Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Bound water content measurement in cement pastes by stoichiometric and gravimetric analyses

Prochoń P., Piotrowski T.

Journal of Building Chemistry

|

2016

|

Vol. 1, iss. 1

18-25

EN

The cement hydration is one of the most complex processes creating the cement matrix. The degree of hydration is a quantity of Portland clinker with gypsum, that as a whole react with water. For purposes of this analysis it was found to be directly proportional to the bound water in the cement paste specimens. Using the gravimetric method the bound water content was determined in samples by calculating the quantitative loss of the dry specimens weight after igniting to 1000°C and keeping the temperature for 5h. Obtained results were collated with theoretical stoichiometric analysis based on the Bogue and Taylor equations and XRD testing for Portland cement, CEM I 42.5. Obtained outcome has confirmed the relationship between the degree of hydration and the bound water content in cement paste. The influence of the w/c ratio and cement oxide components on bound water quantity were also noticed.

2

Characteristics of the forest floor water retention in the Carpathian experimental catchment basin of the Trzebuńka brook

Homa A., Osuch B.

Journal of Water and Land Development

|

2009

|

no. 13a

5-17

EN

The paper presents a description of retention reservoir and the process of rainfall water storage in forest floor as a function of time. It required investigation of reservoir filling in different conditions of active experiment. Laboratory conditions were the simplest to perform and allowed determination of retention in relation to water content in forest floor before sprinkling, i.e. to the initial retention. Maximum forest floor retention capability was also evaluated. As an effect, formulas for maximum and current capacity evaluation are presented and the process of water retention in any kind of forest floor is described. Basic forest floor feature i.e. dry forest litter mass per area unit (g·cm-²) is needed to determine its retention capabilities.

PL

Prezentowane w pracy miały za cel rozpoznanie właściwości retencyjnych ściółki leśnej oraz określenie sposobów oceny tych właściwości. U podstaw realizacji tej pracy przyjęto założenia dotyczące określenia poszukiwanych wartości, zależności od wybranych cech fizycznych ściółki leśnej, które stosunkowo łatwo można byłoby ustalić poprzez wykonanie prostych pomiarów. Jednym z podstawowych celów badań było podanie sposobu określenia zdolności maksymalnej, bieżącej oraz przebiegu procesu retencji wody przez dowolną ściółkę leśną. Badania laboratoryjne obejmowały określenie: maksymalnej pojemności ściółki leśnej jako zbiornika retencyjnego oraz jej podzbiorników, tj. wody wolnej i wody zwilżającej, w zależności od wartości suchej masy ściółki leśnej przypadającej na jednostkę powierzchni terenu (1 cm²); sposobu napełniania zbiornika i opisu tego procesu poprzez podanie równań regresyjnych napełniania zbiornika wody wolnej i wody zwilżającej łącznie, decydujących o całkowitym zatrzymaniu wody w ściółce leśnej. Procesy te uzależniono od retencji maksymalnej zbiorników składowych, od natężenia zraszania i od retencji początkowej.

3

Woda zatrzymana i semizwiązana zawarta w papierniczych masach włóknistych

Przybysz K.

Przegląd Papierniczy

|

2007

|

R. 63, nr 7

395-398

4

Klasyfikacja wody zawartej w papierniczych masach włóknistych i wytworach papierniczych

Przybysz K.

Przegląd Papierniczy

|

2005

|

R. 61, nr 1

41-44

5

Bean cotyledons microporosity under hydration conditions

Golonka P., Dryzek J., Kluza M.

Nukleonika

|

2002

|

Vol. 47, nr 4

137-140

EN

Positron Annihilation Spectroscopy (PAS), proton Nuclear Magnetic Relaxation (NMR) and hydration kinetics measurements were applied to study the free volume formation process in the initial stages of bean cotyledons imbibition. These methods allowed us to analyse the behaviour of bound water in the bean cotyledon molecular structure, and to observe free volume regions formed there. They also made it possible to describe their dimensions and concentration quantitatively. Good correlation was found between the increase of the free volume radius and the amount of water bound to the bean cotyledon solid matrix.

