Współczesna medycyna korzysta z licznych technik obrazowania centralnego układu nerwowego, najpopularniejsze badania to tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny. W niektórych przypadkach klasyczne techniki nie dostarczają nam wszystkich istotnych informacji – w takiej sytuacji często zastosowanie mają metody medycyny nuklearnej. Medycyna nuklearna zajmuje się diagnozowaniem i leczeniem schorzeń przy pomocy izotopów promieniotwórczych wykorzystując głównie mechanizmy fizjologii ciała i organów, uwidaczniając patologię dotyczącą choroby. Metody medycyny nuklearnej można wykorzystywać w diagnostyce i terapii. Do podstawowych technik obrazowych w medycynie nuklearnej należą: ––Technika pojedynczego fotonu (SPECT-CT - obrazy 3D oraz technika planarna 2D), ––Pozytonowa Tomografia Emisyjna (PET-CT – w większości przypadków są to obrazy 3D).
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Medycyna nuklearna w odróżnieniu od technik diagnostycznych, takich jak MR, TK, USG, które przedstawiają zmiany chorobowe prowadzące do zaburzeń morfologicznych, opiera się na ocenie zaburzeń czynnościowych. W terapii stosowane są wybrane związki chemiczne o znanych właściwościach farmakokinetycznych, znakowane radioizotopowo i oceniany jest ich rozkład w badanym narządzie. Rozkład znacznika obrazuje określoną czynność badanego narządu. Rozkład radioaktywności (scyntygram) zależy od nasilenia przemian metabolicznych, którym podlega radiofarmaceutyk.
3
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW