Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wgłębna budowa Karpat w strefie sigmoidy przemyskiej: interpretacja profili sejsmicznych i ocena prognoz naftowych

Kuśmierek J., Baran U.

Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie

|

2008

|

T. 34, z. 3

365-384

PL

Autorzy eksponują kilka nowych aspektów interpretacji wgłębnej tektoniki pokryw fliszowo- -molasowych i ich autochtonicznego podłoża w powiązaniu z oceną perspektywiczności odkrycia złóż węglowodorów w strefie sigmoidy przemyskiej (SP). Oparte są one na wynikach wierceń i geologicznych interpretacji profili sejsmicznych, poddanych reprocessingowi, którego metodyka przedstawiona jest w odrębnej publikacji. Wyniki interpretacji skłaniają do poglądu, że północny zasięg sedymentacji osadów fliszowych był ukośny w stosunku do nasunięć pokryw jednostek grupy brzeżnej. W tym kontekście uznać można, że przed sedymentacją molas budujących płaszczowinę stebnicką utwory fliszowe wypełniały podłużne przegłębienia skłonu platformy, a pozostałe po erozji płaty zostały odkłute i nasunięte łącznie z osadami miocenu. Przyjęcie tego rozwiązania koresponduje z poglądami o wyklinowywaniu fałdów wgłębnych jednostki borysławsko-pokuckiej wzdłuż SP. W świetle tych wyników i znikomego stopnia przeobrażenia termicznego materii organicznej, perspektywy odkrycia złóż węglowodorów w NE części Karpat polskich nie są optymistyczne. Potencjalne pułapki strukturalne zachowały się jedynie w autochtonicznej serii mioceńskiej, pod uszczelniającym nadkładem pokryw allochtonicznych. Odkrycie nowych złóż gazowych w ich obrębie uzależnione jest przede wszystkim od korzystnych cech zbiornikowych, szczególnie w strefach wyklinowywania się horyzontów piaszczystych autochtonu na wyniesieniach podłoża lub ich ekranowania powierzchniami nasunięć.

EN

The authors expose some new aspects of interpretation of the subsurface tectonics of flysch and molasse covers and their autochthonous basement in connection with assessment of prospects for hydrocarbon discoveries in the zone of the Przemyśl Sigmoid (PS). They are based on drilling results and geological interpretation of seismic sections which were reprocessed with application of a methodology presented in another publication. Interpretation results incline towards an opinion that the northern depositional extent of flysch sediments was oblique to overthrusts of the Marginal Group units. In this context, it can be accepted that before the deposition of the molasses that build up the Stebnik Nappe the flysch deposits had filled longitudinal depressions of the platform slope and the post-erosional patches had been detached and thrust together with Miocene sediments. Such a solution corresponds with views on pinching-out of deep-seated folds of the Boryslav-Pokutya Unit along PS. In the light of these results and insignificant thermal transformation of organic matter, prospects for hydrocarbon discoveries in the NE Polish Carpathians are not optimistic. Potential structural traps were preserved only in the autochthonous Miocene series overlain by the sealing overburden of the allochthonous covers. Discovery of new gas fields in the traps will depend mostly on favourable reservoir properties, particularly in zones of pinching-out of sandy horizons of the autochthonous series against the basement highs or in zones of their screening by thrust planes.

2

Tektonika podłoża bruzdy śródpolskiej w centralnej i północnej Polsce : wyniki analizy danych sejsmiki refleksyjnej oraz grawimetrii i magnetyki

Krzywiec P., Wybraniec S., Petecki Z.

