Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

The street as sociability space: the case of the Grand Avenues in Paris and Lisbon in the 19th century

Gaudiot Denise, Pernão João, Martins Laura

Architectus

|

2021

|

Nr 2 (66)

51--58

EN

The industrial revolution, as well as the French revolution in the 18th century, marked the period of transition from feudalism to capitalism in Europe. These two events generated two new social classes: the working class and the bourgeoisie. With the progressive concentration of these emerging classes in urban centers, to the detriment of rural areas, the movement of people, machines and goods became an essential urban function, generating new social public spaces.This article proposes an analysis, based on a literature review, of the streets known as Grands Boulevards, proposed by George Eugène Haussmann for Paris in the middle of the 19th century, and their role as a sociability space. The aim of this article is to present similarities between the Parisian avenues and Portuguese solutions of streets in Lisbon in social and urban-design terms. The repetition of Haussmannian characteristic was seen in several cities in the world, however in the city of Lisbon it was designed on a much larger scale. The construction of a new avenue, known as Avenida da Liberdade, for the growth and beautification of the city was inspired by Haussmann work in Paris and became a place to see and be seen in. The consumption habits of the new classes within a modern machine city, asked for different street shapes and sizes, which were designed for everyday use in order to organize the city’s urban fabric. Wider, greener and equipped with urban furniture, these representative avenues both in Paris and Lisbon were more inviting and open to a diversity of social classes and their coexistence, until then segregated at public spaces.

PL

Rewolucja przemysłowa wraz z rewolucją francuską w XVIII w. wyznaczyły granice okresu przejścia od systemu feudalnego do kapitalistycznego w Europie. Obie rewolucje przyczyniły się do powstania dwóch warstw społecznych: klasy robotniczej i burżuazji. Wraz z postępującą koncentracją w centrach miast tych świeżo powstałych klas oraz ubytkiem ludności na wsi, przepływ ludzi, maszyn i towarów stał się jedną z zasadniczych funkcji miejskich, przyczyniając się do tworzenia nowych przestrzeni publicznych o społecznym charakterze. W artykule przedstawiono – opartą na studiach bibliograficznych – analizę ulic znanych jako Grands Boulevards, zaprojektowanych przez barona George’a Eugène’a Haussmanna dla Paryża w połowie XIX w., oraz rozważania na temat ich roli w tworzeniu publicznej przestrzeni społecznej. Zanalizowano także wzorowaną na nich lizbońską Avenida da Liberdade. Głównym celem pracy było wykazanie podobieństw pomiędzy rozwiązaniami paryskimi i tymi zastosowanymi już na znacznie większą skalę w stolicy Portugalii, zarówno w formie urbanistycznej, jak i socjalnej. Nowe aleje związane były bowiem z rozwojem urbanistycznym i upiększaniem stolic Francji i Portugalii, ale stały się również miejscem, w którym obserwowano i było się widzianym w sensie społecznym. Nowe zwyczaje nowych klas społecznych w nowoczesnym mieście wymagały odmiennych układów i rozwiązań ulic, projektowanych do codziennego funkcjonowania w uporządkowanej strukturze urbanistycznej. Szersze, pełne zieleni i wyposażone w elementy małej architektury reprezentacyjne ulice zarówno w Paryżu, jak i w Lizbonie stały się miejscem zapraszającym i otwartym na współ-egzystencję i łączenie zróżnicowanych klas społecznych, dotychczas często od siebie odizolowanych.

2

Historical linear tree arrangements – background elements or tourist attractions in themselves?

Podolska A.

Architektura Krajobrazu

|

2016

|

nr 4

4--25

EN

Linear tree arrangements have been an inherent part of Polish landscape since the 16th century. The biggest advantages, both in environmental and landscaping terms, are attributed first of all to roadside trees arranges in rows or avenues. Due to their large size and special historical or aesthetical values this kind of plantings are valuable cultural monuments that play a major role in the development and promoting environmental and cultural tourism. Unfortunately, in spite of their numerous doubtlessly positive effects on the environment, these tree arrangements are disappearing from our landscape, taking with them a part of the history of the given place. The paper presents the state of research on historical linear tree arrangements located in the Świdnica commune. The aim of the performed dendrological inventories as well as landscape valuations based on the Wejhert curve method, the analyses of tourist attractions based on the cultural resources of the region and spatial and landscaping analyses is to demonstrate whether such tree arrangements can be a tourist attraction by themselves or whether they will be only the background for local events.

