Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Effect of Contact Time of Gaseous Phase in Multi-Stage Contact Columns in Intermediate Ozonation Process on Reduction of Bromate Concentration

Muszański Robert

Geomatics and Environmental Engineering

|

2019

|

Vol. 13, no. 3

59--69

PL

W artykule zostały opisane badania nad zastosowaniem technologii ozonowania do oczyszczania wody powierzchniowej w obecności bromków. Instalacja pilotowa, na której przeprowadzono badania, wykorzystywała wielostopniowe kolumny kontaktowe do procesów ozonowania wody ze stabilizacją czasu kontaktu. Stwierdzono, że podstawą ograniczenia powstawania bromianów jest optymalna ilość ozonu resztkowego po procesach ozonowania oraz stały czas kontaktu z wodą. Dzięki temu rozwiązaniu można ograniczyć powstawanie związków szkodliwych dla zdrowia i zastosować technologię wykorzystującą ozon do wód zawierających prekursory związków kancerogennych.

EN

This article describes research on the application of ozone technology for the purification of surface water in the presence of bromides. The pilot system used multistage contact columns for water-ozonation processes with stabilized contact time. The research has shown that the basis for limiting the formation of bromates is the optimum amount of residual ozone after the ozonation process and the constant time of ozone contact with the water. This solution allows us to reduce the formation of harmful compounds and apply ozone technology with water containing carcinogenic precursors.

2

Charakterystyka metod zapobiegania powstawaniu bromianów(V) w wodzie przeznaczonej do spożycia

Olsińska U.

Ochrona Środowiska

|

2017

|

Vol. 39, nr 2

17--26

EN

Bromate content following ozonation of bromide-containing water may range from 0.4 to 60 mgBrO3–/m3. Based on toxicological studies, bromates are classified as potential human carcinogens and are subject to legal regulations in many countries. In Europe, since the 25th of December 2008 their maximum permissible content in water intended for human consumption must not exceed 10 mgBrO3–/m3. As bromates are stable compounds, difficult to remove using conventional water treatment technologies, novel techniques to control their formation in water need to be developed. Technologies meant to control the bromate content in water can be divided into two groups: (1) methods allowing limitation of bromate formation and (2) methods for bromate removal. Methods that may be applied to control the bromate formation in water intended for human consumption are briefly reviewed herein. Evaluation of progress in their development was performed as well as feasibility of their application in water treatment systems was assessed. The review outlines both the well-known methods (e.g. lowering of pH, water ammonification, bromide removal in conventional water treatment processes, operational parameter optimization, multi-stage ozonation, addition of OH radical scavengers, hydrogen peroxide dosing) and the novel ones (e.g. membrane processes for bromide removal, catalytic ozonation, strong oxidant dosing). Selection of an appropriate solution to the problem of increased bromate presence in water should always be preceded by pilot studies. The main reasons include a complex mechanism of bromate formation and simultaneous effect of various water quality indicators on the effectiveness of different bromate formation prevention methods.

PL

Zawartość bromianów(V) po procesie ozonowania wody zawierającej bromki może sięgać od 0,4 mgBrO3–/m3 do 60 mgBrO3–/m3. Na podstawie wyników badań toksykologicznych bromiany(V) zostały zakwalifikowane do grupy potencjalnych kancerogenów i są przedmiotem regulacji prawnych w wielu krajach. W Europie, od 25 grudnia 2008 r., ich maksymalna dopuszczalna zawartość w wodzie przeznaczonej do spożycia nie może przekraczać 10 mgBrO3–/m3. Ponieważ bromiany(V) są związkami trwałymi i trudno usuwalnymi za pomocą konwencjonalnych procesów oczyszczania wody, dlatego niezbędne jest opracowanie nowych technik kontroli ich powstawania w wodzie. Technologie przydatne do kontroli zawartości bromianów(V) w wodzie można podzielić na dwie grupy: (1) metody umożliwiające ograniczenie powstawania bromianów(V), (2) metody usuwania bromianów(V). W pracy omówiono metody, które mogą być wykorzystane do kontroli powstawania bromianów(V) w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi. Dokonano także oceny postępu w ich opracowaniu, jak również możliwości ich stosowania w systemach oczyszczania wody. W rozważaniach uwzględniono zarówno metody dobrze znane (np. obniżenie wartości pH wody, amonizacja wody, usuwanie bromków w konwencjonalnych procesach oczyszczania wody, optymalizacja parametrów procesowych, ozonowanie wieloetapowe, dawkowanie akceptorów rodników OH, dawkowanie nadtlenku wodoru), jak i nowsze (zastosowanie technik membranowych do usuwania bromków, ozononowanie katalityczne oraz dawkowanie silnych utleniaczy). Wybór właściwego rozwiązania problemu zwiększonej obecności bromianów(V) w wodzie, ze względu na złożony mechanizm ich tworzenia i jednoczesny wpływ wielu wskaźników jakości wody na skuteczność poszczególnych metod zapobiegania ich powstawaniu, powinien być zawsze poprzedzony badaniami pilotowymi.

