Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Biocidal Activity of Selected Preparations for Leather Protection

Falkiewicz-Dulik Michalina

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2020

|

Vol. 28, no. 1 (139)

115--122

EN

This research work involved the selection of biocides for the antimicrobial treatment of leathers. The scope of the research work covered microbiological tests of leather samples tanned utilising the same technology, with microbiological treatment made using 9 different preparations, as well as a test of leather without biostabilisation. Commercial biocides taken for inwestigation were as follows: NS 500 – an aqueous solution of nanosilver 500 ppm, ODH – tea tree oil, and OP – orange oil. Preparations prepared by diluting the purchased products were as follows: S27-22 – an aqueous solution containing silver chloride and titanium dioxide, SH 22-27 – an aqueous solution containing zinc pyrithione, ST 99-19 – an aqueous solution containing dimethyltetradecyl [3-(trimethoxysilyl)propyl]ammonium chloride, SU – an aqueous solution containing polyhexamethylene biguanide, and SGP – a saturated solution of aluminum potassium sulfate. Also a preparation was made by combining NS 500 M250 – 500 ppm nanosilver solution and a 250 ppm copper colloid. Evaluation of the effectiveness of biostabilisation of the leather samples and antimicrobial activity of the preparations used was carried out. Staphylococcus aureus and Escherichia coli bacteria and Candida albicans, Aspergillus brasiliensis and Trichophyton mentagrophytes fungi were used in the study. The assessment of microbial growth on samples was carried out according to Polish standards. Assessment of the resistance to bacteria and C. albicans yeast was made according to the PN-EN ISO 20645: 2006 standard – a method of diffusionon an agar plate. Assessment of the resistance to A. brasiliensis and T. mentagrophytes fungi was made according to the PN-EN ISO 14119: 2005 standard. Among the tested preparations to protect leathers against the effects of microorganisms, overall efficacy was obtained for SH 22-27, NS 500 M 250, SU and ODH.

PL

Praca obejmowała dobór preparatów biobójczych do obróbki antymikrobowej skór. Zakres tematyczny obejmował badania mikrobiologiczne prób skór wyprawionych według tej samej technologii z obróbką mikrobiologiczną wykonaną przy użyciu 9 przygotowanych preparatów, a także test skóry bez biostabilizacji. Dokonano oceny skuteczności biostabilizacji skór i aktywności antymikrobowej użytych preparatów. Spośród testowanych preparatów do ochrony skóry przed działaniem drobnoustrojów najkorzystniejszą ocenę uzyskały: SH 22-27 zawierający pirytionian cynku, NS 500 M 250 zawierający nano cząsteczki srebra i miedzi, SU zawierający poliheksametylenobiguanidynę, ODH zawierający olejek melaleuca.

2

Ocena aktywności mikrobiologicznej skóry naturalnej, zawierającej substancje czynne

Falkiewicz–Dulik Michalina, Alvarez Joanna

Technologia i Jakość Wyrobów

|

2019

|

R. 64

121--145

PL

W pracy przedstawiono ocenę aktywności mikrobiologicznej skór wyprawy chromowej, które zostały zabezpieczone substancjami czynnymi tj. 0,5% roztworem poliheksametylen-obiguanidyny (PHMB) oraz pirytionianem cynku w postaci 1,5% roztworu Sanitized TH 22-27. W celu określenia trwałości obróbki mikrobiologicznej testowano użytkowane wyroby (obuwie, torby, dywan), wykonane z zabezpieczonych skór. Próby skór zabezpieczone pirytionianem cynku, charakteryzowały się dobrą odpornością mikrobiologiczną, potwierdzoną obserwowanym efektem antymikrobiotycznym. Stwierdzono znaczną poprawę odporności skór zabezpieczonych wobec drobnoustrojów w odniesieniu do prób skóry bez obróbki. Spośród prób zabezpieczonych substancją PHMB, tylko dwoina bydlęca welurowa wykazała poprawę odporności wobec grzybów strzępkowych. Preparat PHMB, który został zastosowany w połączeniu z lakierem, jako wykończenie lica lakierem poprzez natrysk, nie dał wystarczającego efektu obróbki mikrobiologicznej podszewki z kozo-barana oraz skóry bydlęcej licowej, wykończonych lakierem.

