Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Glass and glass-ceramic porous materials for biomedical applications

Kędzia Olga, Lubas Małgorzata, Dudek Agata

System Safety : Human - Technical Facility - Environment

|

2023

|

Vol. 5, iss. 1

302--310

EN

Biosilicate glasses and glass-ceramic materials obtained on their basis are an important research area in tissue engineering due to their ability to regenerate bones. The most important features of bioactive glasses include: the ability to biodegrade and high bioactivity. Appropriate porosity, pore size, surface structure and topography, chemical composition and ion release kinetics, as well as mechanical properties enable the adhesion of mesenchymal cells and their differentiation towards osteoblast cells and stimulate further proliferation and angiogenesis. This study concerns the subject of bioglass, in particular Bioglass 45S5 and glass-crystalline porous materials in the context of their properties enabling the reconstruction of bone tissue and possible applications. The article addresses crucial issues of shaping the properties of glass and glass crystalline porous structures by introducing changes in their composition and the method of their production, and also discusses the importance of foaming agents.

2

Investigation on the degradation rate of PCL polymer scaffolds with bioglass and graphene additives using computer microtomography

Nikodem Anna, Wrona Joanna, Krukowska Anna, Rajzer Izabela

Engineering of Biomaterials

|

2021

|

Vol. 24, no. 163

111

3

In vitro biological activity of zinc-doped bioglass for multifunctional chitosan composites

Ciołek Lidia, Biernat Monika, Szterner Piotr, Tymowicz-Grzyb Paulina, Pagacz Joanna, Chraniuk Milena, Bollin Piotr, Gromadzka Beata, Panasiuk Mirosława, Nidzworski Dawid, Jegermann Zbigniew

Engineering of Biomaterials

|

2021

|

Vol. 24, no. 163

56

4

Analysis of the antibacterial properties of polycaprolactone modified with graphene, bioglass and zinc-doped bioglas

Hajduga Maciej B., Bobiński Rafał, Dutka Mieczysław, Ulman-Włodarz Izabela, Bujok Jan, Pająk Celina, Ćwiertnia Michał, Kurowska Anna, Dziadek Michał, Rajzer Izabella

Acta of Bioengineering and Biomechanics

|

2021

|

Vol. 23, no. 2

131--138

EN

Purpose: Innovative biomedical filaments for 3D printing in the form of short and biodegradable composite sticks modified with various additives were used to prepare biomaterials for further nasal implants. As the respiratory tract is considered to be potentially exposed to contamination during the implantation procedure there is a need to modify the implant with an antibacterial additives. The purpose of this work was to analyze the effect of biodegradable polymer – polycaprolactone (PCL) modification with various additives on its antibacterial properties. Methods: PCL filament modified with graphene (0.5, 5, 10% wt.), bioglass (0.4% wt.) and zinc-doped bioglass (0.4% wt.) were used to print spatial biomaterials using FDM 3D printer. Pure polymer biomaterials without additives were used as reference samples. The key task was to assess the antimicrobial impact of the prepared biomaterials against the following microorganisms: Staphylococcus aureus ATCC 25293, Escherichia coli ATCC 25922, Candida albicans ATCC 10231. Results: The research results point to a significant antibacterial efficacy of the tested materials against S. aureus and C. albicans, which, however, seems to decrease with increasing graphene content in the filaments. A complete lack of antibacterial efficacy against E. coli was determined. Conclusions: The tested biomaterials have important antibacterial properties, especially against C. albicans. The obtained results showed that biomaterials made of modified filaments can be successfully used in implantology, where a need to create temporary tissue scaffolds occurs.

5

Osteoconductive potential of PLGA/bioglass composite biomaterials

Antończak A., Strzempek W., Zagrajczuk Barbara, Dziadek Michał, Cholewa-Kowalska Katarzyna, Menaszek Elżbieta

Engineering of Biomaterials

|

2019

|

Vol. 22, no. 153 spec. iss.

101

6

Wykorzystanie metody zol-żel w modyfikacji materiałów ceramicznych nanocząstkami srebra

Rozmysłowska A., Jastrzębska A. M., Ciołek L., Olszyna A.