3

Wybrane aspekty technologiczne i metodyczne oznaczania bromianów(V) w wodach do spożycia

Łyko A., Michalski R

Instal

|

2014

|

nr 10

71--73

PL

Podczas procesu ozonowania powstają jako uboczne produkty m.in. niskocząsteczkowe związki organiczne (kwasy karboksylowe, keto – i aldokwasy oraz aldehydy), bromowe związki organiczne, bromiany(V), oraz inne polarne związki organiczne podatne na biodegradację. W niniejszej pracy opisano wyniki badań jonów BrO3 – w stacji uzdatniania wody w Płocku i przedstawiono problem jaki stanowi ich oznaczanie za pomocą normy PN-ISO 15061 oraz możliwości jakie daje nowa norma ISO 11206.

EN

During the process of ozone are formed as by-products such as low molecular weight organic compounds (carboxylic acids, ketoand aldoacids and aldehydes), brominated organic compounds, bromate, and other polar organic compounds susceptible to biodegradation. The paper describes the results of studies on ion BrO3 – in Płock water treatment plant and shows the problem which is the determination by using the standard ISO 15061 and application of new standard ISO 11206.

4

Analiza zmian ilości ubocznych produktów chlorowania i ozonowania w wodzie wodociągowej w Białymstoku

Kucharski M.

Ochrona Środowiska

|

2011

|

Vol. 33, nr 3

47-51

PL

Przedstawiono wyniki wieloletnich badań zawartości trójhalometanów (THM), kwasów halogenooctowych (HAA) i bromianów (BrO3-) w wodzie wodociągowej w Białymstoku. Wykazano, że w czasie gdy stosowano wstępne chlorowanie zawartość chloroformu w wodzie była bardzo duża (155÷194 mg/m3), maks. 240 mg/m3 w 1995 r. W 1998 r., po zmianie wstępnego chlorowania na ozonowanie, zawartość chloroformu wynosiła 12,2÷90,4 mg/m3 (średnio 36,6 mg/m3), a suma trójhalometanów (TTHM) wynosiła 13,8÷96,7 mg/m3. W kolejnych latach ilość chloroformu systematycznie malała z ponad 200 mg/m3 (1995-1996), poprzez 65 mg/m3 (2006) aż do poniżej 20 mg/m3 (2009-2010). Jednocześnie suma kwasów halogenooctowych (THAA) zmalała z 8,4÷126,6 mg/m3 (2004-2006) do 4,4÷13,4 mg/m3 (2009-2010). Zawartość bromianów po wprowadzeniu ozonowania nigdy nie przekroczyła dopuszczalnej ilości 10 mgBrO3-/m3, a najczęściej była poniżej 5 mgBrO3-/m3, przy ilości bromków w ujmowanej wodzie 10,4÷23,0 gBr-/m3. Przeprowadzona analiza zmian jakości wody wodociągowej wykazała, że modernizacja zakładu oczyszczania wody spowodowała systematyczną poprawę jej jakości w odniesieniu do zawartości niebezpiecznych dla zdrowia produktów utleniania, takich jak THM, HAA i bromiany.