EN

The paper presents an assessment of the microbiological activity of chrome tanned leathers, which have been protected with active substances, i.e. a 0.5% solution of polyhexamethylene biguanidine (PHMB) and zinc pyrithione in the amount of 1.5% Sanitized TH 22-27. The products used (footwear, bags, carpet), made of protected leather, were tested to determine the durability of microbiological treatment. Leather samples protected with zinc pyrithione were characterized by good microbiological resistance confirmed by the observed antimicrobial effect. A significant improvement in the resistance of microbial protected leathers compared to untreated skin samples has been found. Of the samples protected with PHMB, only bovine velour split showed improved resistance to filamentous fungi compared to untreated leathers. The PHMB preparation, which was used in connection with the varnish, as a finish for the grain with varnish by spraying, did not give a sufficient microbiological effect of goat-sheep lining and grain cow leather, finished with varnish. In microbiological tests of products (footwear, bags, carpet), no potentially pathogenic species of fungi have been found. Found molds and yeasts can be a natural microbiota that resides on the skin or in the environment.

3

Olfaktometryczna metoda oceny stopnia biostabilizacji odpadów w instalacjach mechaniczno-biologicznego przetwarzania

Szylak-Szydłowski M.

Prace Naukowe Politechniki Warszawskiej. Inżynieria Środowiska

|

2018

|

z. 78

3--107

PL

Monitorowanie emisji związków złowonnych jest bez wątpienia jednym z istotnych zagadnień w procesie kontroli stabilizacji odpadów komunalnych, zachodzącej m.in. w instalacjach mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów (MBP). W Europie, do oceny stopnia biostabilizacji stosuje się zarówno beztlenowe, jak i tlenowe testy aktywności mikrobiologicznej. Wykonanie analizy w oparciu o najczęściej wykorzystywane testy może trwać do 7 dni, zaś decyzje o zakończeniu pierwszej fazy (termofilowej), muszą być podejmowane w czasie rzeczywistym. Ze względu na czasochłonność tych badań, sugeruje się zastąpienie lub uzupełnienie wyżej wymienionych testów takimi oznaczeniami, które pozwolą na uzyskanie wyniku in situ, w warunkach procesowych, w krótkim czasie, „online". Problemem badawczym była weryfikacja stwierdzenia, czy badania olfaktometryczne (ze szczególnym uwzględnieniem badań in situ) mogą być odpowiednią, adekwatną techniką do monitorowania procesu tlenowej stabilizacji odpadów komunalnych. Podczas jego realizacji scharakteryzowano zależności pomiędzy stężeniem zapachu emitowanym z pryzmy a wybranymi parametrami biodegradacji, w szczególności czasem trwania tego procesu. Dodatkowo, by zweryfikować zasadność stosowania zaproponowanych metod, dokonano oceny poszczególnych wariantów technologicznych procesu biostabilizacj i, różniących się m.in. rodzajem substancji, którymi zaszczepiano pryzmy odpadów, a także temperaturą wewnątrz pryzmy i tonażem odpadów w pryzmach. W pracy dowiedziono, że oddziaływanie zapachowe jest najbardziej uciążliwe, zaś stężenie zapachu największe, w termofilowej fazie tlenowej biostabilizacji (pierwsze 2-3 tygodnie), gdy występować mogą największe deficyty tlenowe. Na podstawie uzyskanych wyników potwierdzono tezę, że badania olfaktometryczne, w szczególności prowadzone in situ, mogą - w połączeniu z używanymi obecnie metodami - stanowić odpowiednią metodę do monitorowania procesu stabilizacji tlenowej odpadów. W pracy wdrożono również zaproponowane metodyki celem oceny poszczególnych wariantów technologicznych procesu biostabilizacji, co przyczyniło się do wyboru najefektywniejszego rodzaju preparatu dodawanego do pryzm, biorąc pod uwagę zarówno stopień stabilizacji biologicznej odpadów, jak i zminimalizowanie uciążliwości zapachowej.

