Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Forecrop value of blue and yellow lupine for winter wheat

Podleśny J., Podleśna A., Nędzi M.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2018

|

Vol. 63, nr 3

70--74

EN

Besides a very good protein fodder legumes can also leave a good stand for the forecrop. In effect of legumes symbiosis with bacteria they are able to fixed N2. Thanks to that their cultivation does not require high doses of nitrogen fertilizers, and fixed nitrogen is also available in the soil for the successive crop. The aim of researches was to recognize the impact of blue and yellow lupine forecrops on yielding of winter wheat and compare these effects with the impact of spring barley. The studies were led at Agricultural Experimental Station in Grabów which belongs to the Institute of Soil Science and Plant Cultivation – State Research Institute in Puławy. Winter wheat var. Arkadia was sown after blue lupine var. Zeus, yellow lupine var. Dukat and after spring barley var. Johan. Winter wheat density amounted to 5 m plants per ha, and area of plots to harvest – 24 m2 . During the flowering of wheat following measurements were performed: plant height, leaf area (AM 300; ADC BioScientific Ltd. UK) and SPAD values (SPAD -502; Minolta Japan), whereas before the harvest, at full maturity were determined: number of shoots, number of ears and grains in the ear, the mass of straw, ears and grain, as well as weight of 1000 grains. These measurements were performed on the 10 plants randomly selected from each plots. After the harvest there were determined the grain yield and its moisture as well as nitrogen content in the grain (Kjeldahl method). It was found beneficial effect of a forecrop on wheat yielding and its elements structure (i.e. number of ears, number of grains per plant and weight of 1000 grains). The influence of a forecrop on yielding level of winter wheat was in the great degree dependent on course of weather condition in the years of research and the lupine species. In the unfavorable years to wheat cultivation the difference between yields of winter wheat cultivated after good and weak forecrop was greater than in years with favorable weather course.

PL

Oprócz bardzo dobrej paszy białkowej rośliny strączkowe mogą pozostawiać także dobre stanowisko dla rośliny następczej. Jest to efektem współżycia roślin strączkowych z bakteriami symbiotycznymi (N2) dzięki czemu w ich uprawie stosuje się mniejsze dawki nawozów azotowych, a związany azot jest dostępny w glebie także dla roślin następczych. Celem badań było rozpoznanie wpływu następczego przedplonów łubinu wąskolistnego i żółtego na plonowanie pszenicy ozimej i porównaniu tego efektu do działania jęczmienia jarego. Badania prowadzono w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym w Grabowie należącym do IUNG-PIB w Puławach. Pszenicę ozimą odmiany Arkadia wysiewano po łubinie wąskolistnym odmiany Zeus, łubinie żółtym odmiany Dukat i jęczmieniu odm. Johan. Obsada pszenicy ozimej wynosiła 5 mln roślin/ha, a powierzchnia poletek do zbioru – 24 m2 . W okresie kwitnienia pszenicy wykonano pomiary wysokości roślin, powierzchni liści (AM-300; ADC BioScientific Ltd., UK) oraz wartość wskaźnika SPAD (SPAD-502; Minolta Co., Ltd Japan), natomiast przed zbiorem w fazie dojrzałości pełnej na 10 roślinach losowo wybranych z każdego poletka określono liczbę pędów, liczbę kłosów i ziaren w kłosie, masę słomy, kłosów i ziarna, a także masę 1000 ziaren. Po zbiorze określono plon ziarna i jego wilgotność oraz zawartość azotu w ziarnie (metodą Kjeldahla). Stwierdzono korzystny wpływ przedplonu na plonowanie i elementy struktury plonu pszenicy ozimej (tj. liczbę kłosów, liczbę ziaren z rośliny i masę 1000 ziaren). Oddziaływanie przedplonu na poziom plonowania pszenicy ozimej było w dużym stopniu zależne od przebiegu warunków pogodowych w latach badań oraz gatunku łubinu. W latach niesprzyjających uprawie pszenicy różnica między plonami pszenicy ozimej uprawianej po dobrych i słabych przedplonach była większa niż w latach z korzystnym przebiegiem pogody.