EN

The paper summarizes the results of many years' investigations into the occurrence of trihalomethanes (THM), haloacetic acids (HAA) and bromates (BrO3-) in the municipal water of Bialystok. Analysis of the data ob-tained has produced the following findings. Over the period when use was made of pre-chlorination, the chloroform content of the water was very high (155 to 194 mg/m3), with a maximal value of 240 mg/m3 in 1995. In 1998, when pre-chlorination was replaced with pre-ozonation, chloroform content varied from 12.2 mg/m3 to 90.4 mg/m3 (36.6 mg/m3 on average), and the sum of trihalomethanes (TTHM) from 13.8 to 96.7 mg/m3. In subsequent years the quantity of chloroform decreased continuingly from 200 g/m3 (1995-1996), through 65 mg/m3 (2006), to a level lower than 20 mg/m3 (2009-2010). Over this period, the sum of haloacetic acids (THAA) fell from 8.4-126.6 g/m3 (2004-2006) to 4.4-13.4 mg/m3 (2009-2010). Upon introduction of the ozonation process, bromate content did not exceed the admissible value of 10 mgBrO3-/m3, and in most instances its concentration in the tap water was lower than 5 mgBrO3-/m3, the quantity of bromides in raw water ranging between 10.4 and 23.0 gBr-/m3. Analysis of the changes in the quantity of ozonation and chlorination by-products makes it clear that the modernization of the water treatment plant has noticeably improved tap water quality primarily with respect to the content of substances carrying serious health implications - THMs, HAAs and bromates.

5

Oznaczanie bromianów (V) w wodzie przeznaczonej do spożycia metodą chromatografii jonowej z detekcją konduktometryczną

Kostka B., Bebek M., Mizerski W.

Przegląd Geologiczny

|

2010

|

Vol. 58, nr 1

69-69

EN

Theuseof ionchromatograph ICS-2500 (Dionex, USA) with suppressed conductivity detection and gradient elution for direct determination of bromate in drinking water in presence of chlorite and chlorate is described. In this method, bromate is separated using Dionex IonPac AS19 separation column along with a Dionex IonPac AG19 guard column and generated KOH eluent. Standard solution with certified bromate content and real samples were used in validation process of the method. The method has been proved to be very useful for routine analysis of drinking water because of low limit of detection (0,002 mg/l), good precision (CV < 10%), correctness (relative error < 15%), satisfactory results of interlaboratory comparisons (relative error 12,5%) as well as possibilities of carrying out simultaneous determination of other inorganic oxyhalide disinfection by-products.

6

Potencjał tworzenia bromianów podczas ozonowania wody infiltracyjnej ujmowanej z rzeki Wisły

Wąsowski J., Zdunek A.

Gaz, Woda i Technika Sanitarna

|

2010

|

Nr 6

33-37

EN

Presentation of series of types of separators equipped with multi-stream PUR-KLB1 packets of nominal efficiency of Qn = 10: 1601/s, designed for precipitation sewage treatment. Technological solution of precipitation sewage treatment plant, referring to sewage characteristic. Design assumptions for series of types of separators. Working principle. Hydraulic and technological calculations. Construction solution. General directives for separators' starting and exploitation.

7

Usuwanie bromianów z roztworów wodnych w membranowym procesie wymiany anionowej

Wiśniewski J., Kliber S.

