Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Morfometryczne badania zwłóknienia mięśnia sercowego po leczonym i nieleczonym doświadczalnym urazie ciśnieniowym płuc

Siermontowski P., Jędrzejczyk J., Pedrycz-Wieczorska A., Koktysz R., Ciechan A.

Polish Hyperbaric Research

|

2011

|

nr 1(34)

45-54

PL

Warunkiem powstania urazu ciśnieniowego płuc jest zatrzymanie powietrza w płucach lub wtłaczanie go do dróg oddechowych pod zwiększonym ciśnieniem, czy też w objętości przekraczającej ich pojemność. Dochodzi do rozrywania miąższu płucnego i przedostania się powietrza zarówno do jamy opłucnowej, i/lub do światła rozrywanych naczyń krwionośnych w przegrodach międzypęcherzykowych. Pozostawia to trwałe następstwa w miąższu płucnym. Celem podjętych badań było zbadanie wpływu przebytego jednokrotnego urazu ciśnieniowego płuc na mięsień sercowy, a konkretnie na nasilenie włóknienia i bliznowacenia, oraz stwierdzenie, czy zastosowanie leczenia hiperbarią ma znaczenie dla nasilenia zmian. Do badań użyto serc 39-u królików. U zwierząt grupy doświadczalnej w komorze ciśnieniowej wykonywano uraz ciśnieniowy płuc. Połowę zwierząt tej grupy leczono następnie hiperbarią powietrzną. Grupę porównawczą stanowiły zwierzęta, których nie poddawano żadnym zabiegom, natomiast grupę kontrolną zabiegu zwierzęta, którym podczas symulowanego nurkowania nie wykonywano urazu ciśnieniowego. Wszystkie zwierzęta po doświadczeniu obserwowano przez cztery tygodnie a następnie uśmiercono. Podczas autopsji pobierano między innymi całe serca, które utrwalano. Skrawki tkankowe (po 3 przekroje różnych poziomów serca) sporządzono metodą parafinową i wybarwiono hematoksyliną – eozyną, oraz metodą van Giesona dla wyróżnienia włókien tkanki łącznej. Morfometryczne badania ilościowe przeprowadzono z użyciem 121-o polowej siatki Hauga. Badano liczbę trafień skrzyżowań linii siatki we włókna mięśniowe, tkankę łączną i inne struktury. Wyniki pomiarów poddano analizie statystycznej z użyciem testu Manna – Whitney`a. Wnioski: 1. Stwierdzono statystycznie znamienny wzrost ilości tkanki włóknistej w sercu w grupach doświadczalnych. 2. Stwierdzono, że zastosowanie leczenia hiperbarycznego zmniejsza nasilenie zmian w sercu.

EN

The condition of pulmonary barotrauma's genesis is: air arrest in lungs, impaction of air in high pressure into airways more than lungs capacity. The result is disruption of lungs parenchyma and penetration of air into pleural cavity and into lumen of vessels. It leaves persistent changes in parenchyma of lungs. The aim of the study was an assessment of microscopic indices of changes produced by pulmonary barotrauma (PB) in the heart and examination of the effect of treatment with air hyperbarism on myocardium. Material and methods: The studies were carried out in 39 rabbits of either sex. PB was produced in a specially constructed high-pressure chamber for small animals, through creation of hyperpressure of about 200 kP which corresponded to submersion depth of about 20m. The rabbits were killed after three weeks of follow up (group D). In group L animals were treated with air hyperbarism (recompression and therapeutic decompression) directly after PB. Then a part of the animals (group L) were observed for three weeks too. After routine fixation four cross-sections of the whole heart were performed. In histological sections prepared by paraffin method in each cross-section of the whole heart microstereological examinations were performed. In these examinations the number of transsection points was counted with Haug gird lines (121-point grid) in each cross-section free walls and interventriculary septum of the heart. In the comparison with the data from which medians were calculated, the Mann-Whitney test was used. Conclusions 1. The statistically significant increase of amount connective tissue in the rabbit's heart from experimental group was observed. 2. The hyperbaric treatment decreases intensity of cardiac fibrosis.

2

Wstępne badania morfometryczne serca w leczonym i nieleczonym doświadczalnym urazie ciśnieniowym płuc

Siermontowski P., Bernas Sz., Olszański R., Koktysz R., Kaczerska D.

