drewna. Reakcje korozyjne wywołane czynnikami bilogicznymi występują również w wielu innych tworzywach (beton, zaprawa, tworzywa polimerowe). Przykładem są tynki akrylowe, w których czynniki biologiczne (mchy, porosty, glony) znajdują odpowiednie składniki pokarmowe wywołujące silne zazielenienie powierzchni. W zaprawach i betonach wystąpić może silna wtórna korozja chemiczna.
Zgodnie z kryteriami klasyfikacyjnymi zawartymi w normie PN-93/B-02862 [1] drewno jest materiałem palnym i jako takie podlega badaniu stopnia palności według PN-B-02874: 1996 [2] oraz może być sklasyfikowane jako niezapalne (I stopień palności), trudno zapalne (II stopień palności) lub łatwo zapalne ( stopień palności).