Ochrona Środowiska

|

2009

|

Vol. 31, nr 2

35-39

PL

Przedstawiono wyniki badań nad usuwaniem bromianów z roztworów wodnych w membranowym procesie wymiany anionowej. Proces dializy Donnana przeprowadzono w laboratoryjnej instalacji do dializy (Goemasep 136) wyposażonej w 20 par komór z membranami anionowymiennymi Selemion AMV, Neosepta AFN i Neosepta ACS. Największą skuteczność usuwania bromianów - 89% i 100% - uzyskano stosując membranę Selemion AMV, odpowiednio przy stężeniach NaCl w roztworze odbierającym 200 mol/m3 i 300 mol/m3. Zaobserwowano, że proces wymiany anionów przy użyciu membrany Neosepta AFN (charakteryzującej się luźną strukturą) przebiegał z większą szybkością, lecz skuteczność usuwania bromianów była mniejsza. Zastosowanie w procesie wymiany anionów membrany Neosepta ACS (o zwartej strukturze powierzchniowej) spowodowało, że zarówno szybkość, jak i skuteczność usuwania anionów (w tym bromianów) były najmniejsze spośród badanych membran. Wykazano, że proces wymiany anionowej na membranach anionowymiennych umożliwił skuteczne usunięcie z wody szkodliwych bromianów i azotanów i zastąpienie ich jonami neutralnymi (chlorkami). Szybkość i skuteczność usuwania anionów z wody w tym procesie zależała m.in. od rodzaju membrany anionowymiennej i stężenia NaCl w roztworze odbierającym.

EN

The objective of the study was the removal of bromates from water solutions by an anion-exchange membrane process. Donnan dialysis was conducted in a laboratory dialytic set-up (Goemasep 136) equipped with 20 cell pairs and three types of anion-exchange membranes: Selemion AMV, Neosepta AFN or Neosepta ACS. The highest efficiencies of bromate removal, 89% and 100%, were obtained with Selemion AMV, at NaCl concentrations in the receiving solution amounting to 200 mol/m3 and 300 mol/m3, respectively. It has been observed that when use was made of the Neosepta AFN membrane (characterized by a loose structure), anion exchange proceeded at a faster rate as compared to the other membranes tested, but the efficiency of bromate removal was lower. The application of the Neosepta ACS membrane (of a dense surface structure) produced the lowest values of both rate and efficiency of anion removal (including those for bromates). It has been demonstrated that the process of anion exchange conducted with anion-exchange membranes not only brought about a highly efficient removal of the harmful bromates and nitrates from the water, but also enabled their substitution with neutral ions (chlorides). The rate and efficiency with which the anions were removed during the process depended, inter alia, on the type of the anion-exchange membrane and the concentration of NaCl in the receiver.

8

Bromiany (V), chlorany (III) i chlorany (V) w wodach do picia

Michalski R.

LAB Laboratoria, Aparatura, Badania

|

2006

|

R. 11, nr 3

6-11

9

Catalytic spectrophotometric determination of osmium using diantipyrylphenylmethane derivatives

Huang Z., Hu Q., Yang G., Wang J., Jing C., Xu Q., Li Z.

Chemia Analityczna

|

2005

|

Vol. 50, No. 5

913-923

EN

A new catalytic kinetic spcctrophotometric method for the determination of osmium(IV) has been developed and possible mechanisms of catalytic reaction were discussed. The method was based on the catalytic effect of osmium on the oxidation of diantipyrylphenyl-methane derivatives: diantipyryl-(p-chloro)-phenylmethane (DA CM), diantipyryl- -(o-chloro)-phenylmethane (DA CM), and diantipyryl-(m-chloro)-phenylmethane (DAmCM) by bromate in H2SO4 medium at 90 š 0.5°C. Reaction progress was monitored spectrophotometrically by measuring the increase in the absorbance at 500. 495. and 505 nm, respectively for DA CM, DApCM, and DApCM. Calibration plots were constructed separately for each dye applied. They were linear in the following concentration ranges: 0.60-30.0; 0.50-40.0, and 0.40-35.0 μg L-1 for DApCM, DApCM, and DAmCM, respectively. The corresponding detection limits were 0.50, 0.40 and 0.30 μg L-1. Interferences from foreign ions present even in the 35-fold excess with respect to the Os(IV) content were negligible. The developed method provided high sensitivity and selectivity of Os(IV) determination. It was successfully applied to the determination of trace amount of osmium in exemplary ores and catalysts.