2

The after-effect of blue lupine mixtures with barley on yielding of winter wheat

Podleśny J., Podleśna A.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2017

|

Vol. 62, nr 4

94--98

EN

Legume-cereal mixtures cover a considerable cultivated area in Poland what follows mainly from better and more stable yielding of mixed stands than pure ones. Besides a very good protein fodder the legume – cereal mixture can leave also good stand for subsequent plant. It is an effect of symbiosis of legumes with symbiotic bacteria and thanks to that lower doses of nitrogen are used in the mixture stands and fixed nitrogen is also available in the soil to the subsequent plants. This kind of cultivation become a very good part of ecological agriculture rules where due to forbidden nitrogen fertilizers use, this nitrogen fixed symbiotically is of great importance. The aim of studies was to recognize a residual effect of the forecrop which were: pure sowing of lupine, lupine and barley mixture and pure sowing of barley, on yielding of winter wheat. Studies were led at the Agricultural Experimental Station in Grabów, which belongs to the Institute of Soil Science and Plant Cultivation – State Research Institute (IUNG-PIB) in Puławy. Winter wheat var. Arkadia was sown after blue lupine var. Regent which was cultivated in the pure stand and in the mixture with spring barley var. Johan. Wheat plant density amounted to 5,5 mln plants per hectare, and area of plots to harvest - 24 m2 . Before harvest selected biometric measurements of plants were performed and, after the harvest in the full maturity, yield and features of its structure as well as chemical content of winter wheat grain were determined. It was found a favorable effect of forecrop on yielding and features of winter wheat yield structure (e.g. number of ears, number of grain per plant and 1000 grain weight). The influence of forecrop on the level of winter wheat yielding depended to a large extent on weather conditions course in the experimental years and on blue lupine variety as well as composition of lupine – barley mixture. In years unfavorable for winter wheat cultivation the difference between yields of wheat cultivated after good and weak forecrop was greater than in the years with favorable weather course.

PL

Mieszanki strączkowo-zbożowe zajmują znaczną powierzchnię uprawy w Polsce, co wynika w dużej mierze z lepszego i bardziej wiernego plonowania zasiewów mieszanych niż czystych. Oprócz bardzo dobrej paszy białkowej mieszanki strączkowo-zbożowe mogą pozostawiać także dobre stanowisko dla rośliny następczej. Jest to efektem współżycia roślin strączkowych z bakteriami symbiotycznymi (N2), dzięki czemu stosuje się mniejsze dawki nawozów azotowych w zasiewach mieszanych, a związany azot jest dostępny w glebie także dla roślin następczych. Ten sposób uprawy wpisuje się bardzo dobrze w zasady rolnictwa ekologicznego, w którym ze względu na zakaz stosowania azotu mineralnego, azot związany symbiotycznie ma szczególne bardzo duże znaczenie. Celem badań było rozpoznanie wpływu następczego przedplonów jakim były siew czysty łubinu, mieszanek łubinu z jęczmieniem i jęczmienia w siewie czystym na plonowanie pszenicy ozimej. Badania prowadzono w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym w Grabowie należącym do IUNG-PIB w Puławach. Pszenicę ozimą odmiany Arkadia wysiewano po łubinie wąskolistnym odmiany Regent uprawianym w siewie czystym i w mieszankach z jęczmieniem jarym odmiany Johan. Obsada pszenicy ozimej wynosiła 5,5 mln roślin/ha, a powierzchnia poletek do zbioru - 24 m2

3

Effect of mixed cultivation of naked barley with yellow and blue lupin on yielding and selected biometric component characters in ecological production system

