Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Toksyczność imidazoliowych cieczy jonowych z anionem zawierającym fluor dla wybranych gatunków chwastów

Biczak R., Pawłowska B., Telesiński A., Stręk M., Płatkowski M., Śnioszek M.

Proceedings of ECOpole

|

2016

|

Vol. 10, No. 2

595--605

PL

Jednymi z najbardziej rozpowszechnionych i najczęściej badanych cieczy jonowych są imidazoliowe ciecze jonowe. Część z tych związków, tj. heksafluorofosforany czy tetrafluoroborany, zawiera w swej budowie fluor, który może wykazywać bardzo niekorzystny wpływ na środowisko. Ze względu na duże zainteresowanie tymi związkami niezbędne jest określenie ich wpływu na środowisko, w tym na różne gatunki roślin wyższych. Roślinami szeroko rozpowszechnionymi na całym świecie są chwasty. W niniejszej pracy dokonano oceny wpływu tetrafluoroboranu 1-butylo-2,3-dimetyloimidazoliowego [BMMIM][BF4] i heksafluorofosforanu 1-butylo-2,3-dimetyloimidazoliowego [BMMIM][PF6], zastosowanych w formie oprysku, na trzy popularne gatunki chwastów: żółtlicę drobnokwiatową (Galinsoga parviflora Cav.), szczaw zwyczajny (Rumex acetosa L.) oraz komosę białą (Chenopodium album L.). W wyniku przeprowadzonych badań okazało się, że [BMMIM][PF6] najsilniejsze działanie wykazywał w stosunku do roślin komosy białej, natomiast rośliną najbardziej wrażliwą na działanie [BMMIM][BF4] okazał się szczaw zwyczajny. Żółtlica drobnokwiatowa była rośliną o największej tolerancji na badane ciecze jonowe. ILs powodowały inhibicję wzrostu roślin i ich korzeni, wzrost zawartości suchej masy oraz spadek zawartości barwników asymilacyjnych w liściach badanych chwastów. Wszystkie zaobserwowane zmiany w dużym stopniu były uzależnione od zastosowanego stężenia cieczy jonowych.

EN

One of the most common and most studied of ionic liquids are imidazolium ionic liquids. Some of these compounds, i.e. hexafluorophosphates or tetrafluoroborates contains fluorine in their structure which may have a negative impact on the environment. Because of so much interest in these compounds it is necessary to determine their impact on the environment including various species of higher plants. Plants widely distributed around the world are weeds. In this paper we attempt to assess the impact of 1-butyl-2,3-dimethylimidazolium tetrafluoroborate [BMMIM][BF4], and 1-butyl-2,3-dimethylimidazolium hexafluorophosphate [BMMIM][PF6] applied as sprays on three popular weed species: gallant soldier (Galinsoga parviflora Cav.), common sorrel (Rumex acetosa L.) and white goosefoot (Chenopodium album L.). The studies found that [BMMIM][PF6] showed the strongest activity in relation to plant white goosefoot, while the plant most susceptible to the [BMMIM][BF4] proved to be a common sorrel. Plant the most resistant to the tested compounds was galant soldier. Investigated ILs resulted in inhibition of plant growth and root growth of the dry weight content and a decrease in the assimilation pigments in the leaves studied weeds. All observed changes were largely dependent on the concentration of the compound.

2

Oddziaływanie dwutlenku siarki na wybrane gatunki liściastych drzew leśnych

Bęś A., Baciak M.

Przegląd Naukowy Inżynieria i Kształtowanie Środowiska

|

2015

|

Vol. 24, No. 2

155--166

PL

Działanie dwutlenku siarki na drzewa powoduje żółknięcie ich liści, ubytek chlorofilu, co ma przełożenie na zahamowanie procesu fotosyntezy. Rośliny są bardziej narażone na działanie SO2 w dzień, kiedy mają otwarte aparaty szparkowe, przez które wnika on do wnętrza komórek. Podwyższone stężenie SO2 powoduje rozkład chlorofilu, zakłócenie fotosyntezy, jak również zatrzymanie asymilacji, co w rezultacie prowadzi do zwiększonej wrażliwości drzew na czynniki klimatyczne, zmniejsza odporność drzewostanu na występowanie chorób oraz szkodników lasów. Celem prowadzonego eksperymentu było wykazanie wrażliwości olchy czarnej i dębu szypułkowego na zanieczyszczenia gazowe, podczas ekspozycji tych roślin w podwyższonych stężeniach dwutlenku siarki. Oddziaływanie dwutlenku siarki na liście określono poprzez oznaczenie zawartości chlorofili a i b metodą ekstrakcji chlorofilu dimetylosulfotlenkiem (DMSO). Olcha czarna wykazywała większą wrażliwość na działanie SO2 niż dąb szypułkowy. Działanie na rośliny dwutlenkiem siarki w znacznym stopniu obniżyło zawartości chlorofili a i b, a co za tym idzie intensywność fotosyntezy. Uszkodzenie wywołane przez SO2 na liściach olchy objawiało się w postaci nekroz, a w przypadku liści dębu uszkodzenia przyjmowały postać żółtych chloroz i pojedynczych brązowych nekroz.