PL

Opracowano nową katalityczną, kinetyczną metodę oznaczania osmu(IV) oraz przedyskutowano możliwe mechanizmy katalitycznej reakcji. W metodzie wykorzystano katalityczne działanie osmu na reakcje utleniania przez bromian w środowisku H2SO4 przy temp. 90 š 0,5°C, pochodnych diantypirylofenylometanu, tj.: diantypyrylo-(p-chloro)metanu (DA CM). diantypirylo-(o-chloro)-fcnylometanu (DAr(CM) i diantypirylo- -(m-chloro)-fenylometanu (DAmCM). Przebieg reakcji monitorowano spektrofotornet-rycznie mierząc wzrost absorbancji przy 500. 495 i 505 nm odpowiednio dla DA CM, DAoCM, i DAmCM. Krzywe kalibracji wykreślano dla każdego barwnika osobno, przebieg liniowy wykazywały w zakresach odpowiednio: 0,60-30,0: 0,50-40,0 i 0,40-35,0 μ g L-1. Granice wykrywalności wynosiły odpowiednio: 0.50, 0,40 i 0,30 &mu g L-1. Wpływ obcych jonów okazał się nieistotny nawet przy 35-ciokrotnym nadmiarze w stosunku do Os(IV). Opracowana metoda charakteryzuje się dużą czułością i selektywnością w stosunku do Os(IV). Metodę zastosowano z powodzeniem do oznaczania śladowych ilości osmu w wybranych rudach i katalizatorach.

10

A comparison of direct and indirect ion chromatographic methods for the determination of bromide/bromate ions in drinking water

Michalski R.

Chemia Analityczna

|

2005

|

Vol. 50, No. 3

583-591

EN

Bromate - an inorganic disinfection by-product in ozonated water - has been classified to group 2B (possible human carcinogen) by the International Agency for Research on Cancer. Therefore, reliable analytical methods for the determination of bromate in the concentration range of fig L-1 are required. This work presents a comparison study of two methods for the analysis of Br-/BrO3- ions in drinking water using ion chromatography with direct or indirect detection. Direct determination is based on the separation of bromate ions using high-capacity anion-exchange column and their further conductivity detection. An indirect method, in turn, involves post-column derivatisation and UV detection of the generated Br~ ions at 267 nm. Validation studies have confirmed the applicability of both investigated methods to the determination of bromate at the ug L-1 level. Post-column derivatisation has occurred to be more accurate and sensitive; however, it requires more complex instrumentation and procedures.

PL

Bromiany(V) — nieorganiczne uboczne produkty dezynfekcj i wody ozonowanej - zostały zakwalifikowane przez Międzynarodową Agencję Badań nad Rakiem do grupy B2 (jako potencjalnie rakotwórcze d!a człowieka). W związku z tym niezbędne są wiarygodne metody analityczne pozwalające oznaczać je na poziomie stężeń ug L^-1. Niniejsza praca przedstawia badania porównawcze oraz walidację metod analiz specjacyjnych jonów Br-/BrO₃ w wodach do picia z wykorzystaniem chromatografii jonowej i bezpośredniej lub pośredniej detekcji. Metoda bezpośrednia opartajest na rozdzieleniujonów bromianowych(V) z wykorzystaniem kolumny anionowymiennej o wysokiej pojemności i ich detekcji konduktometrycznej. Metoda pośrednia opartajest na reakcji derywatyzacj i zakolumnowej prowadzącej do utworzenia jonów tribromkowych i ich detekcji w detektorze UV przy długości fali 267 nm. Uzyskane wyniki procedury walidacyjnej potwierdziły przydatność obu badanych metod do oznaczania bromianów(V) na poziomie stężeń μg L. Metoda z derywatyzacją za kolumną jest bardziej dokładna i czuła, ale zarazem bardziej skomplikowana i wymaga zastosowania bardziej złożonej aparatury i procedur.

11

Nieorganiczne utlenione halogenopochodne uboczne produkty dezynfekcji w wodach do picia - powstawanie, oznaczanie, regulacje prawne

Michalski R.

