Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  biografie architektów
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Aleksander Gruchalski (1894–1943) pracował jako architekt w latach 1925–1939. Pochodził z Urzędowa i tam został zastrzelony w czasie II wojny światowej. Wykształcenie architektoniczne uzyskał na Politechnice Warszawskiej, gdzie studiował w latach 1916–1923. Po ukończeniu studiów zamieszkał w Lublinie i pracował jako inspektor budowlany w magistracie tego miasta, prowadząc jednocześnie prywatną praktykę architektoniczną. Był autorem ponad trzydziestu obiektów architektonicznych, świątyń, willi, kamienic, a także wielu budynków publicznych. W jego twórczości można dostrzec dwie tendencje związane z fazami modernizmu. Pierwszą – łączącą cechy tego stylu z eksponowaniem pierwiastków „rodzimych”, która dotyczyła takich obiektów, jak kościoły w Ostrówku i Polichnie, kaplica na cmentarzu przy ul. Unickiej w Lublinie oraz Dom Związku Strzeleckiego w Parczewie. Drugą – reprezentowaną przez większą liczbę obiektów, wiążącą się z modernizmem zrywającym z tradycją historyczną. Tu wymienić można przede wszystkim lubelskie kamienice dochodowe i wille, urzędowski Dom Ludowy, a także szkołę handlową, projektowaną dla Parczewa. Wojna i tragiczna śmierć Gruchalskiego zaprzepaściła prawdopodobnie szansę rozwinięcia innego jeszcze nurtu jego twórczości – nurtu awangardowego, którego zapowiedź można dostrzec w projekcie konstruktywistycznego kiosku do sprzedaży gazet. Chociaż, jak się wydaje, nigdy go nie zrealizowano, to na pewno świadczy o tym, że Gruchalski znał i akceptował najbardziej nowatorskie zjawiska w architekturze.
EN
Aleksander Gruchalski (1894–1943) worked as an architect in the years 1925–1939. He came from Urzędów, where he was shot during the World War II. He obtained the Architectural Education at the Warsaw Polytechnic, where he studied from 1916 to 1923. After graduation, he moved to Lublin. He worked as a construction inspector in the Magistrate of the Lublin city. His professional career has been linked with architectural design. He was the author of more than thirty buildings for various purposes. These included religious buildings, villas, townhouses, multi-family tenement houses and buildings for public purpose. In Gruchalski’s architectural creativity we can see two trends, both associated with modernism. The first of them - combining the features of this style with the display of the “native” elements - refers to the objects such as churches in Polichna and Ostrówek, the chapel in the cemetery at Unicka Street in Lublin and the Rifle Association House in Parczew. The second - represented by far the greater number of the buildings - already combined with modernism at break with historical tradition. Here an example is primarily the townhouses and villas in Lublin, Urzędów’s People’s House, and the school, which was to stand in Parczew. If not for the war and the tragic death of Gruchalski, maybe we could judge another trend in his work – the avant-garde. Its announcement is a constructivist design of a kiosk, designed to sell newspapers. Although never implemented, it is a great certify that Gruchalski knew and accepted the most innovative developments in architecture.
PL
Architekt Julian Ankiewicz był czynny zawodowo w drugiej połowie XIX wieku. Działał głównie w Warszawie - zaprojektował wiele kamienic, a także willi i budynków użyteczności publicznej. Ceniony za życia, później został niemal całkowicie zapomniany. Większość jego dzieł uległa zniszczeniu podczas II wojny światowej, a o nim samym informowały nieliczne, bardzo krótkie biogramy, ograniczające się zasadniczo do ramowych dat życia oraz miejsca urodzenia i śmierci. Dopiero pogłębione badania archiwalne pozwoliły w sposób pełniejszy nakreślić jego sylwetkę i wyjaśniły przyczyny lakoniczności not biograficznych. Księgi metrykalne, zachowane poza Warszawą, zawierają zapisy, świadczące o relatywnie niskim pochodzeniu architekta. Zdobycie znaczącej pozycji zawodowej nie stanowiło dostatecznej rekompensaty w XIX-wiecznym społeczeństwie, toteż Julian Ankiewicz nie przekazał do wiadomości publicznej żadnych danych na ten temat. Celem artykułu jest prezentacja wyników badań nad biografią architekta i nakreślenie możliwie pełnego obrazu jego stosunków rodzinnych, przebiegu działalności zawodowej w charakterze architekta wolnopraktykującego i pracownika urzędów budowlanych, a także prowadzonej przezeń działalności inwestycyjnej.
EN
The architect Julian Ankiewicz was professionally active in the second half of the 19th century. He worked primarily in Warsaw. He designed many tenement houses, villas and public utility buildings. He was highly valued during his life, however later he became almost completely forgotten. The majority of his work was destroyed during the Second World War, and the only information, very short and rare biographical entries, was reduced to his life-span dates, and the place of birth and death. Only in-depth archival research enabled to depict his profile and explain the reasons for laconic biographical entries. Register books, preserved outside of Warsaw, include entries demonstrating the relatively lowly origins of the architect. The achievement of a significant professional position did not constitute a sufficient compensation in 19th century society; therefore Julian Ankiewicz did not provide any relevant data to the public. The goal of the article is to present the results of the research regarding the architect's biography, and to specify the most complete picture possible of his family relations, the course of his professional activities as a freelancing architect and employee of construction offices, and also conducted investments activity.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.