Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: baroque palace

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

How to bring a building back from ruins

Błaszczyński T., Sokołowski W.

Civil and Environmental Engineering Reports

2016

No. 20(1)

17--26

This paper is about the renovation of the baroque palace in Żagań. The journey starts at what was once a Medieval castle and finishes in the XIX century at the villa of Żagań Princes. Now the building is a XIX century villa maintained in a baroque style. The castle was built in the Middle Ages by Silesian Piasts and rebuilt three times, first by prince Wallenstein, then by prince Lobkovic, and finally, in the XVIII century, by princess Talleyrand. It remained the property of a French citizen until the 1960s, with its condition slowly decaying. In 1965, it was almost totally destroyed. Then the first renovation and revitalization works were initiated, lasting almost twenty years. The second renovation took place in the years 2007-2013, co-funded by the European Union. However, as a result of some cost cutting, the palace now requires a further, third approach to renovation.

Referat przedstawia historię Pałacu Książęcego w Żaganiu oraz jego remontów, ze szczególnym uwzględnieniem ostatnich dwóch rewitalizacji przeprowadzonych w latach 1965-1983 i później w latach 2007-2013. Na początku swojej historii obiekt był średniowiecznym zamkiem, który pełnił jednak bardziej funkcję reprezentacyjną niż stricte obronną. Wybudowany został przez ród Piastów Śląskich. Zamek był trzy razy przebudowywany. Pierwsza przebudowa zaczęła się w 1628 roku i finansował ją książę Albrecht von Wallenstein. Wtedy to przeprojektowano zamek na styl Palazzo in fortezza. Kolejna przebudowa nastąpiła w 1670 r. i prowadził ją książę Euzebiusz von Lobkowic. Utworzono wtedy pałac w formie czteroskrzydłowego obiektu ze skrzydłem parawanowym od strony południowej. Obiekt w jego dzisiejszej formie możemy dopiero datować na XVIII wiek, kiedy to Dorota de Talleyrand zdecydowała się wyburzyć skrzydło parawanowe, zamurować krużganki i zlikwidować część fosy od strony wschodniej. Przedstawiono również zakresy wykonanych prac rekonstruktorskich oraz ich pozytywne i negatywne strony.

Dzieje rezydencji w Leśnicy

Brzezowski W.

Architectus

1998

Nr 1-2(3-4)

36--51

Położony w Leśnicy, stanowiącej od 1928 r. dzielnicę Wrocławia, barokowy pałac, otoczony rozległym krajobrazowym parkiem [23], nie zdradza na pierwszy rzut oka swej metryki, ale o tym, że stoi w miejscu, w którym istniało wcześniejsze założenie, świadczy cokołowa partia budowli, będąca pozostałością renesansowej bastejowej fortyfikacji. Historia rezydencji w Leśnicy sięga jednak znacznie dawniejszych czasów, najstarsze bowiem odnoszące się do niej historyczne przekazy pochodzą z XIII wieku. Pałac był przedmiotem zainteresowania historyków z racji swej funkcji za czasów Henryka Brodatego i jego następców, kiedy to pełnił ważną rolę w systemie organizacyjnym Śląska.

The duke's court in Leśnica, which originally was presumably a wooden structure surrounded by wooden and earth fortifications, existed already in the 12th century. In 1201 died here duke Bolcslaus the Tall. His son, Henry the Bearded, transformed the wooden house into a brick and stone curia, mentioned in the documents in the first half of the 13th century. From the end of the 13th century the court belonged to the rich burgher families, and after 1420 was rebuilt by Michael Bankc into a castle, which in 1610 gained modern fortifications with rondelles (the forerunners of bastions). In 1732 the castle had been bought by Wroclaw convent of Crusaders with the Red Star and converted into a magnificent baroque residence. Baron Friedrich von Mudrach, who bought the palace in 1752, had finished the transformation of the building. At the same time the so called Friedrich Hall was arranged, named so to honour the Prussian ruler Friedrich II, who visited the palace several times. The hall belonged to the best late baroque interiors in Silesia, and was a masterpiece of artists connected with the Berlin court. In 1808 the palace was the quarters of Jerome Bonaparte and marshal! Edouard Morticr, and in 1813 stayed here marshal Michel Ncy. After 1836 the palace was the possession of count Friedrich von Wylich und Lottum, and then it belonged to his successors. In 1837 the decorations of several interior rooms were transformed. The most interesting was a dining hall, with the paintings (frescoes) on the walls showing the views of Wroclaw, painted by Hcinrich Boshard. After 1945 the interior of the palace had been devastated, and the whole building was devoured by the fire in 1953. The rebuilding in the sixties blurred the historic aura of the interior, succeeding only in reconstruction of the exterior form.