EN

Monitoring the emission of odorous compounds is undoubtedly one of the important issues in the proces of controlling the stabilization of municipal waste, occurring among others in mechanical and biological waste treatment installations (MBP). In Europe, for the assessment of the biostability stage, both anaerobic and aerobic tests of biological activity. The most frequently used analysis may take up to 7 days, while decisions about the end of the first (thermophilic) phase must be made in real time, "online". Therefore, the scientific problem of the study was to verify whether olfactometric studies (with particular emphasis on in situ research) can be an adequate technique for monitoring the process of aerobic stabilization of wastes. During its implementation, the relationships between the odor concentration emitted from the heap and selected biodegradation parameters were characterized - in particular the duration of this process. Additionally, in order to verify the legitimacy of using the proposed methods, individual technological variants of the biostabilization process were acessed, differing, e.g. the type of substances that have been inoculated with waste heaps, as well as the temperature inside the heap and tonnage of waste in heaps. It has been proved that the odour impact is the most onerous, and the highest odor concentration values, in the thermophilic phase of aerobic biostabilization (the first 2-3 weeks), when the largest oxygen deficits can occur. Based on the obtained results, the thesis was confirmed that olfactometric studies, in particular conducted in situ examinations - in combination with currently used methods – may be an appropriate method for monitoring the process of aerobic stabilization of waste, both as an individual method and in combination with currently used methods. The work also implemented the proposed methodologies to evaluate individual technological variants of the biostabilization process, which contributed to the selection of the most effective type of formulation added to the prisms, considering both the degree of biological stabilization of waste and minimizing odor nuisance.

4

Aktywność biologiczna ustabilizowanej drobnej frakcji odpadów komunalnych podczas ich długotrwałej ekspozycji na warunki atmosferyczne

Stegenta S., Kałdun B., Sobieraj K., Białowiec A.

Ochrona Środowiska

|

2017

|

Vol. 39, nr 4

31--40

EN

One of the accepted technological solutions used in mechanical-biological waste treatment is screening of stabilized undersize fraction (code 190599) through a sieve to separate two fractions with the grain size of 20–80 mm (code 190599) and < 20 mm (code 190503 – compost that fails to comply with requirements). Fraction < 20 mm may be used for landfill remediation as a landfill cover. However, its long-lasting exposure to atmospheric conditions may have an adverse effect on microbial respiration. This phenomenon was verified in the field study and lysimetric experiment aimed to simulate landfill conditions, which lasted 10 weeks (both in winter and summer season). The lysimeters contained stabilized fine fraction, while half of the containers were additionally filled with water to reflect adverse conditions at a landfill site resulting from stagnant pond formation. Both the direct measurements and model studies confirmed a significant increase of microbial activity in hydrated waste samples. During remediation works special care should be taken to avoid stagnant pond formation on the landfill top because of the unfavourable pond conditions that facilitate decomposition of organic matter in the stabilized fine fraction. Therefore, biological stabilization of municipal solid waste should be planned to effectively lower organic matter content and minimize moisture of the under-size fraction. It was demonstrated that activity at the level of AT4 < 2 mgO2/g allowed for safe use of the stabilized fine fraction in restoration process of closed landfills.

PL

Jednym z akceptowanych rozwiązań technologicznych mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów komunalnych jest wielkościowa waloryzacja ustabilizowanej frakcji podsitowej o kodzie 190599, przez jej przesianie na sicie w celu wydzielenia dwóch frakcji – o uziarnieniu 20÷80 mm (o kodzie 190599) oraz <20 mm (o kodzie 190503 – kompost nieodpowiadający wymaganiom). Frakcja <20 mm może być wykorzystana do rekultywacji składowisk odpadów, jednakże podczas jej długotrwałej ekspozycji na warunki atmosferyczne możliwe są niekorzystne zmiany aktywności oddechowej mikroorganizmów obecnych w tej frakcji. Zjawisko to zweryfikowano w doświadczeniu polowym oraz eksperymencie lizymetrycznym, trwającym 10 tygodni (w sezonie zimowym i letnim), mającym symulować warunki panujące na składowisku. Lizymetry zawierały frakcję podsitową odpadów z procesu stabilizacji, przy czym połowę z nich wypełniono wodą, aby odzwierciedlić niekorzystne warunki w postaci zastoisk wody na powierzchni składowiska. Zarówno bezpośrednie pomiary aktywności oddechowej drobnoustrojów, jak i badania modelowe potwierdziły znacznie większą aktywność mikroorganizmów w nawodnionych próbkach odpadów. Podczas rekultywacji składowiska odpadów należy więc unikać powstawania zastoisk wody na wierzchowinie, ponieważ powstające w nich warunki wpływają na przyspieszenie rozkładu związków organicznych pozostałych w stabilizacie. Biologiczna stabilizacja odpadów komunalnych powinna zatem dążyć do skutecznego zmniejszenia zawartości związków organicznych oraz do ograniczenia wilgotności uzyskanego stabilizatu. Potwierdzono, że stosowanie materiału o aktywności AT4<2 mgO2/g pozwala na bezpiecznie użycie frakcji podsitowej do rekultywacji zamkniętych składowisk.

