Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Revitalizing the Sacral Complex of the Parish of the Sacred Heart of Jesus in Gdynia: A Comprehensive Restoration Project in Alignment with Monument Conservator's Guidelines and Technical Prerequisites

Niedostatkiewicz Maciej, Bramorski Jacek

Modern Engineering

|

2023

|

2

19--48

EN

Religious complexes, due to their monumental character, belong to the group of facilities in which carrying out renovation works is difficult. Very often, construction works carried out as part of planned renovation work include not only modernization but also repair works, including those related to the reinforcement of structural elements. Renovation work in sacral buildings is particularly difficult when they are located in the area covered by conservation. The paper is a case study of the existing religious complex of the Parish of the Sacred Heart of Jesus located in Gdynia, consisting of a church building and a bell tower. The church building realized in the 1960s and the belfry located in its immediate vicinity built in the 1980s after many years of use showed not only signs of operational decapitalization which lowered their aesthetic value as a monument containing elements of modernist architecture, but also all were characterized by damage to construction and finishing elements, which posed a threat to the safety of the structure and use.

2

Układy architektoniczno-konstrukcyjne i izolacyjność cieplna ścian zewnętrznych w obiektach sakralnych

Repelewicz A.

Budownictwo o Zoptymalizowanym Potencjale Energetycznym

|

2012

|

nr 1(9)

84--94

PL

W artykule przedstawiono budowle sakralne Radomska. Scharakteryzowano układ architektoniczno-budowlany każdego obiektu oraz rozwiązania materiałowo-konstrukcyjne ścian i ich izolacyjność termiczną.

EN

Contemporary sacral buildings of Radomsko are presented in the paper. There are descriptions of each object’s style, architecture, construction and thermal insulation of the walls. Churches are also presented in the included photos.

3

Norweskie katedry jako przykład na nowo konstruowanej przestrzeni sacrum

Cisek E.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2011

|

R. 108, z. 4-A/2

74--79

PL

Norweskie świątynie zarówno te najwcześniejsze, drewniane typu stav, jak i późniejsze - kamienne i ceglane powstałe w surowym klimacie zdają się najlepiej obrazować procesy przemijania i trwania. Katedra Nidarosdomen w Trondheim jest przykładem doskonałej rekonstrukcji budowli z przeszłości i odtworzeniem przestrzeni sacrum w dawnych granicach. Katedra Domkirke ruinerna w Hamar to przykład kontynuacji pierwotnej struktury i odtworzenia przestrzeni sacrum w nowych granicach. Katedra Oslo Domkirke jest wreszcie przykładem czasowego niebytu języka architektury i cyklicznej transformacji przestrzeni sacrum.

EN

Norwegian temples both those the oldest type of wooden stav and later stone and brick ones founded in severe climate in the best way exemplify the processes of passing away and existing. Cathedral Nidarosdomen in Trondheim is the best example of reconstructing the building from the past and re - creating the space of sacrum in its previous borders. Cathedral Domkirke ruinerna in Hamar is the example of continuation of the primal structure and re - creating the space of sacrum in new borders. Finally Cathedral Oslo Domkirke is the example of temporal lack of architectural language and cyclical transformation of the space of sacrum.

4

Ważność historycznego doświadczenia przy projektowaniu budowli sakralnych

Bobosh H.

Zeszyty Naukowe. Architektura / Politechnika Śląska

|

2006

|

z. 44

11-16

5

Tradycja i nowoczesność w architekturze kościołów katolickich. Świątynia fenomenem kulturowym

Rabiej J.

