Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: bounding faults

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Optimization of Roll Bonding by Hot Rolling in Experimental and Industrial Use

Szabó G.

Archives of Metallurgy and Materials

2017

Vol. 62, iss. 2B

1205--1208

In this study the major topic were the bonding properties of the layer-clad aluminum sheets. The bonding was performed between AlMn1Si0.8 and AlSi10 alloys using hot rolling (a VON ROLL experimental duo mill). The experimental temperatures were 460, 480 and 500°C. The goodness of bonding was tested by tensile test and T-peel test. T-peel test provided a good description about the quality of bonding. Structure analysis was also performed by light microscopy to detect typical bonding faults. The aim of this investigation is modelling the bonding conformation in experimental conditions. Further aim of this investigation is to produce some typical bonding faults and find the cause of formation. The influence of the rolling temperature and surface roughness on the bonding was also analyzed. Rolling schedule and the role of first pass on the development of perfect bonding were experimentally determined.

Evolution of the Holy Cross segment of the Mid-Polish Trough during the Cretaceous

Hakenberg M., Świdrowska J.

Kwartalnik Geologiczny

1998

Vol. 42, nr 3

239-262

Facies and thickness patterns of consecutive Cretaceous stages have been interpreted in the Holy Cross segment of the Mid-Polish Trough. The study has been on detailed analysis of available materials concerning stratigraphy and lithology of the Cretaceous deposits. Regions characterised by similar vertical lithofacies succession for each Cretaceous stage have been distinguished and can be related to different depositional environments. An axial part of the basin has been defined, the location and role of synsedimentary faults have been determined and variability of the basins transversal asymmetry has been characterised. The importance of the sandy material influx in the uppermost Cretaceous has been analysed. Main tectonic pulse, leading to an increase of subsidence rate and controlled by the fault activity, took place in the Turonian.

Analiza rozwoju sedymentacji i subsydencji osadów kredy w szeroko pojętym mezozoicznym obrzeżaniu Gór Świętokrzyskich (synkliny: miechowska, tomaszowska, południowa część synkliny łódzkiej oraz SW część synkliny warszawsko-lubelskiej) została wykonana na podstawie materiałów publikowanych, archiwalnych i własnych. Równoległość stref facjalnych do podłużnej osi basenu jest wyrażona obecnością części osiowej z najwcześniej rozpoczynającą się sedymentacją i najwcześniej pojawiającymi się środowiskami głębokiego szelfu silikoklastycznego, a później sedymentacją pelagiczną. Dwie strefy obrzeżające od NE i SW jedynie w albie wykazują pewną symetryczność rozwoju sedymentacji. W pozostałych piętrach SW skłon bruzdy cechował się większym udziałem materiału terygenicznego, długotrwałym występowaniem obszarów denudowanych lub jedynie omisyjnych, większym zróżnicowaniem warunków sedymentacji po turon włącznie i generalnie również w tym przedziale czasowym wyższą energią środowisk sedymentacyjnych . W kampanie te różnice zanikły, lecz już w mastrychcie zaznaczyły się znowu w związku z regresją i początkiem inwersji bruzdy. Można wyróżnić 2 główne strefy uskokowe, wyznaczające osiową część bruzdy i jej partie obrzeżające. Pierwsza strefa uskokowa zaznacza się na SW od Radomia, gdzie granice różnych środowisk lokują się w hoterywie i od albu po santon, stanowiąc NE ograniczenie osiowej części bruzdy. Druga strefa uskokowa, czynna od albu po turon, przebiega w pobliżu obecnego południowo-zachodniego kontaktu mezozoiku z paleozoikiem Gór Świętokrzyskich (Kamieńsk-Przyedbórz-Chęciny-Mielec). W turonie wiążą się z nią również znaczne gradienty miąższności. Można przypuszczać, że działał tu wielki synsedymentacyjny uskok ograniczający bruzdę od południowego zachodu. Maksimum jego aktywności przypadało w turonie. Na podstawie przekrojów paleotektonicznych przedstawiono krzywą subsydencji średniej, charakteryzującą ten fragment basenu. Okresy przyspieszenia subsydencji w kredzie, to późny alb i turon. Pierwszy z nich wynika głównie z kontrastu w stosunku do długotrwałego i powtarzalnego wynoszenia obszaru na przełomie jury i kredy; tempo alumulacji w albie nie osiągnęło dużych wartości. Zdarzenie turońskie natomiast wiąże się ze znacznym tempem gromadzenia się osadów, co w połączeniu z synsedymentacyjną aktywnością SW strefy uskoku ograniczającego dowodzi dużej roli subsydencji występowania terygenicznych domieszek piaszczystych (począwszy od koniaku), skłaniają do wniosku, że na świętokrzyskim odcinku bruzdy śródpolskiej inwersja nie rozpoczęła się przed mastrychtem.