Szkło i Ceramika

|

2018

|

R. 69, nr 1

7--11

PL

W niniejszej pracy zaprezentowano stan badań na podstawie przeglądu literatury dotyczącej właściwości nanocząstek srebra (nano-Ag). Szczegółowo opisano właściwości korzystne z punktu widzenia zakładanych zastosowań, a także niekorzystne, powodujące wzrost zagrożenia związanego z cytotoksycznością i ekotoksycznością nano-Ag. Zaprezentowano przegląd literatury dotyczącej modyfikacji nano-Ag tlenkami metali oraz w kompleksowy sposób opisano różne metody wytwarzania nanomateriałów z tej grupy oraz układy wieloskładnikowe bioszkieł. Potwierdzono, że metoda zol-żel jest nie tylko mało skomplikowana z technologicznego punktu widzenia, ale także bardzo elastyczna, poprzez możliwość zastosowania różnych rodzajów prekursorów ceramiki i szerokiego wachlarza warunków prowadzonych procesów. Dane wskazują, że modyfikacje nanocząstek Ag tlenkiem glinu z wykorzystaniem metody zol-żel prowadzą do otrzymania ciekawych właściwości biologicznych, często znacząco różnych w porównaniu do wolnych nanocząstek Ag. Wciąż jednak trudnością pozostaje kontrola morfologii produktu końcowego i powtarzalność procesów zol-żel, ze względu na występujące zjawisko dyfuzji i transportu masy, które powoduje często rozrost wielkości wytwarzanych cząstek, a także powstawanie aglomeratów.

EN

This paper presents a review of the literature on the properties of silver nanoparticles (nano-Ag). Properties that are beneficial from the point of view of the intended applications have been described in detail, as well as undesired properties that increase the risk associated with the cytotoxicity and ecotoxicity of nano-Ag. A review of the literature concerning the modification of nano-Ag with metal oxides was also presented. Various methods for the production of nanomaterials from this group, as well as multi-component systems of bioglass, have been described in a comprehensive way. It was shown that the sol-gel method is not only not very complicated from a technological point of view, but also very flexible, through the possibility of using different types of ceramic precursors and a wide range of conditions of the processes. Data indicate that modifications of Ag with alumina particles using the sol-gel method lead to the production of interesting biological properties, often significantly different compared to free Ag nanoparticles. However, it is still difficult to control the final product morphology and the repeatability of the sol-gel processes because of the phenomenon of diffusion and mass transport often results in the size increase of the produced particles as well as the formation of agglomerates.

7

Opracowanie i charakterystyka biokompozytu z chitozanu i bioszkła dotowanego ZnO

Ciołek L., Biernat M., Jaegermann Z., Tymowicz-Grzyb P., Jastrzębska A., Olszyna A.

Szkło i Ceramika

|

2018

|

R. 69, nr 6

17--20

PL

W pracy przedstawiono oczekiwania i wymagania stawiane podczas projektowania biomateriałów stosowanych jako wypełnienia ubytków tkanki kostnej. Jako przykład złożoności procesu opracowywania wykorzystano wyniki badań, których celem było wytworzenie i wstępna ocena właściwości fizykochemicznych porowatych biokompozytów na bazie roztworów chitozanu oraz bioszkła z układu CaO-SiO2-P2O5 dotowanego ZnO. Wytworzone biokompozyty mają odpowiednio dobrany skład chemiczny i optymalny do osteointegracji, średni wymiar porów. Wyniki badań SEM-EDS po inkubacji w SBF potwierdzają zdolność do bioaktywności. Jednak, aby opracowane biokompozyty mogły być rozważane jako materiały do wypełniania ubytków tkanki kostnej wymagają one dalszych badań, zalecanych w normie ISO 10993-1.

EN

The paper presents the expectations and requirements for designing of biomaterials used for filling bone tissue defects. Results of the research on preparation and preliminary assessment of physicochemical properties of porous biocomposites based on chitosan solutions and bioglass from the ZnO-doped CaO-SiO2-P2O5 system were used as an example of the complexity of the design process. The obtained biocomposites have a properly prepared chemical composition and an average pore size, optimal for osteointegration. The results of SEM-EDS studies after incubation in SBF confirm the ability to bioactivity. However, for considering the developed biocomposites as materials for filling bone defects, further research in accordance with ISO 10993-1 is required.