Zeszyty Naukowe. Architektura / Politechnika Śląska

|

2004

|

z. 42

9-202

PL

Budowle sakralne odzwierciedlają szczególny aspekt naszej cywilizacji. Kształtowanie ich - w różnym stopniu uzależnione od względów doktrynalnych, specyficznych dla poszczególnych religii - dokonuje się w złożonych uwarunkowaniach kulturowych. Materialną postać świątyń wypełniają znaczenia metafizyczne, wyrażające złożone pasma intuicji i myśli człowieka. Architektoniczne formy miejsc kultu są źródłem wiedzy o naturze człowieka. Z drugiej strony rozpoznanie natury człowieka pozwala tłumaczyć istotę i sens architektury sakralnej. W tej perspektywie budowle sakralne nie są jedynie aktami religijności człowieka, ale stanowią wyraz wielu czynników, uzależnionych od miejsca i czasu ich wznoszenia. Świątynie są fenomenami kulturowymi, w których następuje integracja tradycji i nowoczesności. Rozwinięcie tego zagadnienia w odniesieniu do architektury kościołów katolickich pozwala wytyczyć - charakteryzujące ją - trzy komplementarne przymioty: dwoistość, uniwersalizm, ciągłość. Stanowią one o specyfice współczesnych świątyń katolickich - pozwalają na ich identyfikację spośród różnorodnych budowli sakralnych wyznań chrześcijańskich i na porównania z architekturą innych religii. Dwoistość architektury kościołów katolickich wynika z przenikających się w jej przestrzeni pierwiastków materii i transcendencji - rzeczywistości profanum z rzeczywistością sacrum. Ontologiczna dwoistość tkwi w archetypach miejsc kultu, stanowi o kształcie ewolucji architektury sakralnej chrześcijaństwa i wyznacza jej miejsce we współczesnych - postmodernistycznych-uwarunkowaniach kulturowych. Uniwersalizm architektury kościołów katolickich ma swoje zakorzenienie w istocie przesłania, jakie w naszą cywilizację wniosło chrześcijaństwo. Jego wyrazem stały się symboliczne znaczenia, przypisywane elementom przestrzennej struktury budowli sakralnych: fundamentom, ścianom, filarom, dachom, wieżom i światłu - metafizycznemu kreatorowi architektury. We współczesnych ich kompozycjach znajdujemy obok nowych odwzorowań tradycyjnych chrześcijaństwa również odwołania do ponadkulturowych znaczeń, właściwych archetypom miejsc kultu. Ciągłość w kształtowaniu architektury kościołów katolickich utrwalają nowoczesne reinterpretacje charakterystycznych wzorców chrześcijańskich budowli sakralnych: domów modlitwy, kaplic cmentarnych, kościołów parafialnych, kościołów pielgrzymkowych - sanktuariów, klasztorów, katedr. W mozaice różnorodnych koncepcji świątyń, urzeczywistnionych w ostatnim półwieczu - od przykładów inspirowanych modernizmem, bezpośrednio poprzedzających reformy II Soboru Watykańskiego, aż po realizacje z okresu przełomu drugiego i trzeciego tysiąclecia - trudno o wskazanie wiodących tendencji, a tym bardziej spójnych nurtów stylistycznych. Wspólne cechy wyłaniają się z perspektywy, jaką daje postrzeganie współczesnych budowli sakralnych jako integralnych elementów przestrzeni kulturowej. Spojrzenie na architekturę kościołów katolickich przez pryzmat pojęć: dwoistość, uniwersalizm, ciągłość umożliwia sformułowanie i rozwinięcie istoty prawideł, towarzyszących jej kształtowaniu. Znajomość tych zależności decyduje o świadomej kreacji i percepcji architektury sakralnej. Charakterystyka stosunku do archaicznej antynomii sacrum i profanum na tle różnorodnych koncepcji współczesnych kościołów wskazuje na aktualność problemu: kościół-aktem sakralizacji czy sekularyzacji? Drogę do rozstrzygnięcia tej kwestii otwiera wyakcentowana przez II Sobór Watykański idea inkulturacji w Kościele. Wynika z niej postulat utrwalania walorów tradycji w kreowaniu nowoczesnych świątyń, odzwierciedlających "ducha miejsca i czasu". W tej mierze poszerza się perspektywa otwarcia na poszukiwania wspólnych form architektury sakralnej wśród wyznań chrześcijańskich. Inkulturacja staje się szczególnie nośnym źródłem inspiracji w warunkach potencjalnej swobody, jaka towarzyszy architektom w kształtowaniu współczesnych kościołów katolickich.

