Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

The structure of the porosity of the cement mortar CEM I exposed to microorganisms

Fiertak M., Stanaszek-Tomal E.

Ochrona przed Korozją

|

2015

|

nr 5

164--167

EN

In this paper an attempt to analyse the impact of different microbial environments on the structure of materials. The study used Portland cement mortar with CEM I. As a corrosive environment uses microorganisms: fungi Penicillium and Cladosporium species, sulphur bacteria and denitrifying. The study also used mixed biological environment – material at first was contaminated with bacteria, and then with mould fungi. Following this study observed changes in density and total porosity. Microbial corrosion products may locate in the pores with a diameter size of less than 10 nm to 5000 nm. There is a rearrangement of the pores and accumulation in the pores with a diameter 10–100 nm.

PL

W referacie podjęto próbę analizy wpływu różnych środowisk mikrobiologicznych na strukturę porowatości tworzyw cementowych. Do badania zastosowano zaprawę z cementu portlandzkiego CEM I. Jako środowisko korozyjne użyto środowisko mikroorganizmów: grzyby gatunku Penicillium i Cladosporium, bakterie siarkowe i denitryfikujące. Do badań wykorzystano również mieszane środowisko biologiczne – materiał najpierw został skażony bakteriami a później grzybami pleśniowymi. W wyniku przeprowadzonych badań zauważono zmiany gęstości i porowatości całkowitej. Produkty korozji mikrobiologicznej prawdopodobnie lokują się w porach o wymiarze średnic poniżej 10 nm do 5000 nm. Następuje przegrupowanie porów i wyraźne zaznaczenie porów o średnicy 10–100 nm.

2

Badania nad wykorzystaniem bakterii glebowych Bacillus licheniformis oraz bakterii osadu czynnego w procesie biodegradacji celulozy i folii zawierających celulozę

Czaja-Jagielska N., Domka F.

Polimery

|

2007

|

T. 52, nr 3

210-216

PL

Zbadano aktywność bakterii Bacillus licheniformis oraz bakterii osadu czynnego w procesie biodegradacji folii polimerowych (z PE lub z biodegradowalnej żywicy syntetycznej) modyfikowanych celulozą a także, dla porównania, czystej celulozy. Stopień biodegradacji (aktywność kataboliczną bakterii) oceniano na podstawie badań kinetyki procesu denitryfikacji [równania (1) i (2)] towarzyszącego biorozkładowi jak również pogorszenia właściwości wytrzymałościowych, ubytku masy i przyrostu biomasy oraz zmian struktury folii i morfologii ich powierzchni. Stwierdzono, że obydwa wprowadzane rodzaje bakterii powodują biodegradację wspomnianych folii, a stopień rozkładu zależy od typu modyfikowanego polimeru i, w niewielkim tylko stopniu, od rodzaju wykorzystywanych mikroorganizmów. Ustalono, że proces denitryfikacji pozwala na zrealizowanie biodegradacji materiałów polimerowych modyfikowanych celulozą a poza tym może służyć jako sposób oceny ich przydatności do recyklingu organicznego na drodze kompostowania.

EN

Activities of Bacillus licheniformis bacteria and activated sludge bacteria in the processes of biodegradation of polymer films (PE or biodegradable synthetic resins) modified with cellulose, and for comparison pure cellulose, were studied. The degree of biodegradation (catabolytic bacteria activity) was estimated on the basis of kinetics of denitrification process [equations (1) and (2)] accompanying biodegradation (Fig. 1-3) as well as on the basis of strength properties deterioration (Table 1, Fig. 9-10), weight loss and biomass growth (Table 1, Fig. 4) and also changes in the film structure and surface morphology (Fig. 5-8, 11 and 12). It was found that both types of bacteria used caused biodegradation of the films discussed and decomposition degree depended on the type of polymer modified and only slightly on the type of microorganisms used. It was confirmed that denitrification process let realize biodegradation of polymeric materials modified with cellulose. It can be also useful for evaluation of their ability to be organically recycled via composting.