6

Mass Transport by Surface and Pore Diffusion in Drying Processes

Silva M., Kerkof P., Coumans J.

Bulletin of the Polish Academy of Sciences. Technical Sciences

|

2000

|

Vol. 48, nr 3

339-355

EN

In this work the effective diffusivity of Won clay was obtained by considering the mass transfer mechanisms ocurring in the pores and on the surface. The binary friction model was used to evaluate the effective gas diffusivity and the Maxwell-Stefan approach to mass transfer was applied to the surface diffusion. Different expressions for the effective diffusivity for porous solids were used considering parallel diffusion, series diffusion and the Clausius-Mossoti model. Numerical results were compared with experimental data and showed that the Maxwell-Stefan approach, used earlier for surface diffusion in microporous solids, is also a strong tool for evaluating surface diffusion of absorbed species as bound water. In the pore diffusivity, when both present, capillary flow showed dominance over gas diffusion. The best results were obtained for the parallel model, considering the occurrence of discontinuous capillary flow.

7

Sorpcja wody przez kompleksy polimerowe

Połowiński S., Szocik H., Szumilewicz J.

Polimery

|

1999

|

T. 44, nr 5

345-350

PL

Zbadano sorpcję wody przez kompleksy polimerowe poli(kwasu metakrylowego) (PKM) z poli(glikolem etylenowym) (PGE), poli(winylopirolidonem) (PVP), poli(metakryla-nem N-dimetyloaminoetylenowym) (PDAMA) oraz czwartorzędową zasadą amoniową PDAMA (PDAMAZ). Określono również sorpcję wody przez składowe homopolimery (tabela 2) i porównano ją z sorpcją przez kompleksy polimerowe (tabela 3). Metodą kalorymetrii skaningowej DSC oceniono ilość niekrystalizującej związanej wody w odniesieniu zarówno do składowych homopolimerów, jak i do kompleksów. Stwierdzono, że ilości wody związanej i zaabsorbowanej w warunkach dużej wilgotności względnej są zbliżone (tabela 1). Stwierdzono ponadto, że określone doświadczalnie ilości wody zaadsorbowanej przez homopolimery w stanie równowagi znacznie odbiegają od wartości obliczonych wg literatury [4] (tabela 2). Przyjęcie zasady addytywności pozwala na obliczenie zbliżonych do wartości doświadczalnych ilości wody zaabsorbowanej przez kompleksy polimerowe (na podstawie odpowiednich danych dotyczących homopolimerów składowych), jednak i w tym przypadku występują istotne różnice związane prawdopodobnie ze specyficzną budową kompleksu, a niekiedy z jego pseudokoloidalną postacią (tabela 3).

EN

Sorption of water was studied in polymer complexes formed by poly(methacrylic acid) with poly(ethylene glycol), poly(vinyl pyrrolidino-ne), poly(dimethylaminoethyl methacrylate) and a quaternary ammonium base. Water sorbed by the component homopolymers was also determined (Table 2) and the data were compared with those on water sorbed by the polymer complexes (Table 3). Differential scanning calorimetry was used to establish the amount of nonfreezable bound water and compared with the water sorption data determined for both homopolymers and polymer complexes (Fig. 2). At high relative humidities, the amounts of bound water and absorbed water were similar (Table 1). The experimentally observed amounts of water absorbed by the homopolymers at equilibrium were found to differ considerably from those calculated on the basis of reported data [4] (Table 2). The additivity rule allows to calculate the uptake of water (Table 3) by the complexes from the data established for the homopolymers; the data are usually close to the experimental amounts of water absorbed by the polymer complex; however, differences between the calculated and observed data can be significant presumably on account of the specific structure or, occasionally, a semicolloidal form of the complex (Table 3).