Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Chemia i Inżynieria Ekologiczna

1 2001

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: bezpośrednia sorpcja

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Determination of wide spectrum of VOCs in water by application of direct sorption on Tenax TA and a detection by GC-MS system

Staniszewska M., Wolska L., Namieśnik J.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

2001

Vol. 8, nr 8-9

925-934

The use of the direct sorption technique, combined with thermal desorption as a technique of introducing analytes into a GC-MS system, for determination of volatile and semivolatile organic compounds (sulphuroorganic, halogenoorganie, aliphatic and aromatic hydrocarbons) from water, using Tenax TA as a sorbent was studied. Values of recovery was determined for three sample volumes: l0, 100 and 500 cm3. High recoveries (50-90%) accompanied by good precision of results (RSD < 30%) were obtained for monocyc1ic aromatic compounds (except benzene), chlorobenzenes, hexachlorobutadiene, 1,1,2-trichloroethane, tetrachloroethane and dibromochloromethane. No decrease in recovery with an increase of sample size was observed. Aliphatic hydrocarbons yielded noticeably lower recoveries, ca. 15-60%. Clear decrease in recovery of about 30% was observed when large, 500 cm3 samples were used. Recoveries for sul'phuroorganics, halogenomethanes and halogenoethanes (others than the above mentioned) were not quantitative.

Zbadano przydatność techniki bezpośredniej sorpcji analitów na złożu stałego sorbentu (Tenax TA), połączonej z termiczną desorpcją i chromatografią gazową (Direct Sorption Thermal Desorption - DS. - TO) do oznaczania lotnych i średniolotnych związków organicznych (siarkoorganicznych, chloroorganicznych, węglowodorów alifatycznych i aromatycznych) z próbek wody. Wartości odzysku wyznaczono dla próbek wody o objętościach: 10, 100 i 500 cm3. Dla węglowodorów aromatycznych (oprócz benzenu), chlorobenzenów, heksachlorobutadienu, 1,1,2-trichloroetanu, tetrachloroetanu i dibromochlorometanu otrzymano duże wartości odzysków od 50 do 90%. Nie zauważono zależności odzysku od stężenia analizowanych związków i objętości próbki. Dla węglowodorów alifatycznych uzyskano mniejsze wartości odzysku od 15 do 60%. W przypadku tej grupy związków zauważono wzrost odzysku o około 30% wraz ze wzrostem objętości próbki do 500 cm3. Małe wartości odzysku, poniżej 20%, otrzymano dla związków siarkoorganicznych oraz pozostałych halogenometanów i halogenoetanów.