Prace Państwowego Instytutu Geologicznego

|

2006

|

T. 188

107--130

PL

Wykorzystując profile przemysłowej sejsmiki refleksyjnej ulokowane w centralnej i północno-zachodniej Polsce opracowano model budowy tektonicznej podłoża przedcechsztyńskiego bruzdy śródpolskiej. Punktem odniesienia dla przeprowadzonej interpretacji danych sejsmicznych był model mezozoicznej ewolucji bruzdy, zakładający występowanie regionalnego odspojenia mechanicznego między podcechsztyńskim podłożem a mezozoiczną pokrywą osadową. W związku z tym odspojeniem tektonika nieciągła była ograniczona głównie do podłoża, zaś pokrywa osadowa charakteryzowała się brakiem regionalnych uskoków normalnych i ciągłymi gradientami zmian miąższości utworów synekstensyjnych. Jedynie lokalnie miało miejsce uskokowanie w obrębie pokrywy osadowej, często związane z rozwojem struktur solnych. Tektonika podłoża przedcechsztyńskiego bezpośrednio wpływała na tektonikę i sedymentację w obrębie mezozoicznej pokrywy osadowej jedynie w częściach bruzdy pozbawionych ewaporatów, bądź też charakteryzujących się ich niewielką miąższością (segment bałtycki i świętokrzyski). Mechaniczne odspojenie odegrało również dużą rolę w trakcie późnokredowo-paleogeńskiej inwersji bruzdy śródpolskiej. Uwzględniając lokalizację stref wysokich gradientów zmian miąższości utworów mezozoiku, lokalizację struktur solnych oraz morfologię podłoża określono położenie domniemanych stref uskokowych rozwiniętych w obrębie podłoża podcechsztyńskiego i związanych z subsydencją i inwersją bruzdy. Wyniki interpretacji danych sejsmicznych skorelowano z mapami geologicznymi oraz z przetworzonymi mapami grawimetrycznymi i magnetycznymi, uzyskując bardzo dobrą zgodność między zaproponowanym regionalnym układem tektonicznym podłoża podcechsztyńskiego a innymi danymi geologicznymi i geofizycznymi. Północno-wschodnia krawędź bruzdy śródpolskiej była związana z południowo-zachodnią krawędzią kratonu wschodnioeuropejskiego, zaś jej krawędź południowo-zachodnia — z systemem regionalnych uskoków kulisowych, powstałych najprawdopodobniej we wcześniejszych (paleozoicznych) etapach ewolucji tektonicznej tego obszaru.

EN

Using industry seismic reflection profiles located in central and northwestern Poland a new tectonic model of the sub-Zechstein basement of the Mid-Polish Trough was developed. Interpretation of seismic data was based on concept of regional mechanical decoupling between sub-Zechstein basement and Mesozoic sedimentary cover. Because of such decoupling fault tectonics was restricted mainly to the sub-Zechstein basement, and supra-salt sedimentary cover was characterized by lack of regional normal faults and rather continuous gradients of thickness changes of syn-extensional deposits. Only locally faulting within the Mesozoic cover took place, often being associated with salt tectonics. Tectonics processes within the pre-Zechstein basement directly controlled tectonics and sedimentation within the Mesozoic cover only in Baltic and Holy Cross Mts. segments of the Mid-Polish Trough, characterized by lack or small thickness of the Zechstein evaporites. Mechanical decoupling played important role also during Late Cretaceous-Palaeogene inversion of the Mid-Polish Trough. Taking into account location of high gradients of Mesozoic thickness changes, location of salt structures and morphology of top of the sub-Zechstein basement, location of inferred sub-Zechstein basement fault zones, connected to subsidence and inversion of the Mid-Polish Trough, was determined. Results of seismic data interpretation were correlated with geological maps and with processed gravity and magnetic maps, achieving very good agreement between proposed regional sub-Zechstein tectonic pattern and other geological and geophysical data. Northeastern boundary of the Mid-Polish Trough was generally controlled by the southwestern edge of the East European Craton, and its southwestern boundary could be correlated with a system of regional en-echelon fault zones, most probably formed in earlier (Palaeozoic) stages of tectonic evolution of the study area.

3

Triassic evolution of the Kłodawa salt structure: basement-controlled salt tectonics within the Mid-Polish Trough (Central Poland)

Krzywiec P.

Geological Quarterly

|

2004

|

Vol. 48, No 2

123--134

EN

The Mid-Polish Trough formed the axial part of the Polish Basin belonging to a system of the Permian-Mesozoic epicontinental basins of Western and Central Europe. It was filled by several kilometres of siliciclastics and carbonates, including thick Zechstein (approximately Upper Permian) evaporites. TheMid-Polish Trough was inverted in the Late Cretaceous-Paleocene times, when it was strongly uplifted and eroded. The presence of thick salt significantly influenced Triassic evolution of the central (Kuiavian) part of theMid-Polish Trough where the Kłodawa salt structure is located. Analysis of seismic data calibrated by several deep wells point to three main stages of the Triassic evolution of this structure. During Early andMiddle Triassic Kłodawa salt pillow grew above the basement extensional fault zone, during early Late Triassic (approx. time of deposition of the Lower Gypsum Beds) Kłodawa salt structure reached diapiric stage and salt eventually extruded on to the basin floor. Last stage was characterised by rather uniform sedimentation and lack ofmajor saltmovements. Wojszyce salt pillow located north-east of the Kłodawa salt structure grew until the Late Triassic (approx. time of deposition of the Upper Gypsum Beds) when basement fault zone located below it was probably inverted. This inversion triggered formation of the salt-cored Wojszyce Anticline and was followed by localised erosion and rather uniform Norian–Rhaetian (Lower Kłodawa Beds) sedimentation above the anticline. Local tectonic activity below the anticline might have additionally enhanced growth of the Kłodawa salt diapir. The presented tectono-sedimentary model of the relationship between basement and salt tectonics and their influence on the Triassic depositional systems is compatible with results of analogue modelling of linked basement-salt tectonics, and with a model based on mesostructural studies completed for the Kłodawa salt mine.