PL

Zadrzewienia liniowe to nieodłączny element polskiego krajobrazu, licząc od XVI w. po czasy współczesne. Największe zasługi zarówno ekosystemowi, jak i krajobrazowe przypisuje się przede wszystkim przydrożnym drzewom alejowym oraz szpalerowym. Ten rodzaj zadrzewień często ze względu na swoje pokaźne rozmiary, szczególne wartości historyczne czy walory estetyczne jest cenną pamiątką kultury i odgrywa istotną rolę w rozwijaniu i propagowaniu turystyki kulturowo-przyrodniczej. Niestety, mimo wielu niezaprzeczalnych, pozytywnych wpływów na środowisko coraz częściej zadrzewienia te znikają z naszego krajobrazu, zabierając ze sobą bezpowrotnie cząstkę historii o danym miejscu. W artykule przedstawiono stan badań nad zabytkowymi zadrzewieniami liniowymi zlokalizowanymi w gminie Świdnica. Wykonane inwentaryzacje dendrologiczne, a także waloryzacje krajobrazowe oparte na metodzie krzywej wrażeń Wejherta, analizy atrakcji turystycznych bazujących na zasobach kulturowych regionu oraz analizy kompozycyjno-przestrzenne mają za zadanie wykazać, czy zadrzewienia same w sobie mogą być atrakcją turystyczną, czy pozostaną wyłącznie tłem dla okolicznych wydarzeń.

3

Projekt rewitalizacji przestrzeni publicznych wzdłuż alei Solidarności w Nowej Hucie

Obrał A.

Przestrzeń i Forma

|

2013

|

nr 19

163--176

PL

Nowa Huta jest przykładem wprowadzenia w życie cech socrealistycznej urbanistyki, którego unikalność wynika również z harmonijnego współistnienia architektury z bogatą tkanką zieloną. Swoistym przekrojem przez ten organizm jest aleja Solidarności. Artykuł ukazuje charakter i potencjał przestrzeni publicznych związanej z nią części dzielnicy, przedstawia ich analizę architektoniczno – krajobrazową oraz projekt koncepcyjny.

EN

Nowa Huta is an example of the implementation of features of socialist realist urban planning, where uniqueness is raised by the coexistence of architecture and vegetation. Solidarności Avenue is a kind of cross-section of this urban system. The article presents the character and potential of public spaces that make up the route through the architectural - landscape analysis and conceptual design.

4

Aleje - zagrożenia i szanse

Tyszko P.

Zieleń Miejska

|

2012

|

Nr 9

54-55

PL

Podczas gdy w większości polskich miast poprawia się poziom utrzymania parków i drzew ulicznych, drzew alejowych w otwartym krajobrazie ubywa w zastraszającym tempie. Te nadal rosnące są często niewłaściwie utrzymywane i pielęgnowane. Ale nie musi tak być - zmiany na lepsze już się rozpoczęły.

5

Przydrożne aleje

Drozdek M.

Zieleń Miejska

|

2011

|

Nr 1

11-11

PL

Podczas kolejnego spotkania na Forum Samorządowym uczestnicy mieli możliwość zapoznania się z tematyką dotyczącą alei przydrożnych oraz z pracami Klubu Integracji Społecznej, który przyczynił się do aktywizacji ludzi zagrożonych wykluczeniem społecznym.

6

Rewaloryzacja założeń ogrodowych. Układy alejowe

Majdecka-Strzeżek A.

Zieleń Miejska

|

2008

|

Nr 2

20-22

PL

Aleje stanowią taką formę kształtowania zieleni, która towarzyszy człowiekowi od najdawniejszych czasów. Rzędowy układ zadrzewień spotykany był zarówno w ogrodach europejskich, jak i na kontynencie azjatyckim już w starożytności. W rozwoju sztuki ogrodowej towarzyszył wszystkim kolejnym epokom.