Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: borany skrobiowe

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Microwave-assisted boration of potato starch

Staroszczyk H.

Polimery

2009

T. 54, nr 1

31-41

Granular potato starch was successfully borated with boric acid and sodium tetraborate decahydrate (borax) in a microwave-assisted solid state reaction. Products of starch boration reached (dependently on the conditions of the process) the maximal value of the degree of esterification (DE) equal to 0.27 when boric acid was applied, and 0.18 when borax was used. DTA, TG, DTG and FT-IR methods revealed that boration of starch provided boron esters or borate complexes. High-pressure size exclusion chromatography (HPSEC), DSC and X-ray diffraction showed that although the boration of starch caused changes in its macrostructure, the thermal stability of borated starch was enhanced even by 20°C when compared with native product, with larger stability exhibited by complexes than by esters. The thermal stability of the borated starch increased with an increase in DE. After modification, granularity of starch was retained, as was indicated by the scanning electron microscopy.

Ziarnistą skrobię ziemniaczaną boranowano za pomocą kwasu borowego i dziesięciowodnego tetraboranu sodu (boraksu) w reakcji wspomaganej mikrofalami. Określono wpływ stosunku skrobia:czynnik borujący oraz czasu trwania i mocy naświetlenia na stopień estryfikacji (DE) produktów (tabela 1). Maksymalna osiągnięta wartość DE w próbkach skrobi boranowanej H3BO3 wyniosła 0,27, a boranowanej boraksem 0,18. Wyniki uzyskane metodami DTA, TG, DTG oraz FT-IR (rys. 2-8) wykazały, że produkty boranowania stanowiły estry oraz kompleksy (Schemat A). Na podstawie wyników badań z zastosowaniem wysokociśnieniowej chromatografii żelowej (HPSEC) (rys. 1), DSC (rys. 9 i 10), oraz dyfraktometrii promieni X (rys. 11, 12) ustalono, że chociaż skrobia miała zmienione właściwości fizykochemiczne (tabele 1 i 3) i jej struktura krystaliczna była zaburzona, to stabilność termiczna tak zmodyfikowanej skrobi wzrosła nawet o 20°C w stosunku do skrobi natywnej. Stabilność ta zależała od wartości DE - zwiększała się wraz z jej wzrostem (tabela 2). Ziarnista struktura skrobi po reakcji boranowania została zachowana, co stwierdzono metodą SEM (rys. 13).