4

Regionalne badania magnetotelluryczne w polskich Karpatach zachodnich

Czerwiński T., Klityński W., Florek R., Stefaniuk M.

Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie

|

2003

|

T. 29, z. 3--4

169-195

PL

W latach 1997-2002 Przedsiębiorstwo Badań Geofizycznych w Warszawie wykonało regionalne badania magnetotelluryczne w polskich Karpatach. Prace pomiarowe skoncentrowane zostały w dwóch wyodrębnionych regionach - zachodnim i wschodnim. W części zachodniej sondowania magnetotelluryczne wykonano wzdłuż sześciu profili poprzecznych do głównej osi orogenu i dwóch równoległych do niej. Prace pomiarowe prowadzono za pomocą systemu MT-1 w zakresie częstotliwości 300-0.0005 Hz. W interpretacji ilościowej sondowań wykorzystano automatyczną inwersję 1D przy użyciu algorytmów Bosticka, Occama i LSQ. Dwuwymiarowe przekroje oporności opracowano na podstawie wyników automatycznej inwersji metodą LSQ. Do ich konstrukcji wykorzystano również wyniki automatycznej inwersji 2D metodą RRI, informacje geologiczne i wiertnicze oraz dane sejsmiki refleksyjnej. Najważniejszymi wynikami interpretacji są przekroje opornościowe i mapy strukturalne horyzontów wysokooporowych, związanych ze stropami podłoża mezopaleozoicznego i prekambryjskiego.

EN

The Geophysical Exploration Company, Warsaw, conducted regional magnetotelluric survey in the Polish Carpathians in the years 1997-2002. The measurements were concentrated in the western and eastern part of the investigation area. In the western part, magnetotelluric soundings were conducted on six lines perpendicular to the major orogen axis and two parallel to it. The measurements were made with the MT-1 system over a frequency range 300-0.0005 Hz. 1D automatic inversion with the use of Bostick, Occam and LSQ algorithms was employed in the quantitative interpretation. 2D resistivity sections were obtained based on results of automatic LSQ inversion. Results of 2D RRI inversion, geological and borehole data, and reflection seismic data were also applied. As a result of interpretation, resistivity sections and maps of high-resistivity horizons related with the top of the Meso-Paleozoic and Precambrian basement were obtained.

5

Utwory prekambryjskie w rejonie Bochnia-Tarnów-Dębica

Moryc W, Jachowicz M.

Przegląd Geologiczny

|

2000

|

Vol. 48, nr 7

601-606

PL

Badania geologiczne i mikroflorystyczne dotyczą utworów prekambryjskich, występujących w rejonie Tarnowa (południowa Polska). W utworach iłowcowych i mulowcowych (metaargillity, metaaleurolity) występujących w otworach wiertniczych Zalasowa I i Stawiska 1, stwierdzono zespoły mikrojlory (Acritarcha), wskazujące na prekambryjski wiek tych osadów. Przeprowadzone badania strukturalne prekambryjskiej powierzchni erozyjnej wskazują na znaczne jej zdyslokowanie i zróżnicowanie pod względem głębokości jej występowania. W południowej strefie opracowanego obszaru, pomiędzy odwiertami Brzozowa 1 i Zakliczyn I a otworem Siekierczyna IG 1, zarysowuje się strefa dyslokacyjna. Interpretowana jest ona jako SE przedłużenie strefy dyslokacyjnej Lubliniec-Kraków-Rajbrot, rozdzielającej dwa główne elementy tektoniczne przedgórza Karpat, megablok górnośląski i megablok małopolski. Zrzut podłoża skonsolidowanego bloku Rajbrot-Siekierczyna, zaliczanego już do megabloku górnośląskiego, oceniany jest na około 2-3 km względem podłoża rejonu Zakłiczyn - Brzozowa, należącego już do megabloku małopolskiego

EN

The geological and microfloristic investigations concern Precambrian rocks which occur in Tarnów area (southern Poland). Microflora associations (Acritarcha) recognised in the clayey and silt deposit (metaargillites and metaaleurolites) in Zalasowa 1 and Stawiska I boreholes indicate the Precambrian age. The results of the structural studies of the Precambrian erosion surface show its significant displacement and differentiation in terms of the depth of its occurrence. In the southern part of the area studied, between Brzozowa I, Zakliczyn I and Siekierczyna 1G 1 boreholes, a displacement zone appears. It is interpreted as a SE prolongation of the Lubliniec-Kraków-Rajbrot displacement zone which separates two main tectonic elements of Upper Silesis block and Małopolska block. The thrust of the consolidated basement of the Rajbrot-Siekierczyna block (which is included to Upper Silesian block) is probably about 2-3 km in relation to the basement of Zakliczyn-Brzozowa area (which belongs to Małopolska block).