8

Otrzymywanie i właściwości litych stopów na bazie magnezu o ultra drobnoziarnistej mikrostrukturze

Kowalski K., Miklaszewski A., Jurczyk M.

Obróbka Plastyczna Metali

|

2016

|

T. 27, nr 3

195--210

PL

Magnez i jego stopy są przedmiotem intensywnych badań z uwagi na ich ważne potencjalne zastosowanie w aplikacjach medycznych w tym jako materiały na implanty. W pracy omówiono wpływ składu chemicznego i procesu technologicznego na mikrostrukturę, właściwości mechaniczne i odporność korozyjną ultra drobnoziarnistych stopów Mg1Zn1Mn0.3Zr oraz Mg4Y5.5Dy0.5Zr. Materiały do badań otrzymano metodami mechanicznej syntezy i metalurgii proszków. Dodatek hydroksyapatytu oraz bioszkła, typ 45S5, do materiałów na bazie magnezu zmniejsza wielkość ziaren otrzymanych litych kompozytów. Analizę fazową i mikrostrukturę analizowano przy użyciu dyfrakcji rentgenowskiej, skaningowego mikroskopu elektronowego, a właściwości mechaniczne i odporność korozyjną zbadano, stosując mikrotwardościomierz, nanoindenter oraz potencjostat. Właściwości kompozytu są zależne od udziału procentowego bioceramiki w matrycy Mg, gęstości otrzymanych kompozytów, jak również od składu chemicznego i ostatecznej mikrostruktury. Poprawę właściwości powierzchniowych kompozytów na bazie Mg1Zn1Mn0.3Zr uzyskano dzięki osadzaniu elektrolitycznemu fosforanów wapnia roztworu symulującego płyny ustrojowe. Badania elektrochemiczne w roztworze Ringera wykazały, iż odporność korozyjna modyfikowanych próbek była wyższa w porównaniu do próbek niemodyfikowanych. Zbadano mikrostrukturę, wyznaczono skład chemiczny warstw osadzanych elektrolityczne oraz przedyskutowano wpływ otrzymanych warstw na właściwości korozyjne. Ultra drobnoziarniste materiały na bazie magnezu dzięki gęstszej warstwie powierzchniowej (Ca10(PO4)6O and (Mg(OH)2), w porównaniu do niemodyfikowanych próbek posiadają unikalne właściwości powierzchniowe i dlatego mogą znaleźć potencjalne zastosowanie w biomateriałach następnej generacji.

EN

Magnesium and its alloys have been intensively investigated as potential bone implant materials.This paper discusses the influence of chemical composition on the microstructure, mechanical and corrosion properties of ultrafine grained Mg1Zn1Mn0.3Zr and Mg4Y5.5Dy0.5Zr alloys synthesized by the application of mechanical alloying and powder metallurgy. The hydroxyapatite or 45S5 Bioglass addition to Mg-based alloys decreases of grain sizes of the bulk material. The phase and microstructure analysis was carried out using X-ray diffraction, scanning electron microscopy and the properties were measured using hardness, nanoindentation and corrosion testing equipment. The properties of composites depend upon crystal structure, density, volume fraction, and the interface among the constituents, as well as upon the chemical composition and their final microstructure. The Mg1Zn1Mn0.3Zr composite surface improvement was achieved by electrolytic depositionof calcium phosphates from simulated body fluid electrolyte. The electrochemical test showed that the corrosion resistance of treated specimens was higher compared with the untreated samples in Ringer solution. The microstructure, composition andelectrolytic deposition of calcium phosphate coatings were characterized, and the corrosion properties of selected samples were also investigated. Ultrafine grained Mg-based biomaterials due to denser (Ca10(PO4)6O and (Mg(OH)2) surface layers, compared with untreated samples, possess unique surface properties and consequently are considered to be the future generation of biomaterials.

9

Badania in vitro aktywności przeciwbakteryjnej bioszkieł zawierających Mg, Sr i Au wytworzonych metodą zol-żel

Ciołek L., Olszyna A., Zaczyńska E., Czarny A., Biernat M.