Sadowska U., Żabiński A.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2017

|

Vol. 62, nr 2

104--108

EN

The conducted study aimed at the determination of the optimum share of the blue and yellow lupin in mixtures with the naked barley for the seed yielding on less productive land. An analysis of the component biometric characters and their yielding level constituted the basis for the determination of the optimum mixture for cultivation in specific soil conditions. The study was conducted on dusty soil belonging to the good rye soil complex. The experiment factor included a different share in the mixture (in % of pure sowing of the species) of naked barley (100, 60, 20, 0), yellow lupin (0, 40, 80, 100) and blue (01, 40, 80, 100). On the basis of the obtained results it was determined, that independently of the cultivation method, both yellow and blue lupin did not exhibit diversification in the number of pods per plant, as well as the number and weight of seeds from one plant. However, significant differences were observed for the weight of 1000 seeds. A significantly higher weight of one thousand seeds was exhibited by pure sown blue lupin and in the mixture with 20% share of barley, whereas in the case of yellow lupin only in the mixture with 60% share of barley. The blue lupin yielding was similar in pure sowing, as well as in the mixture with its 80% share. The highest yellow lupin yields were observed for the pure sowing, no statistical differences were observed for yielding of the species in the mixtures. Independently of the component species in the mixtures, higher yielding of barley at its 60% share, comparable to pure sowing was observed, which translated into the highest, total yields obtained from this cultivation variant within each of the used components.

PL

Podjęte badania miały na celu ustalenie optymalnego udziału łubinu wąskolistnego i żółtego w mieszankach z jęczmieniem nagoziarnistym pod względem plonowania nasion w warunkach gleb słabszych. Podstawą do określenia optymalnego składu mieszanki przy uprawie w konkretnych warunkach glebowych, była analiza cech biometrycznych komponentów oraz poziom ich plonowania. Badania przeprowadzono na glebie pyłowej należącej do kompleksu żytniego dobrego. Czynnikiem doświadczenia był różny udział w mieszance (w % siewu czystego gatunków) jęczmienia nagoziarnistego (100, 60, 20, 0) łubinu żółtego (0, 40, 80, 100), oraz łubinu wąskolistnego (0, 40, 80,100). Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że niezależnie od sposobu uprawy, zarówno łubin żółty jak i wąskolistny nie wykazywał zróżnicowania pod względem ilości strąków na roślinie, jak też ilości i masy nasion z rośliny. Natomiast istotnie różnice zauważono pod względem masy tysiąca nasion. Istotnie wyższą MTN odznaczał się łubin wąskolistny z uprawy w siewie czystym oraz w mieszance z 20% udziałem jęczmienia, w przypadku łubinu żółtego dotyczy to tylko mieszanki z 60% udziałem jęczmienia. Plonowanie łubinu wąskolistnego było podobne w siewie czystym, jak również w mieszance z jego 80% udziałem. Najwyższe plony łubinu żółtego stwierdzono w siewie czystym, nie obserwowano statystycznych różnic w plonowaniu tego gatunku w mieszankach. Niezależnie od gatunku komponenta w mieszankach, zauważono wyższe i porównywalne do siewu czystego plonowanie jęczmienia przy jego 60% udziale, co przełożyło się na najwyższe, łączne plony uzyskane z takiego wariantu uprawy w obrębie każdego z zastosowanych komponentów.

4

The effect of selected strains of Trichoderma spp. on seeds sowing value and vigour of blue lupin

Panasiewicz K., Koziara W., Faligowska A., Wolna-Maruwka A.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2016

|

Vol. 61, nr 4

89--91

EN

Laboratory analyses were performed at the Department of Agronomy, the Poznań University of Life Sciences. Experiments were conducted on two strains of Trichoderma ssp. to investigate the aftereffect of sprinkling irrigation of blue lupin plants and seed soaking time (20, 40, 60 min). Results indicate a significant effect of Trichoderma ssp. strain and sprinkling irrigation on basic parameters of the value and vigour of blue lupin seeds. The greatest values of germinating energy and germination capacity were recorded after the application of the strain T. atroviride. Sprinkling irrigation deteriorated seeds sowing value and seed vigour in blue lupin. Seed soaking time did not modify germination energy or germination capacity, while significant differences were found in the seedling growth test, seedling growth rate test and the vigour index.

PL

Badania laboratoryjne wykonano w Katedrze Agronomii Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Doświadczenia uwzględniały dwa szczepy Trichoderma ssp., następczy wpływ deszczowania roślin łubinu wąskolistnego oraz czas moczenia nasion (20, 40, 60 min). Uzyskane wyniki wskazują na istotny wpływ szczepu Trichoderma ssp. oraz deszczowania na podstawowe parametry wartości siewnej oraz wigor nasion łubinu wąskolistnego. Najwyższą energię i zdolność kiełkowania odnotowano po zastosowaniu szczepu T. atroviride. Deszczowanie pogarszało jakość siewną i wigor nasion łubinu wąskolistnego. Czas moczenia nasion nie wpływał na energię i zdolność kiełkowania, ale istotne różnice stwierdzono w przypadku testu wzrostu siewki, testu szybkości wzrostu siewki oraz indeksu wigoru.

5

Zachwaszczenie mieszanek łubinu wąskolistnego ze zbożami jarymi w ekologicznym systemie gospodarowania

Staniak M., Bojarszczuk J., Księżak J.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2013

|

Vol. 58, nr 4

155--160

PL

Celem badań była ocena zachwaszczenia mieszanek łubinu wąskolistnego (Lupinus angustifolius L.) ze zbożami jarymi w zależności od udziału nasion komponentów przy wysiewie i gatunku zboża. Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2010-2012 w układzie split-plot, w 4 powtórzeniach, na glebie kompleksu pszennego dobrego. Porównywano mieszanki łubinu wąskolistnego z pszenicą (Triticum L.), pszenżytem (×Triticosecale Wittm. ex A.Camus) i jęczmieniem (Hordeum L.) o zróżnicowanym udziale komponentów przy wysiewie (udział łubinu 40, 60 i 80%). Badania obejmowały ocenę składu gatunkowego chwastów, liczebności poszczególnych gatunków oraz oznaczenie świeżej i powietrznie suchej masy chwastów. Poszukiwano również zależności pomiędzy plonem nasion mieszanek, a zachwaszczeniem przy różnych udziale komponentów przy wysiewie. Badania wykazały, że stopień zachwaszczenia mieszanek istotnie zależał od udziału rośliny strączkowej w masie wysiewanych nasion, natomiast w mniejszym stopniu od gatunku zboża. Najmniejszą świeżą i suchą masą oraz liczebnością chwastów wykazały się mieszanki z 40% udziałem łubinu, natomiast zwiększanie udziału rośliny strączkowej powodowało wzrost zachwaszczenia. Większą liczebnością oraz masą gatunków niepożądanych charakteryzowały się mieszanki z pszenicą, natomiast bardziej konkurencyjne w stosunku do chwastów były mieszanki z jęczmieniem i pszenżytem. W zbiorowisku chwastów dominowały gatunki dwuliścienne z przewagą Stellaria media, Capsella bursapastoris, Chenopodium album i Viola arvensis, niezależnie od gatunku zboża oraz udziału komponentów w mieszance.

EN

The purpose of the research was to evaluate the level of weed infestation of mixtures of blue lupine with spring cereals depending on the share of components and cereal species. Field experiment was carried out in the years of 2010-2012 in the split-plot system, with 4 replicates, on the soil of good wheat complex. Mixtures of blue lupine with wheat, triticale and barley with a different share of components at sowing (share of lupine 40, 60 and 80%) were compared. The qualitative and quantitative analyses of weed infestation were done. The relationship between mixtures yield and weed control at different share of lupine was also evaluated. The study showed that the level of weed infestation of mixtures significantly depend on the share of lupine and less on the cereal species. The lowest fresh and dry matter and number of weeds were recorded for mixtures with a 40% share of legumes, and increase of the share of lupine in mixtures caused the increase of weed infestation. Larger number and mass of weeds was found with the cultivation of lupine in mixture with wheat, than with barley and triticale. In mixtures dominated dicotyledonous species of weeds such as Stellaria media, Capsella bursapastoris, Chenopodium album and Viola arvensis, regardless of cereals species and share of components.

