Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Archives of Civil Engineering

1 2018

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: bond behaviour

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Influence of bond behaviour of flexural GFRP reinforcement on failure mechanisms in beams without stirrups

Kaszubska M., Kotynia R.

Archives of Civil Engineering

2018

Vol. 64, nr 4/II

269--283

The aim of the paper is to investigate the shear failure mechanisms in T-shape, single span and simply supported beams exclusively reinforced with longitudinal glass fiber reinforced polymer (GFRP) bars. Usually the critical shear crack in RC beams without stirrups develops through the theoretical compression strut reducing the shear strength following the shear failure. The main parameter affecting the crack pattern and the shear strength of the beams is the shear slenderness. However, the test results presented in the paper indicated the new arching effect due to the bond losing between the GFRP flexural reinforcement and concrete. This failure mode revealed unexpected critical crack pattern and failure mode. The research of concrete beams flexurally reinforced with GFRP bars without stirrups indicated two failure modes: typical shear-compression and a new one leading by the bond losing between the ordinary reinforcement and concrete.

Zjawisko przyczepności zapewnia w zginanych elementach żelbetowych na przekazanie naprężeń rozciągających z betonu na zbrojenie podłużne. Powstanie rysy powoduje obniżenie naprężeń rozciągających w jej bliskim sąsiedztwie, stąd pojawienie się kolejnej rysy możliwe jest tylko w pewnej odległości od rysy już istniejącej (z j. angielskiego „primary crack”). Zwykle w elementach zginanych bez zbrojenia poprzecznego na odcinku ścinania, rysy ukośne rozwijają się w miarę wzrostu obciążenia wzdłuż całej długości odcinka ścinania, a w końcowym etapie ukośna rysa niszcząca rozwija się wzdłuż teoretycznego krzyżulca ściskanego i zaburza bezpośrednie przekazywanie siły ściskającej na podporę. Podstawowym parametrem wpływającym na sposób rozwoju tej rysy poprzez teoretyczny krzyżulec ściskany jest smukłość ścinania (a/d). Badania Leonhardta i Walthera prowadzone na belkach ze zbrojeniem gładkim wykazały istotny wpływ przyczepności zbrojenia podłużnego do betonu na położenie rysy krytycznej oraz na ostateczny mechanizm niszczenia (nietypowy dla elementów żelbetowych z podłużnym zbrojeniem żebrowanym o dobrej przyczepności do betonu). Leonhardt i Walther badali belki o smukłości ścinania 2,77, o tym samym przekroju i stopniu zbrojenia na zginanie, bez zbrojenia poprzecznego, różniące się jedynie typem podłużnego zbrojenia stalowego. Belki zbrojone prętami gładkimi uzyskały zaskakująco wysoką nośność na ścinanie (o 72% wyższą) niż belki ze zbrojeniem żebrowanym. Wyjaśnienie tej różnicy w nośności i zarysowaniu obu belek należy upatrywać w rozwoju rysy krytycznej, która w belkach ze zbrojeniem żebrowanym przecięła teoretyczny krzyżulec ściskany, zmniejszając tym samym zdolność bezpośredniego przekazania siły na podporę. Natomiast w elemencie zbrojonym stalą gładką, na krótko po zarysowaniu na zginanie, doszło do utraty przyczepności zbrojenia podłużnego do betonu. W ten sposób po utracie przyczepności całego zbrojenia rozciąganego dobrze zakotwionego na podporach ukształtował się belce mechanizm łukowo-ściągowy. Wyniki badań Leonhardta i Walthera zainspirowały autorki do podobnej analizy wpływu przyczepności w prezentowanych w pracy badaniach własnych. Przedstawione elementy były częścią szerszego programu badawczego, jednak do niniejszej analizy wybrano jedynie 12 elementów o przekroju teowym (beff=400 mm, bw=150 mm, hf=60 mm, htot= 400 mm) i rozpiętości w osiach podpór 1800 mm, które uległy zniszczeniu ścinająco-ściskającemu oraz zniszczeniu związanemu z utratą przyczepności. Belki obciążano siłą skupioną położoną w odległości 1100 mm od osi podpory, co przekładało się na smukłość ścinania od 2,90 do 3,09 (w zależności od wysokości użytecznej zmiennej z uwagi na położenie zbrojenia podłużnego). Główne zbrojenie wykonano z prostych odcinków prętów GFRP o średnicach 12 mm i 18 mm. Wszystkie pręty zakotwiono w stalowych skrzynkach wypełnionych zaprawą klejową. Zbrojenie górne stanowiły dwa pręty GFRP o średnicy 10 mm połączone krótkimi poprzecznymi prętami o średnicy 6 mm, ułożonymi w półce przekroju teowego w rozstawie 210 mm. Przeciwległą strefę przypodporową belki zabezpieczono przed zniszczeniem na ścinanie poprzez zastosowanie silnego zbrojenia poprzecznego, które stanowiły stalowe strzemiona z prętów o średnicy 8 mm oraz stalowe pręty odgięte o średnicy 14 mm.