6

Sedimentation and tectonics of the Upper Proterozoic-Lower Cambrian deposits of the Southern Małopolska Massif (SE Poland)

Moryc W, Łydka K.

Geological Quarterly

|

2000

|

Vol. 44, Nr 1

47-58

EN

In the latest Precambrian and Early Cambrian, turbidity currents and cohesive flows transported pebbles, sand and mud into a deep water in south-east Poland, this sediment probably being sourced from Gondwana. Abundant detrital albite grains suggest volcanism during sedimentation. Pebbles in conglomerate interbeds are polymict and include rock fragments showing greenschist facies regional metamorphism in the source area. The Precambrian surface in the marginal part of the Carpathians lies at 2000-5000 m b.s.l., whereas farther south, around Kuźmina it reaches 7000 m. Still farther south (Krosno-Sanok-Baligród) geophysical evidence suggests it lies at about 17-20 km depth.

7

Tectonics of the consolidated basement of the Polish Carpathians

Ryłko W., Tomaś A.

Przegląd Geologiczny

|

1998

|

Vol. 46, nr 8/2

758-762

EN

Based on the results ofmagnetotelluric soundings a sketch of the main tectonic elements of the consolidated basement of the Polish Flysch Carpathians and a number of longitudinal profiles and cross-sections have been drawn. The sketch as well as the sections allowed for developing a concept about major tectonic pattern of the consolidated basement in this part of the Carpathians. Morphology of the consolidated basement surface of the Carpathians is very diversified. Depth to the top of the basement surface varies from several hundred meters in the western part of the Carpathians to around 20 km in the south-eastern part. Generally, the surface drops from the north-west toward the south-east. The drop is not uniform, and it has a discontinuous character. In the tectonics of the consolidated basement of the Carpathians, in the territory of Poland, three major elements influencing its structure are distinguished. These are two transverse, generally SW-NE oriented fault zones (A-A and B-B), where the basement is dipping eastward. The third element, of a comparable meaning to the other two, is a longitudinal zone of the basement dipping southward - " regional basement slope ". The first of these large fault zones, the transverse and western-most one (A-A), runs from Babia Góra to the region ofRzeszotary. The dislocated area lying to south-east of the fault zone is lowered by about 8.5 km in its southern part and about 2 km in its northern part. The second, transverse B-B fault zone follows the Wysowa-Sedziszów Małopolski line. The dislocated area lying to the east of this fault zone is lowered by several kilometers to maximum of 12 km in the southern part. The entire eastern block is moved along the fault 40 km to the north. The B-B zone separates the central block from the eastern one. The third major tectonic element is the described earlier zone of the regional basement slope (Fig. 2). It is a longitudinal element which remodels the consolidated basement of the Carpathians in the southern direction. Along this zone, there is an abrupt block-wise lowering of the consolidated basement to the south. The two transverse dislocation zone A-A and B-B, discussed earlier, divide the consolidated basement of the Polish Carpathians into three regions. The western region located to the west of the A-A zone, the central region between the A-A and B-B zones, and eastern region located to the east of the last zone (B-B). The consolidated basement of the western region is relatively shallow, at the depth from one to four kilometers. This region is technically calm. The central and eastern blocks are two-fold, separated by the regional basement slope into the elevated northern part and lowered southern part. An outlined general framework of the tectonics of the consolidated basement of the Polish Carpathians is a present-day representation, yet it was finally formed in the Neogene. We can assume that in the Early Neogene (probably at the turn of the Oligocene and Miocene) the northern plate collided with the Carpathian block. In the Lower Miocene, along the boundary between the northern plate and the Carpathian block, the latter was dropped from a few kilometers in the west to several kilometers in the east. After the lower Miocene, probably at the Middle/Upper Miocene interface, the Carpathian block started to disjoin. It was fractured along the A-A zone and, in its eastern part, rotationally shifted by about 40 km to the north-east. In the west, the western block was formed. The eastern part, apart from being shifted and rotated, was additionally lowered by a few kilometers towards the south. In the Upper Miocene a fracture along the B-B zone took place, and, as in the previous stage, the eastern part was rotationally transferred by ca 40 km to the north-east. Thus, the net shift, along the A-A and B-B line was about 80 km. The eastern part was divided along the B-B line into the central and eastern blocks. The eastern block, moreover, is lowered by a few kilometers to the south. This process is accompanied by a development of a set of oblique slip faults of various directions.