EN

Exposure of plants to sulfur dioxide causes yellowing of the green portions of the leaf and chlorophyll destruction, which inhibits photosynthesis. Plants incur more damage from sulfur dioxide during daytime, when stomata are open in the presence of sunlight and sulfur dioxide can penetrate into leaf cells. High sulfur dioxide concentrations lead to chlorophyll degradation, photosynthesis disturbance and inhibition of assimilation in leaves, which increases the vulnerability of trees to climatic factors and decreases their resistance to diseases and pests. The aim of this study was to determine the sensitivity of black alder and English oak to gaseous air pollution. The trees were exposed to increased sulfur dioxide concentrations. The effect of sulfur dioxide on leaves was evaluated based on the concentrations of chlorophyll a and chlorophyll b extracted using dimethyl sulfoxide (DMSO). The black alder was more susceptible to sulfur dioxide than the English oak. Exposure of trees to sulfur dioxide considerably reduced the concentrations of chlorophyll a and chlorophyll b, and the rate of photosynthesis. Injury to foliage caused by sulfur dioxide appeared in the form of necrotic lesions in the black alder, and yellow chlorosis spots and individual brown necrotic patches in the English oak.

3

Evaluation of the Usefulness of Sea Buckthorn for Planting in Various Urban Areas According to Photosynthetic Apparatus Efficiency and Antioxidant Activity

Muszyńska E., Piwowarczyk B., Kałużny K., Koźmińska A.

Logistyka

|

2014

|

nr 4

4717--4723, CD6

EN

In different urban areas, plants are exposed to direct influence of various stress factors that frequently lead to numerous metabolic dysfunctions. For this reason, the aim of this study was to evaluate the physiological conditions of Hippophaërhamnoidesspecimens growing in: (1) main Cracow road (CR), (2) waste heap formed after zinc and lead ore flotation (WH), (3) waste heap formed after mining operation (MH). Efficiency of photosynthetic apparatus and the DPPH free radical scavenging activity were deter-mined in the spring and autumn. Obtained results demonstrate a good adaptation of sea buckthorn for growth and development in degraded urban areas.

PL

W miejscach silnie zmienionych przez człowieka, rośliny niejednokrotnie narażone są na działanie róż-nych stresorów, wpływających negatywnie na przebieg procesów metabolicznych. Z tego powodu, celem pracy była ocena kondycji osobników Hippophaërhamnoides rosnących (1) wzdłuż ruchliwej szosy w Krakowie(CR), (2) na składowisku odpadów po procesie flotacji rud Zn i Pb (WH) oraz (3) na hałdzie po eksploatacji węgla kamiennego (MH). Analizowano wydajność aparatu fotosyntetycznego oraz aktywność antyoksydacyjną liści na wiosnę i jesienią. Uzyskane wyniki świadczą o dobrym przystosowaniu rokitnika do wzrostu i rozwoju w zdegradowanych obszarach miejskich.

4

Effect of zinc on the content of chlorophyll and carotenoids in maize cultivated in water cultures

Jasiewicz C., Zemanek M.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2000

|

Vol. 7, nr 10

1047-1051

EN

The influence of different concentrations of zinc in nutrient solution on the content of photosynthetical pigments in a maize raised in waleT cultures was studied. Increased zinc concentration in nutrient solutlion resulted in the yield decreased. An increase in the zinc content in the base caused an increase in this element concentration in roots and tops of the maize. The decrease in the chorophyl1 a, b and carotenoids content was found.

PL

Badano wpływ różnych stężeń cynku w pożywce na zawartość barwników fotosyntetycznych w kukurydzy rosnącej w kulturach wodnych. Zmniejszenie plonowania było wynikiem wzrostu stężenia cynku w pożywce. Zwiększenie stężenia cynku w podłożu spowodowało wzrost zawartości tego pierwiastka w korzeniach i częściach nadziemnych kukurydzy. Stwierdzono obniżenie zawartości chlorofilu a, b i karotenoidów w badanej kukurydzy.