Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: badanie archeologiczno-architektoniczne

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Badania archeologiczno-architektoniczne przy ul. Oławskiej 12 we Wrocławiu jako przykład wyprzedzających działań w zwartej tkance staromiejskiej

Kleszcz Justyna, Kmiecik Piotr

Builder

2021

R.25, nr 12

58--61

Tekst prezentuje wyniki wyprzedzających badań archeologiczno-architektonicznych przeprowadzonych w 2015 roku przez zespół pod kierunkiem dr. inż. arch. Piotra Kmiecika i dr. Roberta Szweda. Obszar opracowania znajdował się w najstarszej XIII-wiecznej części Wrocławia oraz obejmował budynek w znacznym stopniu zniszczony podczas działań wojennych w 1945 roku. Pozostałości kamienicy zostały rozebrane najprawdopodobniej w pierwszych latach po wojnie. Późniejsze przesunięcie linii zabudowy północnej pierzei ul. Oławskiej spowodowało brak możliwości przebadania obszaru między pierwotną a aktualną linią zabudowy w ramach prowadzonych prac, ukazując jednocześnie proces przekształceń urbanistycznych, jakim podlegał ten obszar w historii.

The paper aims to present the results of anticipatory archaeological and architectural research carried out in 2015, led by Dr. Eng. arch. Piotr Kmiecik and Dr Robert Szwed. The study area was located in the oldest 13th-century part of the city of Wrocław and included a building largely destroyed during the warfare in 1945. The remains of the building were most probably demolished in the first years after the war. The later shift of the building line of the northern frontage of Oławska Street resulted in the impossibility of examining the area between the original and the present building line within the framework of the carried out works, showing at the same time the process of urban transformations that this area was subjected to in the course of history.

Uwagi w kontekście ostatnich odkryć w rotundzie i palatium na Wzgórzu Zamkowym w Przemyślu

Stala K.

Wiadomości Konserwatorskie

2009

Nr 25

58--69

Zasadniczym tematem artykułu jest analiza wyników najnowszych badań archeologiczno-architektonicznych oraz ich interpretacja w kwestii wzajemnych relacji pomiędzy budynkiem palatium a rotundą prostą wzniesionymi w okresie wczesnego średniowiecza w obrębie grodu przemyskiego. Autorka zwraca uwagę na pewne przesłanki architektoniczne, które zmuszają do postawienia pytania o prawidłową interpretację jednorodności całego założenia. Za uznaniem rotundy prostej jako wolnostojącego kościoła misyjnego w pierwotnym założeniu przemawia jej usytuowanie względem bramy grodowej, potwierdzona dylatacja pomiędzy ścianami magistralnymi części nadziemnej palatium i rotundy, usytuowanie wejścia z zewnątrz do kościoła w miejscu przysłonięcia go ścianą budynku podłużnego, co utrudniało komunikację, oraz wtórne umieszczenie empory we wnętrzu rotundy. Dopiero w drugiej fazie, po dobudowaniu części pałacowej, rotunda zyskałaby funkcję kaplicy z emporą komunikującą się bezpośrednio z reprezentacyjną częścią pałacu, co tłumaczyłoby drugorzędną rolę wejścia z zewnątrz.

The main subject of the article is an analysis of results of latest archeological – architectonic research, and their interpretation regarding the issue of mutual relations between the buildings of palatium and the rotunda erected during the early medieval period within the hillfort in Przemyśl. The author draws attention to certain architectonic conditions, which force us to pose a question concerning the correct interpretation of homogeneity of the whole complex. Its location in relation to the hillfort gate, confirmed expansion joint between the load-bearing walls of the ground-level section of the palatium and rotunda, locating the entrance from the outside to the church in a place hidden by the wall of the oblong building which hindered communication, and secondary placing of the empora inside the rotunda, are arguments in favour of accepting the rotunda as a detached missionary church in the original layout. Only in the second phase, after adding the palace section, the rotunda would have become a chapel with the empora communicating directly with the formal part of the palace, which would explain the minor role of the outside entrance.