6

Nutrient Digestibility and Nitrogen Balance in Growing-Finishing Pigs Fed Diets Containing Blue Lupine (Lupinus angustifolius) Seeds

Stanek M., Bogusz J., Sobótka W.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2010

|

Vol. 17, nr 6

671-676

EN

The objective of this study was to determine the effect of total substitution of blue lupine seeds (cv. Wersal, Baron and Zeus) for soybean meal in diets for growing-finishing pigs on nutrient digestibility, nitrogen retention and nitrogen utilization. Balance and digestibility trials were conducted on 24 pigs with body weight of approximately 60 kg, divided into four groups. In the control, diet the main source of protein was soybean meal (15 %), which was replaced with blue lupine seeds cv. Wersal (29 %), Baron (26 %) or Zeus (30 %} in experimental diets. The cereal component was barley grain, and the diets were supplemented with synthetic amino acids, minerals and vitamins, so as to meet the nutrient requirements of animals. Total protein digestibility was high and comparable in all groups (75.7-77.5 %). Significant differences were noted with respect to the digestibility of crude fat and crude fiber, which was found to be lower in pigs fed a diet containing blue lupine seeds cv. Baron. Nitrogen intake was at a similar level in all groups (65.8-67.4 g), while the highest nitrogen retention was observed in the control group (24.6 g). In experimental groups nitrogen retention ranged from 20.3 to 21.7 g, due to higher fecal and urinary nitrogen excretion. Nitrogen utilization (retention/intake, retention/digestion) was slightly higher in the control group, at 36.6 and 47.7 %, compared with 30.2-32.3 % and 41.1-44.3 % respectively in experimental groups. The results of the study indicate mat blue lupine seeds used as the main source of protein in diets for growing-finishing pigs may affect nutrient digestibility and fecal and urinary nitrogen retention.

PL

Celem badań było określenie w jakim stopniu całkowita substytucja poekstrakcyjnej śruty sojowej nasionami łubinu wąskolistnego odmiany Wersal, Baron lub Zeus różnicuje strawność składników pokarmowych i retencję azotu oraz jego wykorzystanie u tuczników. Badania bilansowo-strawnościowe przeprowadzono na 24 tucznikach o masie ciała około 60 kg podzielonych na 4 grupy. W mieszance grupy kontrolnej podstawowym komponentem białkowym była śruta poekstrakcyjna sojowa (15 %), którą w dietach doświadczalnych zastąpiono nasionami łubinu wąskolistnego Wersal (29 %), Baron (26 %) lub Zeus (30 %). Komponentem zbożowym było ziarno jęczmienia, oprócz którego zgodnie z zapotrzebowaniem zwierząt, zastosowano aminokwasy syntetyczne i dodatki mineralno-witaminowe. Strawność białka ogólnego była duża i zbliżona u zwierząt wszystkich grup (75.7-77.5 %). Znaczne różnice dotyczyły strawności tłuszczu surowego i włókna surowego, którą zmniejszyły zastosowane w mieszance nasiona odmiany Baron. Przy zbliżonej ilości azotu pobranego (65.S-67.4 g) największa jego retencja wystąpiła w grupie kontrolnej (24.6g), w grupach doświadczalnych kształtowała się na poziomie 20.3-21.7 g i była wynikiem większej ilości azotu wydalanego w kale i moczu. Wykorzystanie azotu (retencja-pobrany, retencja/strawiony) nieco korzystniej kształtowało się w grupie kontrolnej i wynosiło 36.6 i 47.7 %, w grupach doświadczalnych odpowiednio 30.2-32.3 % i 41.1-44.3 %. Uzyskane wyniki wskazują, że nasiona łubinu wąskolistnego jako podstawowe źródło białka w mieszankach dla tuczników mogą różnicować strawność składników pokarmowych i wpływać na ilość azotu wydalanego przez tuczniki w kale i moczu.