Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Drab L.

1 2018

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: attaché obrony

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

100 lat polskiej dyplomacji wojskowej

Drab L.

Kwartalnik Bellona

2018

Nr 3

97--115

Dyplomację wojskową jako formę zewnętrznej reprezentacji interesów państw dostrzeżono około połowy XIX wieku. Z upływem czasu stała się ona wyspecjalizowaną dziedziną dyplomacji narodowej. Termin „dyplomacja wojskowa” integralnie jest związany z misją attaché wojskowego. Polscy dyplomaci w mundurach dołączyli do międzynarodowego grona attaché wojskowych dopiero w 1918 roku po odzyskaniu przez państwo niepodległości. Wojskową służbę dyplomatyczną II Rzeczypospolitej tworzono od podstaw. Brakowało rodzimych tradycji, wzorców organizacyjnych, narodowej praktyki. W Ministerstwie Spraw Wojskowych i Sztabie Generalnym Wojska Polskiego próżno było szukać doświadczonego personelu czy sprawdzonych procedur. Służba ta wymagała, oprócz doświadczenia i umiejętności zawodowych, także specyficznych kwalifikacji osobowościowych i dużego obycia towarzyskiego. W początkowym okresie odrodzonej państwowości polskiej wykorzystywano doświadczonych oficerów (generałów), którzy w przeszłości pełnili służbę w armiach zaborczych. W tym czasie wojskowe służby dyplomatyczne takich państw jak Francja, Wielka Brytania, Prusy, Austria, Rosja i Stany Zjednoczone były już dobrze zorganizowane i miały swoich przedstawicieli w większości liczących się państw na świecie.

Around the mid-nineteenth century military diplomacy was perceived as a form of external representation of the interests of states. Over time, it has become a specialized field of national diplomacy. The term “military diplomacy” is integrally associated with the mission of military attaché. In 1918 after regained its independence Polish diplomats in uniform joined to the international group of military attaché. The military diplomatic service during the interwar period in Poland was created from the beginning. There was a lack of native traditions, organizational patterns, and national practices. In the Ministry of Military Affairs and the General Staff of the Polish Army it was in vain to look for experienced personnel or tested procedures. Apart from experience and professional skills, this service required also specific personality qualifications and a great social experience. In the initial period of the reborn Polish state, experienced officers (generals), who in the past served in the partitioning countries were used. At that time, the military diplomatic services of such countries as France, Great Britain, Prussia, Austria, Russia and the United States were already well organized and had their representatives in the most important countries in the world.