Engineering of Biomaterials

|

2016

|

Vol. 19, no. 134

25--30

PL

Celem prowadzonych badań było określenie aktywności przeciwbakteryjnej in vitro bioaktywnych szkieł dotowanych Mg, Sr i Au. Przedstawiono badania zmodyfikowanych bioszkieł zawierających wybrane pierwiastki wprowadzone dla podwyższenia bioaktywności, które mogą wspomagać przebieg procesów fizjologicznych kościotworzenia i wykazywać działanie przeciwbakteryjne. Obecność magnezu w składzie biomateriału zwiększa jego bioaktywność. Stront wpływa na lepszą proliferację komórek kostnych. Złoto należy do grupy „ultraelementów” działających przeciwbakteryjnie oraz aktywuje procesy metaboliczne poprzez oddziaływanie na enzymy. Silany użyte podczas syntezy bioszkieł metodą zol-żel, także mogą zwiększać ich bioaktywność. Materiał odniesienia stanowiło bioszkło P5-VS zawierające 70% mas. SiO2, 5% mas. P2O5 oraz 25% mas. CaO. Bioszkła P5-VS-1_Mg i P5-VS-1_Sr, o takim samym składzie jak P5-VS wytworzono zastępując 1% mas. CaO odpowiednio MgO lub SrO. W przypadku bioszkieł P5-VS-Au_r-r i P5-VS-Au_nzk nanocząsteczki złota były dodane w ilości 0,00065% mas. i 0,002% mas. odpowiednio jako: roztwór koloidalny lub niejonowe złoto koloidalne. Właściwości fizykochemiczne wytworzonych bioszkieł obejmujące morfologię powierzchni, a także ich bioaktywność po kontakcie z roztworem symulującym osocze oraz wyniki cytotoksyczności zostały przedstawione w innym artykule. Stwierdzono, że bioszkła w kontakcie z płynem symulującym osocze (SBF) są bioaktywne oraz nie oddziałują cytotoksycznie na komórki L929. Wyniki badań in vitro aktywności przeciwbakteryjnej wytworzonych bioszkieł wykazały ich wyższą aktywność w stosunku do szczepu Staphylococcus aureus niż Pseudomonas aeruginosa. Wzrost mikroorganizmów najbardziej hamowało bioszkło P5-VS-1_Sr. Bioszkło P5-VS bez udziału Mg, Sr lub Au wykazywało najsłabsze działanie przeciwbakteryjne.

EN

The aim of this study was to determine in vitro antibacterial activity of bioactive glasses doped with Mg, Sr and Au. Authors showed tests of modified bioglasses containing selected elements incorporated to the composition in order to increase bioactivity, which could contribute to physiological processes of osteogenesis and exhibit bactericidal activity. The presence of magnesium in the composition of the biomaterial enhances its bioactivity. Strontium improves the proliferation of bone cells. Gold belongs to the group of “ultra-elements” which show antibacterial activity and activate metabolism by acting on enzymes. The silane used for the synthesis of sol-gel bioglasses may also increase bioactivity. Bioglass P5-VS containing 70 wt% of SiO2 and 25 wt% of CaO and 5 wt% of P2O5 was a reference material. Bioglasses P5-VS-1_Mg and P5-VS-1_Sr with the same composition as P5-VS were obtained by substituting 1 wt% of CaO by MgO or SrO respectively. In the case of bioglasses P5-VS-Au_r-r and P5-VS- -Au_nzk nanoparticles of Au were added in the amount of 0.00065 wt% and 0.002 wt% as colloidal solution or nonionic colloidal gold respectively. Physical and chemical properties of sol-gel bioactive glasses including grain morphology and bioactivity in simulated body fluid and the results of cytotoxicity were presented in a previous publication. It was found that bioglasses were bioactive in contact with simulated body fluid (SBF) and were not toxic on L929 cells in vitro. The results of in vitro antibacterial activity studies of obtained bioglasses showed higher activity against strain of Staphylococcus aureus than Pseudomonas aeruginosa. The growth of microorganisms was inhibited in the most effective way by the bioglass P5-VS-1_Sr. The P5-VS bioglass without Mg, Sr or Au shows the weakest bactericidal effect.

10

Badania właściwości fizykochemicznych i cytotoksyczności in vitro bioszkieł dotowanych Mg, Sr, Au

Ciołek L., Karaś J., Olszyna A., Zaczyńska E., Czarny A.

Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych

|

2014

|

R. 7, nr 16

17--28

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań wytworzonych bioszkieł w układzie CaO-SiO2-P2O5 dotowanych Mg lub Sr, lub Au. W ramach przeprowadzonych badań określono morfologię otrzymanych bioszkieł, a także ich bioaktywność w warunkach in vitro oraz oddziaływanie cytotoksyczne na komórki L929. Ponadto, bioszkło dotowane Au poddano badaniu przy użyciu mikroskopu transmisyjnego z analizą EDS. Stwierdzono, że wytworzone bioszkła in vitro w kontakcie z symulowanym płynem fizjologicznym (SBF) są bioaktywne oraz nie oddziałują cytotoksycznie na komórki L929

EN

This paper presents the results of research on bioglasses in the system CaO-SiO2-P2O5 doped with Mg, Sr and Au. Within the study the morphology of the bioglasses and in vitro bioactivity and cytotoxic effect on L929 cells were determined. Au doped bioglass was examined using transmission electron microscopy with EDS analysis. It was found that the produced bioglasses were bioactive in contact with simulated body fluid (SBF) and were no toxic on L929 cells in vitro tests.

11

Badania bioaktywności i cytotoksyczności in vitro bioszkieł z układu SiO2-CaO wytworzonych metodą zol-żel z zastosowaniem silanów

Ciołek L., Karaś J., Olszyna A., Zaczyńska E., Czarny A., Żywicka B.

Engineering of Biomaterials

|

2013

|

Vol. 16, no. 119

21--26

PL

Celem badań była ocena bioaktywności i cytotoksyczności in vitro bioszkieł o składzie chemicznym SiO2 70% mas. i CaO 30% mas., wytworzonych metodą zol-żel. Podczas syntezy do wprowadzenia SiO2 zastosowano TEOS lub jego mieszaniny z winylo(trimetoksy)silanem (VS) lub trimetoksysililometakrylanem propylowym (MPS). Bioaktywność oceniono z zastosowaniem SEM przez analizę obrazów morfologii powierzchni bioszkieł po kontakcie z roztworem symulującym osocze (SBF). Natomiast ocenę działania cytotoksycznego wykonano metodą bezpośrednią i pośrednią zgodnie z PN-EN 10993-5 „Biologiczna ocena wyrobów medycznych - Część 5: Badania cytotoksyczności: metody in vitro" po kontakcie z komórkami fibroblastopodobnymi L929. Wyniki przeprowadzonych badań bioaktywności pozwalają stwierdzić, że otrzymane bioszkła są bioaktywne w kontakcie z roztworem SBF, na co wskazuje obecność na powierzchni bioszkieł sferycznych struktur typowych dla morfologii apatytu. Natomiast wyniki cytotoksyczności in vitro wykonane metodą pośrednią dla wszystkich wytworzonych bioszkieł wskazują na brak efektu toksycznego na komórki L929.

EN

The aim of this study was to evaluate the bioactivity and in vitro cytotoxicity of bioglass with chemical composition 70 wt% SiO2 and 30 wt% CaO obtained by the sol-gel method. During the synthesis TEOS or mixture thereof with vinyltriethoxysilane (VS) or (trimetoxysilyl)propyl methacrylate (MPS) were used to introduce SiO2 content. Bioactivity was assessed by SEM observations of bioglass surface morphology after contact with a simulated body fluid (SBF). The evaluation of cytotoxicity was performed according to PN-EN 10993-5 "Biological evaluation of medical devices - Part 5: Tests for cytotoxicity: in vitro methods" after contact with fibroblast like cells L929. Results of the study of bioactivity allow to conclude that the obtained bioglasses are bioactive in contact with SBF solution, as indicated by the presence on the surface of spherical structures typical for morphology of the apatite. Moreover the results of indirect method in vitro cytotoxicity tests involving all produced bioglasses revealed no toxic effect on L929 cells.

12

Bioszkła i organiczno-nieorganiczne kompozyty dla inżynierii tkankowej kości

John Ł.

Wiadomości Chemiczne

|

2012

|

[Z] 66, 1-2

21-39

EN

The most demanded biomaterials for bone tissue engineering could be classified in two main sol-gel derived groups: bioglasses and organic-inorganic composites. The first of these include bioactive ceramics such as calcium phosphates (Tab. 2) [1], glasses and glass ceramics [2], and so-called inert ceramics (Tab. 1) such as Al2O3, zirconium and titanium dioxide, and carbon-based materials [3, 4]. Second-group of compounds constitute bioactive organic-inorganic hybrids, generally based on organic matrix and various inorganic dopants. Biomaterials in contact with human plasma and bone stem cells form, on their surface, hydroxyapatite Ca10(PO4)6(OH)2 (HAp) and its derivatives (Tab. 2). HAp-layer initiates bone growth and reconstruction of treated fragment (Fig. 2). These materials, due to the high degree of biocompability are considered as the most valuable compounds for bone surgery [5]. Extremely rapid development of biomaterials used in medicine caused the production of implants with different properties (Scheme 1). The real revolution and technological progress have brought biomimetic composites that mimic naturally occurring solutions in living organisms. The role of such implants is not only replacing the damaged parts of body, but – due to the appropriate morphology and composition – stimulating the growth of living cells (Fig. 3) and final bone regeneration. This article is devoted to this type of biomaterials proposed for bone tissue engineering.

13

Kompozytowa powłoka PEEK /Bioszkło® na stopie tytanu Ti-6Al-7Nb do zastosowań w medycynie

Moskalewicz T., Seuss S., Boccaccini A. R., Kot M., Czyrska-Filemonowicz A.

Engineering of Biomaterials

|

2012

|

Vol. 15, no. 116-117 spec. iss.

13--15

PL

Kompozytową powłokę polieteroeteroketon (PEEK)/ Bioszkło osadzono metodą elektroforezy na stopie tytanu Ti-6Al-7Nb. W celu poprawy przyczepności powłoki do podłoża próbkę poddano wyżarzaniu po obróbce powierzchniowej. Mikrostrukturę powłoki charakteryzowano za pomocą mikroskopii świetlnej oraz skaningowej- i transmisyjnej mikroskopii elektronowej. Powłoka była jednorodna i porowata, nie stwierdzono obecności pęknięć. Powłoka zbudowana była z cząstek bioszkła rozmieszczonych w polimerowej osnowie. Wyniki liniowej analizy składu chemicznego wykonanej metodą STEM-EDS wskazują na dyfuzję Na ze szkła do polimeru podczas wygrzewania próbki.

EN

A composite polyetheretherketone (PEEK)/Bioglass® coating was electrophoretically deposited on the Ti-6Al-7Nb substrate. Post heat treatment was performed to improve the adhesion of the coating to the substrate. The microstructure of the coating and a substrate was examined by light microscopy, scanning- and transmission electron microscopy methods. The coating is uniformly porous, without any cracks or presence of large voids. The coating is composed of Bioglass® particles embedded in a PEEK matrix. STEM-EDS line analysis revealed diffusion of Na from the glass to the PEEK.

14

Composites Based on Poly-e-Caprolactone and Calcium Alginate Fibres Containing Ceramic Nanoadditives for Use in Regenerative Medicine

Boguń M., Stodolak E., Menaszek E., Ścisłowska-Czarnecka A.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2011

|

Vol. 19, no. 6 (89)

17—21

EN

The aim of the present work was to develop new composite materials based on two biocompatible polymers (sodium alginate and polycaprolactone) intended for use in the treatment of bone tissue defects. Tests carried out to obtain polymer-fibre composites using two resorbable polymers demonstrated the possibility of attaining composites with mechanical properties that are suitable from the point of view of their applications. Young’s modulus values for the composite systems analysed (254-389 MPa) are higher than for an unmodified PCL sheet. Irrespective of the fibrous phase used, the PCL matrix demonstrates stability in in vitro conditions. The constant pH values and small changes in the ionic conductance of the water indicate that these materials undergo gradual but slow degradation.