Ekologia i Technika

|

2004

|

R. 12, nr 2

40-49

PL

Ochrona ludzi przed potencjalnymi niebezpiecznymi dla zdrowia mikroorganizmami obecnymi w wodach do picia, wymaga jej regularnej dezynfekcji różnymi metodami. Dezynfekcja taka przeprowadzana jest zazwyczaj za pomocą chloru. Jest to dobrze znana i efektywna technologia, posiadająca wiele zalet, jakkolwiek podczas jej stosowania tworzą się niebezpieczne dla zdrowia produkty uboczne takie jak min. trihalometany. Alternatywną wobec chlorowania metodą uzdatniania wód jest stosowanie ozonu lub ditlenku chloru. Pomimo niezaprzeczalnych zalet tych nowych metod, posiadają one również pewne wady. Dotyczą one głównie tworzenia się utlenionych nieorganicznych halogenopochodnych takich jak: bromiany, chloryny i chlorany. Niektóre z nich są zakwalifikowane jako substancje prawdopodobnie rakotwórcze dla ludzi. Bromiany mogą powstawać w wodach surowych zawierających bromki poddawanych procesom ozonowania. Stosowanie ditlenku chloru może powodować tworzenie się w nich chloranów i chlorynów. Niniejszy artykuł dotyczy powstawania, oznaczania oraz regulacji prawnych w zakresie ww. nieorganicznych utlenionych halogenopochodnych ubocznych produktów dezynfekcji wód do picia.

EN

In an effort the public from potentially hazardous microorganisms, drinking water supplies are routinely disinfected with a variety of treatment methods. Disinfections of drinking water are usually carried out by chlorination process. This is a well known, effective technology which has many advantages, however during this process dangerous for health by-products, such as trihalomethanes are formed. Another disinfection process which has emerged as the most promising alternative to chlorination technique is using of ozone or chlorine dioxide. In spite of undeniable advantages, there are certain undefined hazards resulting from this method of water treatment. It is especially due to formation of inorganic oxyhalide by-products such as bromate, chlorite and chlorate. Some of them have been classified as probable human carcinogen. Bromate can be form when source waters containing bromide are disinfected with ozone. The use of chlorine dioxide can cause formation of chlorite and chlorate. The paper presents the formation, determination and legal regulation of these inorganic oxyhalides disinfection by-products in drinking water.

12

Determination of bromate(V) in drinking water. A review

Kościelna H.

Chemia Analityczna

|

2004

|

Vol. 49, No. 4

445-457

EN

In drinking water, bromate(V) ions are formed as a by-product of bromide oxidation with ozone in the water disinfection process. Since BrO3- ions are potentially cancerogenic, their concentration level in tap water should be controlled. Liquid chromatography techniques belong to the most widely used methods for the determination of bromate(V) and several approaches have been proposed, e.g. ion chromatography (IC) with conductometric or spectrophotometric detection, IC coupled with mass spectrometry (e.g. IC-ICP-MS, IC-ESI-MS-MS, IC-API-MS), "heart-cut" technique, reversed-phase-chromatography with direct UV-detection (RPC-UV), and ion pair chromatography with fluorescence detection (IPC-Fluo). Among non-chromatographic methods one can distinguish spectrophotometry, fluorimetry, and flow-injection system with mass spectrometry (FI-ICP-MS). However, simple, low-cost and reliable methods are still necessary in order to monitor ozonisation process and to control bromate(V) level in drinking water on-site.

PL

Jednym z produktów ubocznych dezynfekcji wód w procesie ozonowania są bromiany(V), które powstają w wyniku utleniania bromków. Jony BrO~ są potencjalnie rakotwórcze, dlatego też istnieje potrzeba kontrolowania ich zawartości w wodach pitnych. W tym celu stosuje się giównie metody chromatograficzne, n.p. chromatografią jonową (1C) z detekcją konduktometryczną lub spektrofotometryczną, metodę 1C sprzężoną ze spektrometrią mas (np. IC-ICP-MS, IC-ESI-MS-MS, IC-API-MS), technikę „heart-cut'1, chromatografię w odwróconym układzie faz z bezpośrednią detekcją UV (RPC-UV), chromatografię par jonowych z detekcją fluorymetryczną(IPC-Fluo). Wśród stosowanych metod niechromato-graficznych wyróżnić można spektrofotometrię, fluorymetrię, analizę przepływowo-wstrzy-kową sprzężoną ze spektrometrią mas (FI-ICP-MS). Monitoring procesu ozonowania i kontrola zawartości bromianów w wodach pitnych wymaga zastosowania on-site prostych, tanich i wiarygodnych metod.