3

Bakterie redukujące NO3¯ do NO2¯ i denitryfikacyjne (redukujące NO3¯ do N2O/N2) w wodzie glebowo-gruntowej zlewni jeziora eutroficznego

Niewolak S.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2006

|

T. 6, z. 2

255-269

PL

Badano liczebność bakterii redukujących NO3¯ do NO2¯ i denitryfikacyjnych (redukujących NO3¯ do N2O/N2) w wodzie glebowo-gruntowej zlewni jeziora Bartąg (jezioro eutroficzne) w 6 kolejnych cyklach rocznych (w latach 1974--980). Badaniem objęto wodę ze studzienek odwierconych na wzniesieniach (studzienki 5. i 10.) oraz w zagłębieniach terenu (studzienki 2., 3., 6., 8., 13.). Średni poziom wód glebowo-gruntowych w tych studzienkach wynosił 61-75 cm p.p.t. zimą oraz 157-168 cm p.p.t. latem i jesienią. Liczba bakterii redukujących NO3¯ do NO2¯ w wodzie pobieranej z tych studzienek mieściła się w zakresie kilku rzędów wielkości. Najwięcej ich występowało w latach 1974-1976 (do 250· 106 NPL·cm-³). W latach 1977-1980 ich liczba nie przekraczała 25· 103 NPL·cm-³ . Z reguły więcej ich stwierdzano po opadach deszczu latem i jesienią. Liczba bakterii denitryfikacyjnych była większa tylko jesienią 1976 r. w wodzie pobieranej ze studzienki 3., odwierconej w zagłębieniu terenu. W latach 1975, 1978 i 1979 ich liczba nie przekraczała 14· 103 NPL·cm-³. Różnice w liczebności tych bakterii w wodzie pobieranej ze studzienek odwierconych na wzniesieniach i w zagłębieniach terenu byly różnokierunkowe. Stwierdzono istotną, dodatnią zależność korelacyjną między liczbą bakterii redukujących NO3¯ do NO2¯ w wodzie pobieranej ze studzienki 6. (w zagłębieniu terenu) a liczbą tych bakterii w wodzie pelagialu jeziora Bartąg. Wykazano ponadto dodatnią zależność korelacyjną między liczbą bakterii denitryfikacyjnych w wodzie większości studzienek (z wyjątkiem studzienki 10. na wzniesieniu) a liczbą tych bakterii w wodzie pelagialu jeziora Bartąg i w wodzie cieku powierzchniowego drenującego omawianą zlewnię.

EN

The number of nitrate reducing bacteria (NO3¯ to NO2¯) and denitrifying bacteria (reducing NO3¯ to N2O/N2) in tile drainage water of a eutrophic Bartag Lake catchment basin in 6 consecutive annual cycles (in 1974-1980) was examined. The examination comprised waters from wells drilled on tophills (wells 5 and 10) and in land depressions (wells 2, 3, 6, 8 and 13). Mean depth of tile drainage in these wells ranged from 61-75 cm in winter and 157-168 cm in summer and autumn. The number of NO3¯ to NO2¯ reducing bacteria in water samples from these wells varied significantly. The highest number up to 250· 106 MPN·cm-³ was observed in 1974-1976. In 1977-1980 their number did not exceed 25,000 MPN·cm-³. In an annual cycle their higher numbers were observed after rainfalls in summer and autumn. The number of denitrifying bacteria reached the highest values only in autumn 1976 in water sampled from well 3 drilled in a land depression. In 1975, 1978 and 1979 their number did not exceed 14,000 MPN·cm-³. The differences in their amounts in water taken from the wells drilled on tophills and in land depressions were ambiguous. Significant positive correlation was found between the number of NO3¯ to NO2¯ reducing bacteria taken from the well 6 (in a land depression) and the number of these bacteria in water of Bartag Lake. Moreover, a significant relationship was noted between the number of denitrifying bacteria in water from most wells (except the well 10 situated on the hills) and the number of these bacteria in the water of Bartąg Lake and in the water of a stream draining the catchment.

4

Biodegradacja folii poli (alkoholi winylowych) w podłożu zaszczepionym bakteriami denitryfikacyjnymi

Czaja N., Domka F.

