Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wykorzystanie wybranych szczepów Basidiomycota do usuwania mieszanin barwników z różnych klas

Przystaś Wioletta, Zabłocka-Godlewska Ewa

Proceedings of ECOpole

|

2020

|

Vol. 14, No. 1

115--127

PL

Barwniki syntetyczne, ze względu na toksyczność i słabą podatność na biodegradację, należą do zanieczyszczeń niebezpiecznych i trudno usuwalnych. Jeszcze większe problemy nastręczają ich mieszaniny. Celem badań było przeanalizowanie efektywności usuwania mieszanin barwników z różnych klas z wykorzystaniem wybranych szczepów grzybów podstawkowych. Testowano mieszaniny dwuskładnikowe (zakres ich stężeń to 0,01-0,15 g/dm3) składające się z: antrachinonowego brylantowego błękitu remazolowego R (RBBR), azowej czerwieni Kongo (CK) i trójfenylometanowej zieleń brylantowej (ZB). Badano szczepy z gatunku Pleurotus ostreatus (szczepy BWPH i K4) i Polyporus picipes (RWP17). Usunięcie barwników analizowano w oparciu o wyznaczone długości fal odpowiadające najwyższej absorbancji. Zaskakująco wraz ze wzrostem stężenia mieszaniny 1 (CK+RBBR) obserwowano zwiększone usunięcie barwy przez grzybnię szczepów BWPH i K4. Ta sama mieszanina była dobrze usuwana przez szczep RWP17, a efektywność dekoloryzacji malała ze wzrostem stężenia (95 % dla 0,01 g/dm3; 75 % dla 0,15 g/dm3 mieszaniny). Usunięcie mieszaniny 2 (CK + ZB) było bardzo wysokie dla szczepów BWPH i K4. Wzrost jej stężenia powodował spadek efektywności procesu (100 % dla 0,01 g/dm3; 0 % dla 0,15 g/dm3 mieszaniny). Szczep RWP17 usuwał M2 w różnym stopniu - przy różnych długościach fali uzyskiwano odmienne wyniki. Badania potwierdziły, że usuwanie mieszanin barwników stanowi duże wyzwanie, a efektywność dekoloryzacji uzależniona jest od składu, stężenia usuwanej mieszaniny oraz zastosowanego szczepu.

EN

Synthetic dyes, due to their toxicity and low biodegradability, belong to hazardous and hardly removable contaminants. Even bigger problems are caused by their mixtures. The aim of the study was to analyze the effectiveness of removing of mixtures of dyes from various classes using selected strains of Basidiomycota (Pleurotus ostreatus - BWPH and K4, Polyporus picipes - RWP17). Two-component mixtures consisting of anthraquinone remazol brilliant blue R (RBBR), azo Congo red and triphenylmethane brilliant green (concentration range of mixtures 0.01-0.15 g/dm3) were tested. Removal of dyes was analyzed at the wavelengths corresponding to the highest absorbance. Surprisingly with increasing concentration of mixture 1 (CK+RBBR), increased removal of colour by BWPH and K4 strains was observed. This mixture was well removed by the RWP17 strain and decolourisation efficiency decreased with increasing concentration (from 95 to 75 %). Removal of mixture 2 (CK+ZB) was very high for Pleurotus strains - increase in the concentration caused a decrease in the efficiency of the process (from 100 to 0 %). The RWP17 strain removed this mixture with different degrees at different wavelengths. Studies have confirmed that the removal of dye mixtures is very chellenging, and the process efficiency depends on the mixture composition, concentration and the strain used.