PL

W pracy opracowano warunki wytwarzania kompozytów opartych o dwa biodegradowalne tworzywa. Przeprowadzone badania wykazały zróżnicowany wpływ obecności poszczególnych rodzajów fazy włóknistej na właściwości wytrzymałościowe, właściwości fizykochemiczne powierzchni oraz stabilność materiałów kompozytowych podczas procesu inkubacji w warunkach in vitro. W oparciu o uzyskane wyniki można przypuszczać, iż wytworzone materiały kompozytowe na bazie włókien alginianowych, będących nośnikami substancji czynnych, będą powodować wytworzenie dogodnych warunków do krystalizacji apatytu w żywym organizmie.

15

Badania właściwości fizykochemicznych i biologicznych in vitro bioszkieł ze srebrem wytworzonych metodą zol-żel

Ciołek L., Karaś J., Olszyna A., Zaczyńska E., Czarny A., Żywicka B.

Szkło i Ceramika

|

2010

|

R. 61, nr 1

2-6

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań wytworzonych bioszkieł w postaci proszków zawierających w składzie chemicznym srebro. Badania przeprowadzono dla określenia właściwości fizykochemicznych oraz działania cytotoksycznego i bakteriobójczego in vitro tych bioszkieł. Wyniki badań potwierdzają możliwość ich zastosowania w stomatologii do chirurgicznego leczenia zaawansowanych chorób przyzębia. Badania in vitro przeprowadzone zostały we współpracy z IITD PAN oraz AM we Wrocławiu.

EN

The research of obtained bioglasses in the form of silver-containing powders were presented in this paper. The research conducted in order to determine physicochemical properties, cytotoxic and antibacterial effects under in vitro conditions of bioglasses. The results confirmed that these bioglasses could be used in surgical treatment of the most advanced parodontium illnesses. The in vitro studies were performed in collaboration with IITD PAN and AM in Wrocław.

16

Badania działania bakteriobójczego in vitro w funkcji czasu bioszkieł z układu SiO2-Al2O3 dotowanych srebrem

Ciołek L., Karaś J., Olszyna A., Zaczyńska E., Czarny A., Żywicka B.

Szkło i Ceramika

|

2010

|

R. 61, nr 5

34-38

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań in vitro działania bakteriobójczego, wytworzonych metodą zol-żel bioszkieł dotowanych srebrem. Badania przeprowadzono we współpracy z IITD PAN oraz AM we Wrocławiu. Wyniki badań właściwości fizykochemicznych tych bioszkieł w postaci proszków obejmujące m.in. morfologię ziaren i półilościową mikroanalizę powierzchni a także wyniki badań cytotoksyczności in vitro opisano w publikacji. Wyniki badań działania bakteriobójczego potwierdzają, że wytworzone biozgodne nanoproszki Z-8 i B-I stwarzają perspektywę ich stosowania w chirurgicznym leczeniu zaawansowanych chorób przyzębia powstających w wyniku długotrwałych procesów zapalnych.

EN

The study of in vitro testing of antibacterial effect of silver-containing bioglasses obtained by sol-gel method was presented in the article. These studies were performed in collaboration with IITD PAN and Medical University in Wrocław. Results of physical and chemical properties of these bioglasses in the form of powders, including morphology of grains and semiquantitative EDS chemical microanalysis and also the results of in vitro cytotoxicity are described in the publication. Results of antibacterial activity tests confirmed that biocompatible nanopowders Z-8 and B-I could be potentially applied in the surgical treatment of advanced periodontal diseases resulting from long-term inflammatory.

17

Nanocomposite Calcium Alginate Fibres Containing SiO2 and Bioglass

Boguń M.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2010

|

Vol. 18, no. 4 (81)

11--19

EN

An investigation was made of the effect of the basic parameters of the process of production of nanocomposite calcium alginate fibres containing silica and bioglass as nanoadditives. An analysis was made of the rheological properties of solutions, as well as of the porous and supramolecular structure and sorptive and strength properties of the fibres. The nanocomposite fibres obtained, depending on the as-spun draw ratio, achieved a tenacity of 19 – 22 cN/tex (in the case of nanosilica) and 16 – 24 cN/tex (in the case of bioglass). Both types of fibre have high sorptive properties and a high water retention value.