Polish Hyperbaric Research

|

2010

|

nr 2(31)

46-53

PL

Warunkiem powstania urazu ciśnieniowego płuc jest zatrzymanie powietrza w płucach lub wtłaczanie go do dróg oddechowych pod zwiększonym ciśnieniem, czy też w objętości przekraczającej ich pojemność. Dochodzi do rozrywania miąższu płucnego i przedostania się powietrza zarówno do jamy opłucnowej, i/lub do światła rozrywanych naczyń krwionośnych w przegrodach międzypęcherzykowych. Pozostawia to trwałe następstwa w miąższu płucnym. Celem podjętych badań było zbadanie wpływu zmian w płucach po przebytym urazie ciśnieniowym, na mięsień sercowy oraz stwierdzenie, czy zastosowanie leczenia hiperbarią ma znaczenie dla nasilenia zmian w sercu. Do badań użyto serc 39. królików. U zwierząt grupy doświadczalnej w komorze ciśnieniowej wykonywano uraz ciśnieniowy płuc. Połowę zwierząt tej grupy leczono następnie hiperbarią powietrzną. Grupę porównawczą stanowiły zwierzęta, których nie poddawano żadnym zabiegom, natomiast grupę kontrolną zabiegu stanowiły zwierzęta, którym podczas symulowanego nurkowania nie wykonywano urazu ciśnieniowego. Wszystkie zwierzęta po doświadczeniu obserwowano przez cztery tygodnie a następnie uśmiercono. Podczas autopsji pobierano między innymi całe serca, które po utrwaleniu ważono, określano objętość i mierzono w całości, jak i po wykonaniu przekrojów. Wyniki pomiarów poddano analizie statystycznej. Stwierdzono statystycznie znamienny wzrost wagi i wymiarów serca grup doświadczalnych, w porównaniu z grupą porównawczą. Stwierdzono także, że zastosowanie leczenia hiperbarycznego zmniejsza nasilenie zmian w sercu, szczególnie w komorze prawej.

EN

The condition in which the lung pressure injury originates is when air is stopped in the lungs and is injected to the airways with increased pressure, or in volume exceeding their capacity. Lung parenchyma is torn and the air reaches both the pleural cavity and/or the torn blood vessels in the pulmonary alveolus septum. It leaves long-lasting consequences in the lung parenchyma. The aim of the study was to examine the impact of changes caused by lung pressure injury on cardiac muscle and state whether hyperbaric therapy is of any significance to the escalation of heart changes or not. Hearts of 39 rabbits were used in the study. The animals in the experimental group were put in a hyperbaric chamber and had their lung pressure injured. Half of this group was treated with air hyperbaric treatment. The reference group consisted of animals not exposed to any kind of treatment; the control group comprised animals whose lung pressure was not injured during simulated diving. After the experiment, all the animals were kept under observation for four weeks and then killed. During the autopsy, whole preserved hearts and their sections were taken, weighed and had their volume and size measured. The measurement results were then the subject of a statistical analysis. In comparison with the reference group, the hearts of the animals from the experimental group demonstrated a significant increase in weight and size. It was also stated that hyperbaric treatment decreased the escalation of heart changes, especially in the right ventricle.

3

Dalsze badania morfometryczne serca w leczonym i nieleczonym doświadczalnym urazie ciśnieniowym płuc

Jędrzejczyk J., Siermontowski P., Bernas S., Kozłowski W., Olszański R., Koktysz R.

Polish Hyperbaric Research

|

2010

|

nr 3(32)

57-66

PL

Warunkiem powstania urazu ciśnieniowego płuc jest zatrzymanie powietrza w płucach lub wtłaczanie go do dróg oddechowych pod zwiększonym ciśnieniem, czy też w objętości przekraczającej ich pojemność. Dochodzi do rozrywania miąższu płucnego i przedostania się powietrza zarówno do jamy opłucnowej, i/lub do światła rozrywanych naczyń krwionośnych w przegrodach międzypęcherzykowych. Pozostawia to trwałe następstwa w miąższu płucnym. Celem podjętych badań było zbadanie wpływu zmian w płucach po przebytym urazie ciśnieniowym, na mięsień sercowy oraz stwierdzenie, czy zastosowanie leczenia hiperbarią ma znaczenie dla nasilenia zmian w sercu. Do badań użyto serc 39. królików. U zwierząt grupy doświadczalnej w komorze ciśnieniowej wykonywano uraz ciśnieniowy płuc. Połowę zwierząt tej grupy leczono następnie hiperbarią powietrzną. Grupę porównawczą stanowiły zwierzęta, których nie poddawano żadnym zabiegom, natomiast grupę kontrolną zabiegu stanowiły zwierzęta, którym podczas symulowanego nurkowania nie wykonywano urazu ciśnieniowego. Wszystkie zwierzęta po doświadczeniu obserwowano przez cztery tygodnie a następnie uśmiercono. Podczas autopsji pobierano między innymi całe serca, które po utrwaleniu krojono prostopadle do osi długiej. Przekroje serca skanowano, a następnie mierzono pola powierzchni przekrojów mięśnia komór, światła komór i obwody. Wyniki pomiarów poddano analizie statystycznej. Stwierdzono statystycznie znamienny wzrost grubości ściany mięśniowej serca całego, a szczególnie komory prawej w porównaniu grupy doświadczalnej i porównawczej. Pomiędzy grupą doświadczalną leczoną a kontrolną różnice były mniej widoczne. Stwierdzono także, że zastosowanie leczenia hiperbarycznego zmniejsza nasilenie zmian w sercu, szczególnie w komorze prawej.

