Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  badania korozji elektrochemicznej
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Zachowanie tworzyw metalicznych stosowanych jako biomateriały zależy od wielu czynników, takich jak skład chemiczny, mikrostruktura, stabilność warstw tlenkowych na powierzchni, zastosowane technologie i parametry wytwarzania. Na podstawie wcześniejszych badań korozyjnych stwierdzono, iż gotowe elementy wykonane techniką frezowania ze stopów kobaltowo- chromowych wykazują większą odporność korozyjną w środowisku zawierającym jony chloru w porównaniu z elementami z tych stopów otrzymywanymi za pomocą odlewania. Odporność korozyjna w tych materiałach jest związana ze zdolnością do tworzenia na powierzchni materiału pasywnej warstwy ochronnej. Celem pracy było sprawdzenie, czy dla tak obrabianych materiałów można uzyskać dodatkowe zwiększenie odporności korozyjnej, stosując zabiegi pasywacji elektrochemicznej. W artykule przedstawiono porównawcze badania charakteryzujące odporność na korozję elektrochemiczną gotowych elementów wykonanych za pomocą frezowania z fabrycznie odlanego Starbondu CoS, stopu Co-Cr z dodatkiem wolframu i molibdenu po kilku wariantach modyfikacji powierzchni. Zastosowano procesy polaryzacji anodowej przy kilku wybranych potencjałach z zakresu stanu pasywnego wyznaczonego dla tego stopu. Wpływ tych zabiegów na jakość korozyjną stopu oceniono, mierząc charakterystyki Tafela – wyznaczono potencjał korozyjny, prąd korozyjny i opór polaryzacyjny. Wyznaczono charakterystyki potencjodynamiczne pozwalające także ocenić podatność na korozję wżerową. Na podstawie tych badań stwierdzono, iż potencjał pasywujący o wartości 10 mV pozwala uzyskać maksymalną poprawę właściwości antykorozyjnych tego materiału.
EN
Corrosion behaviour of metals and non-precious alloys used as biomaterials depends on many factors, like chemical composition, microstructure, parameters and technologies of manufacturing, stability of passive layers on their surfaces. As was stated in previous corrosion tests the elements obtained from Co-Cr alloys by method of surface-milling posses better corrosion resistance in Cl-ions’ rich environments in comparison to traditionally casted ones. The technical and biomedical use of alloys containing reactive metals in aggressive environments is possible due to the spontaneous formation of thin oxide layers which slow down corrosion reactions by several orders of magnitude. The presence of chromium addition in these alloys warranties the self-passivation. The protection provided by this surface layer is mainly determined by the stability of the passive film in the specific environment. Surface passivation is a promising technique for further improving the corrosion resistance as well as the biocompatibility of these kinds of alloys. In this work, we studied the effect of different anodic passivation processes on the corrosion resistance of profile-milled elements from Starbond CoS (Co-Cr-W-Mo dental alloy). Characterization techniques such as Tafels’ curves extrapolation and scanning electron microscopy were employed to evaluate the corrosion resistance. The anodic polarization tests were used to compare the resistance for pitting corrosion of electrochemically treated and untreated samples. Results show that not all of these surface treatments improve the corrosion resistance of the alloy satisfactorily. The highest improvement of anticorrosion parameters was achieved for passivation byt the 10 mV potential. The properties of surface oxide layer, closely connected to its thickness, seem to be the predominant factor to explain the improvement of corrosion resistance.
PL
Stop protetyczny na osnowie kobaltu o nazwie handlowej Wironit jest materiałem konstrukcyjnym stosowanym na protezy stałe, ruchome i szkieletowe. W celu podniesienia jego odporności korozyjnej podjęto próby poprawy własności ochronnych powierzchni stopu. W pracy przedstawiono wyniki badań korozyjnych dla stopu Wironit po pasywacji elektrochemicznej. Procesy pasywacji elektrochemicznej prowadzone były przy rożnych potencjałach E = -200 mV, 20 mV, 600 mV i 700 mV w roztworze soli fizjologicznej. Następnie dokonano oceny zachowań korozyjnych tak modyfikowanych powierzchni stopu. Badania te miały wykazać, który potencjał pasywacji dla Wironitu jest najkorzystniejszy dla poprawy własności korozyjnych, powodujący utworzenie na powierzchni próbki szczelnej warstwy tlenkowej. Analizując wyniki stwierdzono, że optymalnym potencjałem pasywacji elektrochemicznej dla stopu Wironit jest E = 20 mV. Dla tak spasywowanego stopu odnotowano wzrost odporności korozyjnej.
EN
Prosthetic alloy on the cobalt matrix, known by a trade name Witronit, is a typical material applied for fixed, removable and frame dentures. In order to increase its corrosion resistance, attempts were made at improving the protective properties of the alloy surface. The results of corrosion tests of the Witronit alloy after electrochemical passivation are presented in this work. The processes of electrochemical passivation were conducted at different potentials E = -200 mV, 20 mV, 600 mV and 700 mV in a physiological salt solution. Next an assessment of corrosion behaviours of the modified surfaces of the alloy was made. The research was to demonstrate which passivation potential for Witronit alloy seems to be an optimal parameter which leads to the creation of a stable oxide film on the sample's surface. After the analysis of the above results, it was stated that the potential value of 20 mV is an optimal passivation potential for the Witronit alloy.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.