PL

Zbadano wpływ podstawowych parametrów procesu wytwarzania nanokompozytowych włókien z alginianu wapnia zawierających nanododatek krzemionki oraz bioszkła. Przeprowadzono analizę właściwości reologicznych, struktury porowatej oraz nadmolekularnej, jak również właściwości sorpcyjnych i wytrzymałościowych tych włókien. Otrzymane nanokompozytowe włókna w zależności od stosowanego wyciągu filierowego charakteryzują się wytrzymałością właściwą na poziomie 19 – 22 cN/tex (w przypadku nanokrzemionki) oraz 16 – 24 cN/tex (w przypadku bioszkła). Oba rodzaje włókien charakteryzują się wysokimi właściwościami sorpcyjnymi oraz wysoką wartością retencji wody.

18

Wpływ domieszek na procesy sterylizacji bioszkła małymi dawkami promieniowania jonizującego

Szarska S., Maliszewska I., Tupica K.

Engineering of Biomaterials

|

2010

|

Vol. 13, no. 99-101

47--50

PL

W pracy pokazano wpływ domieszek na właściwości strukturalne bioszkieł. Przedstawiono sposoby otrzymywania i domieszkowania jonami srebra, miedzi lub żelaza, cienkich warstw bioszkla otrzymanego metoda zol-żel. Określono aktywność bakteryjną Gram-ujemnych pałeczek ropy błękitnej Pseudomonas aeruginosa and Gram-dodatniego gronkowca złocistego Staphylococcus aureus w domieszkowanych próbkach. Zbadano wpływ promieniowania ultrafioletowego na przeżywalność bakterii.

EN

A recent study has shown that the occurrence of structural alteration of the bioglass which accompanies the remarkable change in glass properties depends on the ions to be incorporated. In this paper, the preparation and antibacterial activity of doped with silver, copper and iron (respectively) bioactive glass thin films, obtained by sol–gel processing, are reported. The antibacterial activity against Gram-negative Pseudomonas aeruginosa and Gram-positive Staphylococcus aureus has been examined. The influence of UV irradiation of different doses on these samples has been investigated.

19

Aktywność przeciwbakteryjna in vitro wytworzonych bioszkieł zawierających srebro

Ciołek L., Karaś J., Olszyna A., Zaczyńska E., Czarny A., Żywicka B.

Engineering of Biomaterials

|

2010

|

Vol. 13, no. 99-101

21--23

20

Badania właściwości fizykochemicznych bioszkieł domieszkowanych srebrem wytworzonych metodą zol-żel

Ciołek L., Karaś J., Olszyna A.

Prace Instytutu Szkła, Ceramiki, Materiałów Ogniotrwałych i Budowlanych

|

2009

|

R. 2, nr 3

13-25

PL

Przedstawiono wyniki badań fizykochemicznych otrzymanych w układzie SiO2–Al2O3 bioszkieł dotowanych srebrem. Omówiono także zastosowaną metodę zol-żel otrzymywania tych bioszkieł wraz z przedstawieniem korzystnych warunków syntezy. Przeprowadzone badania morfologii otrzymanych proszków pod mikroskopem skaningowym wyposażonym w mikroanalizator EDS wykazały, że proszki te zawierają sferyczne ziarna o średnicy od 100 nm do 600 nm lub tworzą aglomeraty drobnych, nieregularnych ziaren. Ponadto określono jakościowy skład chemiczny metodą spektrofotometryczną, wykonano rentgenograficzną analizę fazową oraz laserowo określono rozkład ziarnowy proszków. Wyniki badań rentgenograficznych wykazały, że uzyskane proszki są amorficzne, a w ich jakościowym składzie chemicznym występują pierwiastki wprowadzone do mieszaniny reakcyjnej.

EN

Physicochemical properties of aluminosilicate silver containing bioglasses were described. The sol-gel method applied and optimal parameters of the syntheses were also presented. The morphology of the nanopowder samples were determined using a high-resolution scanning electron microscope with the EDS system. It was determined that some of prepared bioglass samples were made up of spherical grains with diameters falling within the range of 100 nm to 600 nm and others contained small-size agglomerates and irregularly shaped particles. Qualitative chemical analysis based on EDS and XRF methods, phase analysis (XRD method) and grain size measurement (laser method) were also performed. The XRD test show amorphous character of bioglass samples and the XRF chemical composition of glass powders comply with the oxide composition elaborated for glass synthesis.