Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Początki i rozwój badań radiacyjnych w IBJ na Żeraniu

Stachowicz W.

Postępy Techniki Jądrowej

|

2015

|

z. 3

29--33

PL

W artykule opisano początki chemii radiacyjnej w IBJ, w tym pierwsze źródła promieniowania, pierwsze badania napromieniowanych związków nieorganicznych i organicznych. Omówiono instalację komercyjnego źródła promieniowania i liniowego akceleratora elektronów oraz rozszerzony w związku z tym program badań. Prace poznawcze obejmowały badanie roztworów soli nieorganicznych i węglowodorów alifatycznych, a oparte były na technice radiolizy impulsowej i wykorzystaniu niskich temperatur (ciekły azot, ciekły hel). Zostały rozwinięte oparte na technice EPR badania sterylizowanych radiacyjnie przeszczepów kostnych. Wdrożono sterylizację radiacyjną sprzętu medycznego oraz prowadzono badanie napromieniowanych polimerów, w tym szczepienie folii monomerami, sieciowanie i degradację. Efektem tych prac było wdrożenie i uruchomienie produkcji rur i taśm termokurczliwych.

EN

First step in radiation chemistry including construction of home-made Co-60 irradiation sources and the preliminary experiments on inorganic and organic systems are described. Installation of commercial Co-60 irradiator and linear electron accelerator followed by extended research program is discussed. Basic studies were focused on liquid solutions of inorganic salts and aliphatic hydrocarbon based on pulse radiolysis and low temperature irradiations (liquid nitrogen and helium). The EPR study on radiation sterilization of bone grafts was developed. Radiation sterilization of medical devices was implanted while polymer study i.e. radiation induced grafting of foils with monomers, cross-linking and degradation of irradiated polymers were extensively studied resulting in the implementation and further production of shrinkable tubes and tapes.

2

Synteza oraz właściwości termiczne i aplikacyjne anionomerów poli(uretanowo-dimetylosiloksanowych). Cz. II. Właściwości termiczne i aplikacyjne

Byczyński Ł., Król P.

Polimery

|

2013

|

T. 58, nr 4

263-269

PL

Anionomery poli(uretanowo-dimetylosiloksanowe) (PUR-PDMS) otrzymano metodą 3- i 4-etapową, przy użyciu diizocyjanianu izoforonu (IPDI) i poli(oksytetrametyleno)diolu (PTMG), częściowo zastępowanego polidimetylosiloksanami (PDMS) różniącymi się strukturą łańcucha. Wbudowującym się do łańcucha poliuretanu związkiem jonogennym był kwas 2,2-bis(hydroksymetylo)propionowy (DMPA), neutralizowany trietyloaminą (TEA), przedłużaczem zaś była etylenodiamina (EDA). Badania degradacji termicznej metodą TGA w atmosferze azotu lub powietrza pozwoliły na analizę przebiegu procesu dekompozycji oraz ocenę wpływu obecności polisiloksanów na stabilność termiczną anionomerów PUR-PDMS. Degradacja w atmosferze azotu przebiegała dwuetapowo, w powietrzu natomiast mechanizm dekompozycji był bardziej skomplikowany i obejmował 4 etapy. Zauważono, że wraz ze wzrostem udziału wbudowanego do łańcucha polimeru PDMS, temperatura odpowiadająca maksymalnej szybkości II etapu rozkładu ulega obniżeniu, co świadczy o niewielkim wzroście stabilności termicznej anionomerów PUR modyfikowanych polisiloksanami. Ze wstępnych badań aplikacyjnych wynika, że wytworzone powłoki PUR-PDMS wykazują tendencję fragmentów hydrofobowych wbudowanego polisiloksanu do migracji ku powierzchni polimeru, co korzystnie zwiększa hydrofobowość, przyczynia się jednak także do spadku odporności na ścieranie badanych powłok.

EN

Poly(urethane-dimethylsiloxane) anionomers (PUR-PDMS) were synthesized in two- and three-stage process, with the use of isophorone diisocyanate (IPDI) and poly(oxytetramethylene) diol (PTMG), partially replaced by polydimethylsiloxane diols (PDMS) with different chain structures. 2,2-bis(hydroxymethyl)propionic acid (DMPA) neutralized with triethylamine (TEA) was used as the ionogenic component built into the polyurethane chain and ethylenediamine (EDA) as the extender. Studies on the thermal degradation using TGA analysis in nitrogen or air atmosphere enabled us to investigate the decomposition process and to evaluate the effect of the presence of polysiloxanes on the thermal stability of PUR-PDMS anionomers. The degradation in nitrogen took place in two stages, while in air the decomposition mechanism was more complicated and involved four stages. It was observed that the temperature corresponding to the maximum rate of the second decomposition stage decreases with an increase in the content of PDMS built-into the polymer chain, which indicates a small increase in the thermal stability of polysiloxane-modified PUR anionomers. From the preliminary performance tests it appears that the hydrophobic fragments of the built-in polysiloxane have a tendency to migrate towards the polymer surface in the produced PUR-PDMS coatings, with the advantage of the increased hydrophobicity but at the expense of a decreased abrasion resistance of the coatings.

3

Dielektromagnesy Nd-Fe-B

Ślusarek B.

Prace Naukowe Instytutu Maszyn, Napędów i Pomiarów Elektrycznych Politechniki Wrocławskiej. Monografie

|

2001

|

Vol. 53, nr 16

144--144

PL

Dokonano przeglądu stosowanych obecnie magnesów trwałych, omówiono obszar oraz możliwości ich zastosowania oraz tendencje i perspektywy postępu w dziedzinie technologii wytwarzania materiałów magnetycznych. Opracowano metody kształtowania właściwości fizycznych dielektromagnesów z proszku z szybkochłodzonej taśmy ze stopu Nd-Fe-B oraz przedstawiono wyniki badań technologicznych, które umożliwiają kształtowanie ich właściwości magnetycznych, mechanicznych, termicznych i elektrycznych. Przeprowadzono badania wpływu działania czynników środowiskowych na właściwości fizyczne dielektromagnesów, co umożliwia dobór odpowiedniego magnesu do pracy w określonych warunkach. Opracowane metody stwarzają możliwości wytwarzania magnesów trwałych o pożądanych cechach, dostosowanych głównie do wymagań konstruktorów maszyn elektrycznych i urządzeń. Opracowane kompozytowe magnesy trwałe zastosowano w silnikach prądu stałego oraz silnikach skokowych. Przeprowadzone badania silników skokowych oraz silników prądu stałego o wzbudzeniu dielektromagnesami o różnych właściwościach fizycznych, a także badania odporności tych silników na czynniki narażeniowe, potwierdzają przydatność techniczną opracowanych metod kształtowania właściwości fizycznych magnesów.