Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Archives of Civil Engineering

1 2008

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: bolted end-plate connection

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Resistance and stiffness of T-stub with four bolts

Kozłowski A., Pisarek Z.

Archives of Civil Engineering

2008

Vol. 54, nr 1

167-191

In unbraced steel frame structures, bolted extended end-plate moment connections are very often applied. These types of joints are widely used to connect beams to columns as well as beam to beam elements together. Design rules given in Eurocode 3 relate to bolted end-plate joints with only two bolts in each bolt row. In case of heavy loaded steel frames end-plate joints with four bolts in the row have to be used. Different methods are used for the calculation of beam-to-column joints with four bolts in each row. The component method is recently the most popular method for the estimation of the moment capacity, initial stiffness, and rotation capacity of the steel and composite joints. This method has been recently largely developed, but still the resistance and stiffness of some components are not evaluated. This mainly regards the T-stubs with four bolts. An analytical model for T-stub with four bolts, which can be used for prediction of the joint resistance and initial stiffness has been elaborated and compared with tests results.

W niestężonych konstrukcjach ramowych, bardzo często stosowane są połączenia śrubowe z blachą czołową, szczególnie do łączenia belek do słupów, oraz jako połączenia w stykach belek. Zasady projektowe podane w normie PN EN 1993-1-8 odnoszą się do śrubowych połączeń doczołowych z jedynie dwoma śrubami w każdym rzędzie. W przypadku mocno obciążonych ram stalowych, w których węzły przenoszą znaczne momenty zginające, projektanci zmuszeni są do stosowania połączeń z czterema śrubami w rzędzie. Do obliczenia takich połączeń stosowane są różne modele obliczeniowe, jednak uzyskane z tych modeli wartości nośności połączenia różnią się znacznie od siebie. Brak jest metod wyznaczania sztywności takich węzłów. Metoda składnikowa jest obecnie bardzo popularną metodą stosowaną do określania nośności, sztywności, czy zdolności do obrotu, węzłów stalowych i zespolonych. Metoda ta jest obecnie dość rozbudowana, ale ciągle nośność i sztywność niektórych składników (części podstawowych) połączeń nie zostały określone w sposób zadawalający. Odnosi się to również do połączeń z zastosowaniem czterech śrub w rzędzie, które powinny być modelowane za pomocą króćca teowego z czterema śrubami. W pracy przedstawiono analityczny model króćca teowego z czterema śrubami, który może być użyty do obliczania nośności i sztywności początkowej węzłów z czterema śrubami w rzędzie. Wyniki z modelu analitycznego zostały porównane z wstępnymi wynikami badań doświadczalnych.