Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  benzylamine
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
Poly(vinyl chloride) (PVC) has been subjected to numerous chemical modifications which were undertaken in order to improve its properties, the use of PVC in new applications and understanding of PVC-related phenomena. This work describes the chemical modification of PVC by amino groups (benzylamine and diethylenetriamine) through nucleophilic substitution reactions of its chlorine atoms to obtain P1 polymer. The modified polymer was subsequently reticulated with dichlorodiethyl ether to obtain P2 polymer. The obtained polymers were characterized using infrared spectroscopy (FT-IR), elemental analysis (CHN), differential scanning calorimetry (DSC), thermogravimetric analysis (TGA), differential thermal analysis (DTA), and X-ray diffraction (XRD). The modified polymers (P1 and P2) were tested for metal ion extraction (cadmium, cobalt, lead, or chromium) using the solid-phase extraction (SPE) method and the inductively coupled plasma atomic emission spectrometry (ICP-AES) technique. Quantitative adsorption measurements were performed using solutions containing 2 • 10-4M of heavy metal ions with pH = 3.5–4.5 at a flow rate of 0.6 dm3/min. The new extractants based on modified PVC (P1 and P2) were able to remove the negative effects of heavy metals contained in aqueous solutions. For Pb2+, the extraction percentage was 98 % using P1 and 90.3 % using P2.
PL
Przeprowadzono chemiczną modyfikację poli(chlorku winylu) (PVC) w reakcji nukleofilowego podstawienia atomów chloru grupami aminowymi (benzyloamina i dietylenotriamina). Otrzymany polimer P1 szczepiono następnie eterem dichlorodietylowym – uzyskano polimer P2. Wytworzone polimery scharakteryzowano za pomocą spektroskopii w podczerwieni (FT-IR), analizy elementarnej (CHN), różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC), analizy termograwimetrycznej (TGA), różnicowej analizy termicznej (DTA) i dyfrakcji rentgenowskiej (XRD). Polimery P1 i P2 testowano w procesie ekstrakcji jonów metali (kadmu, kobaltu, ołowiu lub chromu), stosując ekstrakcję w fazie stałej (SPE) imetodę atomowej spektrometrii emisyjnej z plazmą wzbudzaną indukcyjnie (ICP-AES). Pomiary ilościowe adsorpcji prowadzono w roztworach wodnych zawierających 2 • 10-4M jonów metali ciężkich, opH=3,5–4,5 i przy szybkości przepływu 0,6 dm3/min. Nowe ekstrahenty na bazie zmodyfikowanego PVC (P1, P2) adsorbowały metale ciężkie zawarte w roztworach wodnych – w wypadku jonów Pb2+ ekstrakcja za pomocą P1 wyniosła 98 %, a za pomocą P2 – 90,3 %.
EN
Polysaccharide-based nanoparticles (NPs), due to their outstanding properties, attract much attention in the field of drug delivery systems. Presented work describes a method of carboxymethyl cellulose NPs synthesis which can serve as anticancer drugs carriers. The main goal of this research was to investigate the influence of type and amount of aliphatic amine and different carboxymethyl cellulose oxidation degree on the resulting NPs size.
PL
Nanocząstki polisacharydowe ze względu na swoje unikalne właściwości cieszą się dużym zainteresowaniem w systemach podawania leków. Prezentowana praca opisuje metodę syntezy nanocząstek karboksymetylocelulozowych, które mogą pełnić rolę nośnika leków przeciwnowotworowych. Celem wykonanych badań było zbadanie wpływu typu i ilości użytej aminy alifatycznej oraz różnych stopni utlenienia karboksymetylocelulozy na rozmiar powstających nanocząstek.
PL
Przeprowadzone badania otrzymywania 2,4,6,8,10,12-heksabenzylo-2,4,6,8,10,12-heksaazatetracyklo[5.5.0.0⁵,⁹.0³,¹¹]dodekanu (HBIW) pozwalają na zastąpienie drogiego i toksycznego acetonitrylu stosowanego jako rozpuszczalnik na tani i łatwo dostępny metanol. W trakcie badań stwierdzono, że na wydajność reakcji otrzymywania HBIW ma wpływ temperatura, czas reakcji, rodzaj i ilość katalizatora, szybkość wkraplania glioksalu do mieszaniny reakcyjnej, pH roztworu glioksalu, ilość dodawanej wody oraz stosunek molowy reagentów. Zbadano wpływ tych parametrów na wydajność otrzymywania HBIW. Prowadzenie reakcji w optymalnych warunkach pozwala otrzymać HBIW z wydajnością ok. 70% po 24 h prowadzenia reakcji w metanolu.
EN
Benzylamine/glyoxal 1.1:1 mole ratio, strong acid catalysts, esp. perchloric acid, 0.2 mol per mol benzylamine, pH of the glyoxal soln. kept at ~5, water added in 10% to the reaction medium, dropwise addition of glyoxal for 3–5 hours at ~10°C and later a reaction temp. kept at 35–40°C ensured the title compd. to be prepared in 24 hours in 70% yield. The longer the reaction time, the higher the yield. The steepest rise occurred in the first 24 hours of the reaction.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.