13

Porównanie dwóch metod oznaczania bromianów w wodach na poziomie stężeń ug/dm3 z wykorzystaniem techniki chromatografii jonowej

Michalski R.

Archiwum Ochrony Środowiska

|

2001

|

Vol. 27, no. 1

77-85

PL

Bromiany są dobrze znanymi ubocznymi produktami tworzącymi się podczas ozonowania wód; ich dopuszczalne stężenie w wodach do picia zostało ustalone na poziomie kilku ug/dm3. Techniką analityczną pozwalającą na oznaczanie tak niskich stężeń bromianów, nawet w obecności wysokich stężeń głównych anionów, takich jak chlorki, azotany i siarczany, jest chromatografia jonowa. Niniejszy artykuł przedstawia wyniki oznaczania bromianów w wodach do picia za pomocą dwóch metod chromatografii jonowej. Pierwszą była metoda bezpośrednia, zgodna z ISO 15061 z detektorem konduktometrycznym i granicą wykrywalności 4,5 ug/dm3. Drugą metodą była nowa reakcja derywatyzacji po kolumnie, w której wytwarzane jony tribromkowe były wykrywane za pomocą detektora UV. Granica wykrywalności w tej metodzie wyniosła 0,5 ug/dm3. Obydwie metody są odpowiednie do oznaczania anionów bromianowych, ponieważ dopuszczalna zawartość bromianów w wodach do picia w krajach Unii Europejskiej wynosi 10 ug/dm3.

EN

Bromate is well known by-product produced by the ozonation of drinking water; the allowed concentration for human consumption has to be regulated to few ug/dm3 ranges. A method using ion chromatography has been developed, which will quantify bromate on this level, even in the presence of high levels of common anions such as chloride, nitrate and sulphate. The present article presents results of study of bromate determination in drinking water by two ion chromatographic methods. First was a direct method according to ISO 15061 with conductivity detector and limit of detection 4,5ug/dm3. The second was new post-column derivatization reaction to produce tribromide ions which was detected by UV detector. Limit of determination in this method was 0,5 ug/dm3. Both these methods are suitable to determination of bromate anions, because acceptable contents of bromate in drinking water in UE countries are 10 ug/dm3.

14

Oznaczanie jonów bromianowych i bromkowych w wodzie pitnej metodą chromatografii jonowej

Olsińska U., Olsiński A.

Archiwum Ochrony Środowiska

|

2001

|

Vol. 27, no.3

85-99

PL

Do ilościowej analizy śladowych stężeń bromianów w wodzie do picia zastosowano wysokosprawną chromatografię jonową. W artykule zaproponowano i poddano ocenie metodę z zastosowaniem kolumny analitycznej o dużej pojemności AS9-HC w kombinacji z prekolumną AG9-HC, eluentu węglanowego (Na(2)CO(3)) i pętli dozującej 1,25 x 10(-4) dm(3). Metoda zapewnia wykrywalność na poziomie 3,3 ug/dm(3) przy odzysku powyżej 99%. Zastąpienie pętli dozującej niskociśnieniową kolumną zatężającą pozwoliło na obnżenie poziomu wykrywalności do 1 ug/dm(3).

EN

High Performance Ion Chromatography (HPIC) is used for trace level determination of bromate in ozonated drinking water. A method using an analytical column of high capacity IonPac AS9-HC in combination with a guard column AG-9-HC, carbonate eluent (Na(2)CO(3)) and system injection loop 1,25 x 10(-4) dm(3) has been evaluated. Detection limit for bromate and recovery have been detrmined at the level of 3,3 (ug/dm(3) and over 99% respectively. Replacement of the injection loop by a low pressure concentrator column has allowed a decrease of the method detection limit to about 1 ug/dm(3).

15

Problem bromianów- współczesny stan badań oraz modyfikacje technologii uzdatniania wody do picia

Biń A., Możaryn W.

