Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: bęben obrotowy

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Badanie pylistości nanomateriałów metodą bębna obrotowego

Sobiech P.

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

2015

Nr 1 (83)

7--15

W ostatnich latach jest obserwowany dynamiczny rozwój nanotechnologii w bardzo wielu dziedzinach przemysłu. Z tego względu, coraz istotniejsze stają się badania mające na celu prognozowani narażenia na nanomateriały podczas procesu ich wytwarzania i wykorzystywania. Jednym z parametrów wpływającym m.in. na narażenie inhalacyjne na nanomateriały (w postaci proszków) jest ich pylistość. Dotychczas opracowano wiele metod badania pylistości materiałów. W większości tych metod do badania pylistości materiałów zastosowano metodę grawimetryczną. Metoda ta jest jednak metodą niewystarczającą podczas charakteryzowania pyłu uwalnianego z nanomateriałów. Pylistość jest bowiem parametrem, który jest uzależniony nie tylko od właściwości badanego materiału, lecz także od metody, jaką została ona określona, dlatego istnieje potrzeba opracowania znormalizowanego podejścia do zagadnienia badania pylistości nanomateriałów. Prace nad opracowaniem znormalizowanego podejścia do zagadnienia badania pylistości nanomateriałów są obecnie prowadzone w ramach współpracy międzynarodowej na zlecenie Komisji Europejskiej. W artykule omówiono zagadnienia związane z badaniem pylistości materiałów, przedstawiono działania prowadzone nad przystosowaniem już istniejących metod badawczych do charakteryzowania pyłu uwalnianego z nanomateriałów oraz działania związane z opracowywaniem nowych metod badania pylistości nanomateriałów. W artykule opisano metodę małego bębna obrotowego do badania pylistości nanomateriałów. Metoda polega na generowaniu aerozolu w ściśle określonych warunkach podczas ruchu obrotowego bębna. Uwolniony podczas procesu pył jest analizowany grawimetrycznie oraz metodami matematycznymi.

Nanotechnology is a fast-growing area in many industries. Therefore, research related to potential risks (especially inhalation exposure) linked to the processes of production and handling of nanomaterials is even more important. Dustiness of nanomaterials is a major risk factor in inhalation exposure to airborne particles released from powdered nanomaterials. There are many methods for evaluating the dustiness of materials. Most of them use gravimetric analysis, which is insufficient to characterize dust released from nanomaterials. Since dustiness is a parameter that depends not only on the properties of a material, but also on the method of its determination, it is necessary to develop a standardized approach. This has been commissioned by the European Commission. This paper describes issues related to methods of testing dustiness, adapting existing methods and creating new methods for characterizing dust released from nanomaterials. It also describes a method of testing dustiness of nanomaterials with a small rotating drum. This method generates an aerosol under controlled conditions during drum rotation. Dust released during the process is analysed gravimetrically and by counting.

New Concept of Weaving Loom Construction

Kopias K.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

2008

Vol. 16, no. 5 (70)

74--76

In order to develop the concept of a new weaving loom, the well known method of shed formation along the warp was used, in which the shed is formed with the use of sinkers positioned on the circumference of a rotating drum, as this method allows to achieve the highest possible frequency of shedding. According to the new concept, in order to beat the wefts to the edge of the fabric, the same sinkers are used as the shed formation, significantly simplifying the loom construction. Inserting wefts into the shed is done with the use of yarn grippers which are placed along the warp width in tunnels formed by the same sinkers that form the shed. The gripper’s motion is forced by the action directed on the sinkers’ walls placed on the drum circumference along a line askew in relation to the drum axis. Such a novel way of inserting the weft is characterised by a simple construction and requires only a small driving energy, and furthermore works quietly. Contrary to hitherto known looms, with construction solutions which require some complex mechanisms (forming the shed, inserting the weft, and beating the weft), all these functions are performed in the loom according to the new concept as a result of the drum rotation.

W nowej koncepcji krosna tkackiego, wykorzystano znaną metodę formowania przesmyków wzdłuż osnowy przy pomocy płaszczek rozłożonych na obwodzie obracającego się bębna, gdyż ta metoda umożliwia osiąganie najwyższych częstotliwości formowania przesmyków. Według nowej koncepcji, do dobijania wątków do krawędzi tkaniny wykorzystano te same płaszczki, które służą do formowania przesmyku, co znacznie uprościło konstrukcje krosna. Wprowadzanie wątku do przesmyku odbywa się przy pomocy chwytaka przędzy, który przemieszcza się wzdłuż szerokości osnowy, w tunelu uformowanym przez płaszczki formujące przesmyk. Wymuszenie ruchu chwytaka wywołane jest oddziaływaniem na jego ściany płaszczek ustawionych na obwodzie bębna wzdłuż linii skośnej w stosunku do osi bębna. Taki nowatorski sposób wprowadzania wątku charakteryzuje się prostotą konstrukcji oraz wymaga niewielkiej energii napędowej a ponadto pracuje cicho. O ile w przypadku dotychczas znanych rozwiązań konstrukcyjnych krosien wymaganych jest kilka skomplikowanych mechanizmów napędowych (formujących przesmyk, wprowadzających wątek, dobijających wątek), to w krośnie według nowej koncepcji wszystkie te czynności zachodzą w wyniku obrotu bębna.