EN

Sacral structures are reflections of a special aspect of our civilization. To various extents, they are erected depending on the doctrinal concerns that are specific to given religions-under complex cultural conditions. The material forms of temples are overflowing with metaphysical meanings, expressing intricate streaks of human thought and intuition. The architectural forms of worship sites are sources of knowledge about human nature. Conversley, the recognition of human nature makes it possible to explain the subject matter and essence of sacral architecture. Perceived in such way, sacral structures are not only acts of man's religiousness, but an expression of many factors, dependent on the place and time of their erection. Temples are cultural phenomena that integrate tradition with modernity. Further discussion of this issue in relation to the architecture of Catholic churches leads to the recognition of three - distinguishing - complementary attributes of this nature: duality, universalism, continuity. They constitute a specific character of modern Catholic churches - and enable their identification out of diverse sacral structures of other Christian creeds as well as their comprasion with the architecture of different religions. The duality of the Catholic churches architecture stems from the interwining elements of matter and transcendetalism found in their space - the reality of profanum with the reality of sacrum. Such ontological dualism is embedded in the archetypes of worship sites, determining the shape of the evolution of the sacral architecture of Christianity and setting its place in modern-postmodernist-cultural conditions. The universalism of the Catholic churches architecture is rooted in the essence of the message that Christianity has brought into our civilization. This is expressed by symbolic meanings attributed to the elements of the spatial structure of churches: the foundations, walls, pillars, roofs, spires and the light - which is the metaphysical creator of architecture. Beside new representations, modern compositions of sacral space contain traditional symbols of Christianity , as well as references to cross-cultural semantics, typical of the archetypes of worship sites. The continuity of the Catholic churches architecture is reinforced by modern reinterpretations typical to the patterns of sacral structures: houses of prayer, graveyard chapels, parish churches, sanctuaries-pilgrimage sites, monasteries, cathedrals. In the intricate mosaic of diverse concepts of the churches erected in the last half a century - starting with examples inspired by modernism, through structures built directly before the Second Vatican Council's reforms, to the temples erected at the turn of the millenium - it is difficult to indicate leading tendencies, not to mention more coherent stylistic trends. Their common features may only be detected from the perspective given by the perception of modern churches as integral elements of our cultural space. Such outlook on the Catholic churches architecture through the prism of the concepts of duality, universalism and continuity makes it possible to formulate and develop the essence of the rules of its construction. An insight into these rules determines a conscious creation and perception of sacral architecture. The characteristic of the attitude towards the archaic antinomy of sacrum and profanum, set against diverse concepts of modern churches, signify the actuality of the dilemma: Is a church building an act of sacralization or secularization? The way to resolve this problem has been set by the idea of the enculturation of the Church, professed by the Second Vatican Council, and the ensuing postulate of preserving the qualities of tradition in the erection of modern churches, which reflect "the spirit of the place and time". In this respect, the perspective is broadened by opening up to the search for such forms of sacral architecture that are common to all Christian creeds, or, possibly, to other monotheistic religions. Enculturation has become a particularly relevant source of artistic inspiration under the conditions of potential freedom that architects of modern Catholic churches may enjoy.

6

Ekologiczne aspekty budowy i eksploatacji kurhanu grobowego

Repelewicz A.

Budownictwo o Zoptymalizowanym Potencjale Energetycznym

|

2004

|

nr (2)

346--350

PL

Przedstawiono etapy budowy i eksploatacji ,,Parafialnego Ośrodka Pamięci Zmarłych” w Karniowicach koło Trzebini, akcentując ekologiczne aspekty tej inwestycji.

7

Kilka uwag o stanie technicznym zabytkowych budynków drewnianych województwa łódzkiego na początku XXI wieku

Strzelecki G.

Przegląd Prac Badawczych Zespołu Budownictwa Ogólnego i Konstrukcji Drewnianych

|

2001

|

Z. 2

25--35

PL

Z inicjatywy Sekcji Konstrukcji Drewnianych Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej Polskiej Akademii Nauk, w ramach ogólnopolskich prac zmierzających do przygotowania raportu o stanie zabytkowych budowli drewnianych w kraju, pracownicy Zespołu Budownictwa Ogólnego i Konstrukcji Drewnianych Katedry Fizyki Budowli i Materiałów Budowlanych Politechniki Łódzkiej dokonali w miesiącach wakacyjnych ubiegłego roku przeglądu stanu technicznego zabytkowych budynków drewnianych położonych na terenie obecnego województwa łódzkiego. Listy obiektów zabytkowych, wpisanych do Rejestru Zabytków uzyskano, nie bez trudu, od Delegatur Wojewódzkiego Oddziału Służby Ochrony Zabytków w Łodzi zlokalizowanych w Sieradzu, Skierniewicach, Piotrkowie Trybunalskim oraz w samym mieście Łodzi. Uzyskano adresy 254 obiektów, z których zdołano w omawianym okresie skontrolować 90 (35,4 %). Obiekty zabytkowe zgrupowano w trzech kategoriach: budowle sakralne (kościoły, kaplice cmentarne, dzwonnice, plebanie) - 148 szt., obejrzano 57 (38,5%), budowle mieszkalne (dwory, domy) -74 szt., obejrzano 11 (14,9%), budowle gospodarcze (młyny, wiatraki, lamusy) - 32 szt., obejrzano 22 (68,7%). Jak z powyższego zestawienia wynika, dominującą pod względem ilościowym grupą, jest grupa budowli sakralnych obejmująca 58,3 % zgłoszonych obiektów.