Ochrona Środowiska

|

1999

|

nr 3

49-56

EN

The paper provides a critical review of recent publications on how bromates form and how the available water treatment methods can minimize their concentrations. From this review it cast be concluded that the molecular and radical mechanisms governing tJie reactions of bromine compounds with ozone in the aquatic environment are quite well understood. They all evidence the complex character, as wellas the potential influence of the process parameters involved on the extent of these reactions and the conversion of bromides into bromates. This finding holds particularly for the water matrix which is treated with ozone or for the advanced oxidation processes which are in use now. Many investigators concentrated upon the problem of how to abate the bromate levels accounted for by the complex reactions of bromine compounds with oxidants (ozone, hydrogen peroxide, catalysts) as well as UV irradiation, and how to provide efficient removal of those pollutants from the treated water. In this context, the papers by the Dutch researchers [12-15] and the study by Von Gunten et al. [6] deserve particular attention, They show that it is possible to optimize the treatment process so as to meet the disinfection requirement, to remove the micropollutants (mainly pesticides) from the water, and to keep th& concentration of bromine within the allowable range. The authors mentioned emphasize not only the potentiality for achieving good treatment effects when using hydrogen peroxide, but also some advantages resulting from the application of UV irradiation and catalytic processes [TiO2, synergetic effects of Fe ani Mn removal).

16

Analiza azotanów i bromianów powstających podczas dezynsekcji wody ozonem

Gierak A., Leboda R.

Ochrona Środowiska

|

1999

|

nr 4

13-16

EN

When the surface water to be treated contains bromides and ammonium salts, ozonation will stimulate the formation of bromates, nitrites and nitrates, which have been identified as potential cancerogenic species. The admissible concentration of nitrates defined in Polish Standards is 10 gN/m (which corresponds to ca. 44 gNO3/m3 ). In Germany, the admissible concentration of nitrites must not exceed 0.1 gN/m3 . In Poland, the admissible concentration ofbromates has not been established yet. The maximal admissible concentrations of bromates in drinking water recommended by US EPA and WHO range between 10 and 50mgBr03 /m3. Moreover, it is postulated that, in future, these levels should be decreased to 5 mg/m3 , as soon as appropriate methods have been developed to enable determination of such low bromate levels. The objective of the present study was to discuss the problems that have to be tackled when determining bromate and nitrate concentrations in municipal water by high-performance ion-exchange chromatograpliy (IC-HPLC) or other teclmiques. Our investigations fiave sliown that direct determinations of nitrates and bromates are feasible at concentrations of 2 gNO3/m3 and over 0.2 gBrO3/m3, respectively.

17

Oznaczanie bromianów i innych nieorganicznych anionów w wodach techniką chromatografii jonowej

Michalski R.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

1998

|

Vol. 5, nr 3

215-222

PL

Podczas ozonowania wody zawierającej bromki tworzą się toksyczne dla organizmów żywych bromiany. Ich obecność w wodach pitnych nie jest jeszcze w Polsce przedmiotem regulacji prawnych, co wynika z braku odpowiedniej metody analitycznej do oznaczania bromianów na poziomie stężeń ppb w próbkach o złożonej matrycy. W pracy przedstawiono wyniki oznaczania bromianów i innych nieorganicznych anionów [wzory] w wodzie pitnej i rzecznej oraz w próbkach wzorcowych. Do oznaczeń zastosowano chromatograf jonowy z chemicznym tłumieniem tła eluentu oraz odpowiedni eluent węglanowo/wodorowęglowy bez wstępnego zagęszczania próbki i usuwania jonów chlorkowych przed detekcją konduktometryczną.

EN

In the proces of ozonation of water containing bromides there are formed bromates, which are consider to be toxic to living organisms. Their presence in drinking water has not been a subject of legal regulation in Poland yet, which results from the limited application of ozone in water treatment and a lack of adequate analytical methods of bromate determination in the ppb concentration in complex matrix samples. The present article presents results of determination of bromate and other inorganic anions in standards samples, drinking water and waste water. The determination has been performed by means of ion chromatography with chemical suppression of the eluent background, and an appropriate hydrocarbon/carbohydrate eluent with no preliminary concentration of the sample or elimination of chloride ions impending measurements and a conductometric detector.