2

The preliminary studies of application the algae Mougeotia sp. for the removal of synthetic dyes

Zabłocka-Godlewska Ewa, Przystaś Wioletta, Adamkowska Monika

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2020

|

Vol. 27, nr 1-2

1--10

EN

Biological methods of removal of synthetic dyes are cost effective and environmentally safe but still need improvement. The preliminary studies were focused on possibility of application of the freshwater algae Mougeotia sp. for the removal of synthetic dyes belonging to different chemical groups. Decolorization of water solutions of six dyes from four chemical groups were studied: azo – Evans blue (EB) and Congo red (CR); triphenylmethane (TPM) – brilliant green (BG) and crystal violet (CV); fluorone – bengal rose (BR) and anthraquinone – remazol brilliant blue R (RB). Dyes were used at three concentrations 0.005, 0.025 and 0.05 g/dm3. The best results of dyes removal were reached in case of both triphenylmethane dyes (BG and CV) and fluorone BR for all used dyes concentrations (97–100 %). Increase of azo dyes concentration was connected with the decrease of the removal efficiency (CR – 68–100 %; EB – 37–87 %). In case of the antraquinone RB the inverse effect was observed and the best removal results were reached at higher dye concentrations. Preliminary results point out the possibility of use Mougeotia sp. in processes of synthetic dyes removal, but further studies are required.

3

Improvement of efficiency of dye removal by immobilization of fungal biomass

Przystaś Wioletta, Zabłocka-Godlewska Ewa

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2020

|

Vol. 27, nr 1-2

1--11

EN

One of the ways to increase the efficiency of the decolorization process is the immobilization of biomass. In order to improve the efficiency of the dyes removal, a set of tests were carried out. The immobilized mycelium of the following strains: Pleurotus ostreatus (BWPH), Hypholoma fasciculare (L3) and Pluteus sp. (RSW3) were used to remove dyes from different classes (azo, antraquinone and triphenylmethane dyes). Two types of carriers were used – natural and synthetic. It was shown that the immobilization of the mycelium on the carriers allowed for the complete decolorization but not for all dyes. It was noted that the efficiency of the process depended on the strain, dye and carrier used for immobilization. Strain RSW3 (immobilized on pistachio shell) and RWP17 (immobilized on sponge) removed completely the RBBR anthraquinone dye, and almost all Evans blue. In case of brilliant green almost all dye was removed by strain L3 immobilized on pistachio shell.

4

Mixture of dyes – study of zootoxicity and removal by selected fungal strains

Przystaś Wioletta, Zabłocka-Godlewska Ewa

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2019

|

Vol. 26, nr 1-2

99--112

EN

Synthetic dyes, due to their toxicity and low biodegradability, belong to hazardous and hardly removable contaminants present in environment. Even bigger problems are caused by their mixtures. The aim of the study was the analysis of caused by mixtures of dyes (dyes from various classes) for aquatic organisms and the effectiveness of mixtures removal by strains of basidiomycota fungi. Two-component mixtures consisting of anthraquinone remazol brilliant blue R (RBBR), azo Congo red and triphenylmethane brilliant green (concentration range of mixtures 0.01–0.15 g/dm3) were tested. Zootoxicity was tested on Daphnia magna. Three strains of fungi were used: strains BWPH and K4 belonging to the Pleurotus ostreatus species and RWP17 belonging to the Polyporus picipes species. Removal of dyes was analyzed at the wavelengths corresponding to the highest absorbance. It was found that mixtures of dyes are much more toxic to the test organism than single dyes. In decolorization studies with increasing of the concentration of mixture 1 (CK+RBBR), increased removal of colour by BWPH and K4 strains was observed. This mixture was well removed by the RWP17 strain and decolorization efficiency decreased with increasing concentration (from 95% to 75%). Removal of mixture 2 (CK + ZB) was very high for Pleurotus strains – increase of the dye concentration caused a decrease in the efficiency of the process (from 100% to 0%). Studies have showed that the presence of dye mixtures in water is dangerous for organisms and the removal of them is very challenging. Efficiency of the process depends on the mixture composition, concentration and the strain used.

