Artykuł przedstawia problemy związane z unieszkodliwianiem odpadów w procesie spalania. Najbardziej rozpowszechnioną metodą unieszkodliwiania odpadów powstających w placówkach zdrowotnych w Polsce jest spalanie. Jest to najdroższa ze znanych metod utylizacji, a także bardzo szkodliwa dla środowiska. Pomimo iż koszty utylizacji odpadów metodami alternatywnymi są znacznie niższe tylko nieliczne szpitale zainwestowały w tego typu instalacje. Jednym z powodów jest polskie prawo, które zabrania stosowania tych metod. Odpady medyczne zawierają znaczne ilości PCV, podobnie jak odpady z gospodarstw domowych. Podczas spalania tego tworzywa w niekontrolowanych warunkach powstają dioksyny, furany i bifenyle, które należą do najbardziej toksycznych trucizn. Ze względu na powszechnie stosowany proceder spalania odpadów w piecach domowych emisja tych substancji jest znaczna. W Polsce ponad połowa emitowanej ilości dioksyn pochodzi z procesów niekontrolowanego spalania. Innym równie istotnym źródłem są przestarzałe spalarnie odpadów medycznych. Przeprowadzone w latach 1996-2001 badania emisji dioksyn w 32 spalarniach odpadów medycznych wykazały, że 80% instalacji nie spełnia normy emisji. Liczne badania w latach 80-tych ubiegłego wieku wykazały kancerogenne oraz mutagenne działanie dioksyn. W ciągu ostatnich kilku lat udowodniono, że dioksyny i furany (PCDDs i PCDFs) oraz bifenyle (PCBs) mają bezpośredni wpływ na zakłócenie systemu wydzielania hormonalnego, głównie endokrynnego oraz replikacji kodu genetycznego.
EN
The article address issues related to waste handling in incineration processes. Incineration is the most common method of medical waste treatment in Poland. While being the most expensive of the known technologies This method is at the same time dangerous for the environment.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.