Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: bakteria glebowa autochtoniczna

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

The ability of selected bacteria to grow in the presence of glyphosate

Krzyśko-Łupicka T., Kręcidło Ł., Koszałkowska M.

Ecological Chemistry and Engineering. A

2015

Vol. 22, nr 2

185--193

Glyphosate is an active substance in the Roundup herbicide. The key process affecting its decomposition in the soil is microbial biodegradation. Bacteria that are able to break the C-P bond use this substance as a source of phosphorus. The aim of the study was to investigate the ability of thirty strains of soil bacteria to grow in the presence of glyphosate which was the sole source of phosphorus. Morphologically and physiologically varied soil bacteria strains were the subject of the study. Their ability to grow in the presence of glyphosate being the only phosphorus source was examined using a modified Dworkin-Foster growth medium. The modification itself consisted in introducing to the medium 0.5 mM • dm–3 of glyphosate which was to serve as an alternative source of phosphorus. The control sample in the study was the bacterial growth in two Dworkin-Foster growth media: a complete one (unmodified) and a phosphorus-free one. The growth intensity of the analyzed strains was assessed by means of spectrophotometry (λ = 490 nm). Substantial differences in the growth intensity of the analyzed bacterial strains were observed in the presence of glyphosate, which was the sole source of phosphorus. Only eight out of the analyzed strains showed growth similar to what was observed in the case of the unmodified Dworkin-Foster medium, whereas all the remaining ones grew at a much slower rate.

Glifozat jest substancją czynną herbicydu Roundup. Kluczowym procesem wpływającym na jego rozkład w glebie jest degradacja mikrobiologiczna. Bakterie zdolne do rozkładu wiązania C-P wykorzystują go jako źródło fosforu. Celem badań była ocena zdolności do wzrostu trzydziestu szczepów bakterii glebowych w obecności glifozatu jako jedynego źródła fosforu. Materiał badawczy stanowiły zróżnicowane morfologicznie i fizjologicznie szczepy bakterii glebowych. Zdolność bakterii do wzrostu w obecności glifozatu (FMG) jako jedynego źródła fosforu oceniano w zmodyfikowanym podłożu Dworkin-Fostera. Modyfikacja polegała na wprowadzeniu 0,5 mM FMG jako alternatywnego źródła fosforu. Kontrolę stanowił rozwój bakterii w pełnym i pozbawionym źródła fosforu podłożu Dworkin-Fostera. Intensywność rozwoju testowanych szczepów oceniano metoda spektrofotometryczną (λ = 490 nm). Zaobserwowano znaczne różnice w intensywności wzrostu testowanych szczepów w obecności glifozatu jako jedynego źródła fosforu. Tylko osiem spośród nich rosło podobnie jak w pełnym podłożu Dworkin-Fostera, a rozwój pozostałych był zdecydowanie słabszy.

Biodegradacja folii polilaktydowych przez autochtoniczne bakterie glebowe

Ziembińska A., Gatlik A.

Journal of Ecology and Health

2012

R. 16, nr 2

66-69

Coraz szerzej rozpowszechnione wykorzystywanie opakowań foliowych niesie ze sobą znaczne zagrożenie dla środowiska. Z tego względu coraz większym powodzeniem cieszą się folie z materiałów biodegradowalnych. Jednym z przykładów takich związków jest polilaktyd (ang. polylactide, PLA), w pełni biodegradowalny polimer kwasu mlekowego. Koniecznym warunkiem wprowadzenia opakowań biodegradowalnych do obrotu handlowego jest sprawdzenie możliwości ich biologicznej degradacji, najlepiej w środowisku naturalnym. Środowisko glebowe jest miejscem, do którego najczęściej trafiają odpady foliowe. Dlatego też w tym eksperymencie podjęto próbę oszacowania możliwości i tempa biodegradacji folii polilaktydowej w środowisku glebowym przez mikroorganizmy autochtoniczne. Materiały i metody W badaniach użyto komercyjnie dostępnej, biodegradowalnej folii polilaktydowej. Eksperyment mikrobiologiczny prowadzono w środowisku glebowym przez 6 miesięcy. Liczebność mikroflory zasiedlającej powierzchnię folii badano po 1, 3, i 6 miesiącach eksperymentu. Jednocześnie dokonywano mikroskopowego badania powierzchni folii w celu oszacowania stopnia jej biodegradacji. Wyniki Badanie wykazało, że liczebność bakterii autochtonicznych zasiedlających folię polilaktydową zwiększała się w trakcie trwania eksperymentu. Jednak dopiero po 6 miesiącach eksperymentu obserwowano na folii zmiany powierzchni. Wnioski Eksperyment potwierdził, że folia polilaktydowa może być biodegradowana w warunkach środowiska glebowego z użyciem naturalnie tam występującej flory bakteryjnej, jednak czas takiej biodegradacji przekracza 6 miesięcy. Oznacza to, że produkty polilaktydowe stanowią ekologiczny materiał opakowaniowy, który rozkłada się samoistnie w środowisku glebowym.

Introduction The increased usage of foil packing is harmful to the environment, which is why biodegradable materials are becoming more and more popular. An example of such material is polylactide (PLA), a completely biodegradable lactic acid polymer. In order for the biodegradable material to be introduced to the market, it is essential first to analyse its biodegradation, preferably in the natural environment. The most common place where foil is disposed is the soil, therefore the aim of this experiment was to estimate the possibility and the rate of PLA foil biodegradation by autochthonic soil microorganisms. Materials and methods In the experiment commercially available PLA foil was used. The research was performed in a soil environment for 6 months. Estimations of the number of bacteria colonizing the foil were conducted after 1, 3, and 6 month intervals during the experiment. At the same time the foil surface was analyzed at the microscopic level to estimate the degree of its biodegradation. Results The experiment revealed that soil autochthonic bacteria colonizing the PLA foil surface increased during the experiment. However, physical changes to the foil surface were observed after 6 months of incubation. Conclusion The experiment confirmed that PLA foil is biodegradable in a soil environment by autochthonic bacteria, but biodegradation requires more than 6 months to occur. It means that PLA products are an ecological type of polymer which will decompose spontaneously in the environment.