Ekologia i Technika

|

2006

|

R. 14, nr 1

3-9

PL

W warunkach laboratoryjnych przebadano kinetykę procesu denitryfikacji z wykorzystaniem bakterii Bacillus licheniformis oraz szczepów oraz szczepów bakterii osadu czynnego, w podłożu zawierającym jako jedyne źródło węgla, folie sporządzone na bazie PVAL. Stwierdzono, że aktywność bakterii Bacillus licheniformis oraz szczepów osadu czynnego w procesie biorozkładu tych folii nie różni się znacząco. Stopień biodegradacji testowanych folii po 12 tygosniach, oszacowany na podstawie reakcji redukcji azotanów (V) w procesie denitryfikacji kształtuje się na poziomie ok. 65%. Dodatkowo określono zmiany stężeń powstających przejściowo toksycznych azotanów (III), przyrost białka oraz CHZT w pożywce po procesie.

EN

Kinetics of denitrification process with the use of Bacillus licheniformis and activated sludge bacteria, in a medium containing foils based on PVAL as the only source of carbon, has been tested in laboratory conditions. It was found that activities of Bacillus licheniformis bacteria and strains from activated sludge did not differ significantly. The degree of biodegradation of the tested foils was estimated on the basis of the nitrate (V) reduction in the denitrification process at a level of 65%. The concentration of toxic nitrates (III), protein concentration and COD were also determined in the medium.

5

Pionowe zmiany liczebności wybranych grup bakterii cyklu azotowego i ich znaczenie w przemianach związków azotu w wodzie jeziora Hańcza

Gotkowska-Płachta A., Korzeniewska E., Niewolak S.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2005

|

T. 5, z. 2

201-218

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań pionowego rozmieszczenia liczebności bakterii amonifikacyjnych, nitryfikacyjnych utleniających NH4+ do NO2- i NO2- do NO3-, redukujących NO3- do NO2- i denitryfikacyjnych (redukujących NO3- do N2O lub N2) oraz warunków termiczno-tlenowych występujących w wodzie najgłębszego w Polsce jeziora Hańcza (108,5 m gł.). Badania prowadzono w latach 1997-1999. Wodę do badań pobierano w odstępach miesięcznych od kwietnia do października na trzech stanowiskach usytuowanych w najbardziej charakterystycznych, najgłębszych miejscach jeziora. Stwierdzono różnice w rozmieszczeniu przestrzennym i sezonowym oznaczanych grup drobnoustrojów w zależności od miejsca, głębokości i daty poboru prób. Najmniej licznie występowały bakterie nitryfikacyjne utleniające NH4+ do NO2- i NO2- do NO3- oraz denitryfikacyjne (często nie stwierdzano ich w badanych próbkach wody), najliczniej natomiast bakterie amonifikacyjne i redukujące NO3- do NO2-. Pionowe rozmieszczenie liczebności bakterii biorących udział w mineralizacji związków azotu w toni wodnej było różne, zależne od daty poboru prób wody. Maksymalną ich liczebność stwierdzano przeważnie w wodzie na głębokości od 0,0 do 5 m, na głębokości 10 lub 50 m, czasami przy dnie. Jedynie liczba bakterii nitryfikacyjnych utleniających NH4+ do NO2- i NO2- do NO3- oraz denitryfikacyjnych (redukujących NO3- do N2O lub N2) bywała bardziej wyrównana w toni wodnej. Stwierdzone istotne (ujemne lub dodatnie) współzależności między liczbą bakterii (amonifikacyjnych, nitryfikacyjnych, denitryfikacyjnych) mineralizujących organiczne związki azotu a niektórymi parametrami fizykochemicznymi wody jeziora Hańcza sugerują, iż bakterie te mogą stanowić wskaźnik intensywności procesów mineralizacji substancji organicznej, a tym samym jakości wody, co może być pomocne w opracowaniu metod ochrony badanego jeziora i innych jezior o różnej typologii.