EN

The conditions determining pulmonary barotrauma comprise either air retention in the lungs or forcing the air into the respiratory tract under increased pressure, or in a volume exceeding the lungs' capacity. Lung tissue is then torn apart and the air gets into the pleural cavity and/or the torn blood vessels in interalveolar septa, which results in long-lasting lung tissue changes. The aim of the study was to examine the impact of the changes caused by pulmonary barotrauma on the cardiac muscle and state whether a hyperbaric therapy is of any significance to the escalation of heart changes or not. Hearts of 39 rabbits were used in the study. The animals in the experimental group were put in a hyperbaric chamber and had their pulmonary pressure damaged. Half of this group was treated with air hyperbaric treatment. The reference group consisted of animals not exposed to any kind of treatment; the control group comprised animals whose pulmonary pressure was not injured during simulated diving. After the experiment, all the animals were kept under observation for four weeks and then killed. During the autopsy, whole preserved hearts were taken and cut perpendicularly to the long axis. These heart sections were scanned and then the surface areas of ventricle muscle sections, their volumes and sizes were measured. The measurement results were then the subject of a statistical analysis. In the comparison of the experimental and reference groups, a significant increase in the thickness of the whole muscle heart wall was observed, especially in the right ventricle. The difference between the experimental group which was given treatment and the control one was far less noticeable. It was also stated that hyperbaric treatment decreased the escalation of heart changes, especially in the right ventricle.

4

Możliwości wykorzystania standardowych badań uziarnienia i cech mineralno-petrograficznych w litodynamicznej interpretacji polskiej strefy brzegowej Bałtyku

Racinowski R., Dobrzyński S.

Zeszyty Naukowe. Marine Sciences / Uniwersytet Szczeciński

|

1998

|

Nr 4

75-90

EN

Standard lithological investigations of the seashore zone rubble comprise the following analyses: grain size distribution, mineral-petrographic composition, heavy minerals composition, morphometric and morphoscopic characteristics of the cobbles, and abrasion of the quartz grains in the sandy fraction. The rubble shows a marked similarity to the mineral-petrographic composition throughout the Polish Baltic seashore and qualitatively it is linked up with initial Pleistocene material. The morphometric features of the gravels undergo a very rapid transformation in relation to the Pleistocene deposits. The farther away from the place where the glacial deposits are washed out, the smaller the quantity of components of low wear resistance - the gravels become more oblate and smooth. The qualitative composition of the rubble's heavy minerals is linked up with the Pleistocene deposits. As a result of rapid differentiation in the seashore environment there are small rubble centres enriched in heavy minerals (mainly on the shore), mainly garnets, zircon, rutile, disthene, staurolite. The rubble that is not enriched in heavy minerals contain larger quantities of amphiboles, pyroxenes, especially biotite, chlorite and muscovite. In the Polish seashore zone the rubble's thickness ranges from a dozen to several dozen centimetres and it is represented by middle-sized and fine sands. The analysis of its lithodynamic features (based on grain size distribution) shows that it is very susceptible to outwashing. The rank erosion velocities are ca 0,1 - 0,3 m/s. This means that in the shallow subshore (0 - 7m under sea level) the sediment transport starts developing at state of the sea 1 - 30B, and in the deeper subshore (7 - 14m under sea level) at sea of 5 - 60B. Basing on the lithological investigations of the rubble, attempts were made to designate local and regional directions of its displacement. To this end the following were used: indices of grain size distribution (mainly Mz and 1), the compositionof heavy minerals (mainly the heavy mineral's mass in the rubble; content of components with densities over 3,4 g/cm3, 2,9 - 3,4 g/cm3). Also the analyses of petrographic and morphometric composition of the cobbles proved instrumental. The findings on a local scale seem unquestionable, yet on a regional scale they are controversial and susceptible of various interpretations.