5

Substancje czynne używane do biostabilizacji polimerów i tworzyw

Falkiewicz-Dulik M., Kowalczyk M.

Technologia i Jakość Wyrobów

|

2016

|

R. 61

47--54

PL

Materiały polimerowe zostały szeroko rozpowszechnione w różnych dziedzinach przemysłu. Związana z tym konieczność ochrony mikrobiologicznej wymusza biostabilizację polimerów i tworzyw. W pracy opisano wymagania stawiane biocydom, przeznaczonym do ochrony mikrobiologicznej polimerów, oraz podano normy określające metody badań aktywności mikrobiologicznej polimerów i trwałości działania biobójczego w czasie użytkowania wyrobów. W tabeli przedstawiono substancje czynne najczęściej stosowane do ochrony wybranych polimerów. Powszechnie stosowane są zabezpieczenia polimerów przed adhezją drobnoustrojów do powierzchni, a także zasiedlaniem przez nie wyrobów. Stosowanie biocydów do tworzyw sztucznych zapobiega ich przebarwianiom, problemom z utrzymaniem czystości mikrobiologicznej powierzchni, spowalnia starzenie. W niniejszej pracy omówiono naturalne polimery przeciwbakteryjne.

EN

Polymeric materials have been widely used in various fields of industry. Associated with this necessity of its microbiological protection forces the biostabilization of polymers and plastics. This paper describes requirements biocide designed to protect the microbial polymers and provides standard methods for testing the activity of microbial polymers and durability of biocidal effects during the use of these products. In the table there are shown active substances most commonly used to protect the selected polymers. Substances protecting against microbial adhesion to surfaces of polymers are commonly used, and also against the microbial colonization of products. The use of biocides for plastics protects from its discolouration, problems with maintaining the microbiological purity of surface and slows down aging. In this paper natural antibacterial polymers have been discussed.

6

Kompostowanie/stabilizacja tlenowa

Szewczyk P.

Przegląd Komunalny

|

2016

|

nr 4

45--48

PL

Jest wiele definicji procesu kompostowania. Większość z nich sprowadza się do zdefiniowania go jako rozkładu substancji organicznej przez bakterie, grzyby i promieniowce w warunkach tlenowych w obecności wilgoci. Wskutek kompostowania uzyskujemy produkt stabilny biologicznie, wolny od patogenów i nasion. Podczas procesu wydzielają się ciepło oraz produkty przemiany materii: woda i dwutlenek węgla.

7

Badania szczelności reaktorów foliowych do biostabilizacji frakcji podsitowej

Białowiec A., Bukowski P., Dębowski M.

Przegląd Komunalny

|

2014

|

nr 9

36--39

PL

Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu wykonał badania, które miały ustalić, czy z reaktorów wykonanych w systemie tuneli foliowych dochodzi do emisji zanieczyszczeń do atmosfery. Co z nich wynika?

8

Zastosowanie tomografii komputerowej w ocenie morfometrycznej kręgosłupa szyjnego pod kątem bio-stabilizacji

Ciupik L. F., Kierzkowska A., Jacek P.

Engineering of Biomaterials

|

2011

|

Vol. 14, no. 106-108

89--94