EN

Studies were carried out in the period 1997-1999 to determine the vertical distribution of the numbers of ammonifying bacteria, nitrifying bacteria oxidizing NH4+ to NO2- and NO2- to NO3-, bacteria reducing NO3- to NO2- as well as denitrifying bacteria (reducing NO3- to N2O or N2) in waters of the Polish deepest Lake Hańcza (depth: 108.5 m). Moreover, the temperature and oxygen conditions were studied in the lake. Water samples were collected at monthly intervals from April to October from three sites situated in the most characteristic and deepest points of the lake. Differences in spatial and seasonal distribution of the examined microorganisms were found to depend on the site, depth and sampling time. The nitrifying bacteria oxidizing NH4+ to NO2- and NO2- to NO3- and denitrifying bacteria (they were frequently absent in the water samples) occurred in the smallest numbers, whereas ammonifying bacteria and bacteria reducing NO3- to NO2- were present in large numbers. Vertical distribution of the numbers of bacteria mineralizing nitrogen compounds varied with depth and depended on sampling time. Their maximum numbers were usually recorded at depths from 0.0 to 5 m, at 10 m or 50 m and sometimes at the bottom of the lake. The number of nitrifying bacteria oxidizing NH4+ to NO2- and NO2- to NO3- and denitrifying bacteria (reducing NO3- to N2O or N2) was more uniform in the water column. Significant correlations (negative or positive) between the numbers of bacteria (ammonifying, nitrifying, denitrifying) mineralizing nitrogen organic compounds and some physico-chemical parameters of Lake Hańcza waters suggest that these bacteria may be used as an indicator of the intensity of organic matter mineralization and thus may indicate water quality. This, in turn, could be a helpful tool in developing methods to protect the studied lake or other lakes of various types.

6

Denitrification rate in bottom sediments of Sulejów reservoir

Bednarek A., Zalewski M., Błaszczyk M., Dąbrowska E., Czerwieniec E., Tomaszek J.

Environment Protection Engineering

|

2002

|

Vol. 28, nr 1

63-69

EN

The aim of investigation was to compare the denitrification rate in Sulejow reservoir using two methods: 1. The in situ chamber method - denitrification rate was calculated from the total N2 flux out of the sediment, being measured directly by means of gas chromatography. 2. Estimation of the size of denitrifying bacteria population by means of the most probable number method and plate counting method. Positive correlations between the content of organic matter in sediments and the number of denitrifying bacteria (r = 0.86) and between the denitrification rate ranging from 0 to 677 žmol N2/m2/h and the content of organic matter (r = 0.84) were found. Number of denitrifying bacteria in the sediment estimated by means of the MPN method and the plate counting method ranged from 0.05% to 15.8% and from 4.6% to 26% of total microflora, respectively. About 50% of bacterial strains being isolated accumulate nitrite during nitrate denitrification.

PL

Celem badań było określenie znaczenia procesu denitryfikacji w zbiorniku Sulejowskim przez porównanie tempa procesu denitryfikacji mierzonego metodą in situ I liczebnością populacji bakterii denitryfikacyjnych. Oszacowano, że bakterie denitryfikacyjne stanowią od 0,05 do 15,8% wszystkich bakterii heterotroficznych oznaczonych metodą NPL oraz od 0,04 do 26% bakterii oznaczonych metodą płytkową. Wykazano dodatnią korelację między zawartością węgla organicznego a liczbą bakterii denitryfikacyjnych (r=0,86) oraz tempem denitryfikacji z zasobnością pokarmową (r=0,84). Prawie 50% izolatów bakterii denitryfikacyjnych w procesie oddychania azotanowego kumuluje przejściowo lub następczo azotyny.

7

Wykorzystanie bakterii denitryfikacyjnych do usuwania azotanów z wód podziemnych

Grabińska-Łoniewska A.

Informacja Instal

|

1999

|

Nr 5 (183)

14-16

PL

W artykule omówiono aspekt sanitarno-higieniczny występowania ponad normatywnych ilości azotanów w wodach powierzchniowych wykorzystywa¬nych do celów wodociągowych oraz wpływ tych związków na zdrowie ludzi. Podano krótką charakterystykę biologicznych metod usuwania azotanów z wód przeznaczonych do picia, z wykorzystaniem denitryfikacyjnych bakterii auto i heterotroficznych. Omówiono mechanizm desymilacyjnych przemian azotanów zachodzących przy udziale obu ww. grup bakterii, główne czynniki abiotyczne wpływające na przebieg procesu, a także wady i zalety mikrobiologicznych metod usuwania azotanów z wód.