PL

Barwniki syntetyczne zaliczane są do zanieczyszczeń trudno usuwalnych ze środowiska, co wiąże się z ich toksycznym wpływem i niską podatnością na biodegradację. Jeszcze większy problem mogą stwarzać ich mieszaniny. Celem badań było zatem określenie toksycznego wpływu mieszanin (barwników z różnych klas) na organizmy wodne, a także efektywności usuwania ich przez grzyby zaliczane do podstawczaków. Badano dwuskładnikowe mieszaniny zawierały antrachinonowy remazolowy błękit brylantowy R (RBBR), azową czerwień Kongo i trófenylometanową zieleń brylantową (zakres stężeń 0.01–0.15 g/dm3). Zootoksyczność określono z wykorzystaniem Daphnia magna. W badaniach wykorzystano trzy szczepy grzybów: BWPH i K4 zaliczane do gatunku Pleurotus ostreatus i RWP17 zaliczany do Polyporus picipes. Usunięcie barwników analizowano dla długości fal odpowiadającej najwyższej absorbancji mieszaniny. Stwierdzono, że mieszaniny barwników są o wiele bardziej toksyczne dla organizmów żywych aniżeli pojedyncze substancje wchodzące w ich skład. W przypadku mieszaniny 1 (CK + RBBR) podczas testów dekoloryzacji obserwowano wzrost efektywność dekoloryzacji przez szczepy BWPH i K4 wraz ze wzrostem jej stężenia. Ta mieszanina była również dobrze usuwana przez szczep RWP17, a efektywność procesu dekoloryzacji malała wraz ze wzrostem stężenia (od 95 % do 75 %). Usuwanie mieszaniny 2 (CK + ZB) było bardzo duże dla szczepów zaliczanych do rodzaju Pleurotus – wzrost stężenia barwników powodował spadek efektywności procesu (z 100 % do 0 %). Badania wykazały, że obecność mieszanin barwników w wodzie jest niebezpieczna dla organizmów w niej bytujących, a ich usuwanie stanowi duże wyzwanie. Efektywność procesu dekoloryzacji zależy od składu mieszaniny, jej stężenia, a także od wykorzystywanego w procesie szczepu.

5

Decomposition of Anthraquinone Dye Acid Blue 62 by the Decoloration of Textile Wastewater by Advanced Oxidation Process

Perkowski J., Kos L., Ledakowicz S., Żyłła R.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2003

|

Vol. 11, no. 2 (41)

88--94

EN

The results of the decomposition of anthraquinone dye Acid Blue 62 are discussed in the paper. Different versions of the advanced oxidation process were used for decoloration of the aqueous solution of this dye. Such agents as ozone, hydrogen peroxide, UV and gamma radiation, as well as various combinations of those factors, were applied. The effectiveness of the decoloration reaction induced by the different process versions was compared. In all those processes, the main oxidising species was hydroxyl radical. Therefore, using pulse radiolysis, the rate constant of the primary reaction of hydroxyl radical with the anthraquinone dye Acid Blue 62 molecule was determined. Based on the results obtained, a mechanism of the primary decomposition reactions was proposed.

PL

Zbadano rozkład barwnika antrachinonowego Acid Blue 62. Do dekoloryzacji jego roztworów wodnych zastosowana różne wersje procesu pogłębionego utleniania i czynniki utleniające takie jak: ozon, nadtlenekwodoru, promieniowanie UV i gamma oraz różne ich kombinacje. Opierając się na uzyskanym stopniu dekoloryzacji roztworów, porównano efektywności różnych wersji procesu pogłębionego utleniania. We wszystkich zastosowanych procesach ważnym czynnikiem utleniającym jest rodnik hydroksylowy. Metodą radiolizy impulsowej wyznaczono stałą szybkości reakcji między rodnikiem a cząsteczką barwnika Acid Blue 62. Propozycje przebiegu tej reakcji oparto na danych z radiolizy impulsowej oraz wynikach odbarwiania roztworu w procesie inicjowanym rodnikami hydroksylowymi.