Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Ecological Chemistry and Engineering. S

1 2008

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: atrazine biodegradation

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Decomposition of atrazine by microorganisms isolated from long- term herbicide experiment soil

Przybulewska K., Sienicka K.

Ecological Chemistry and Engineering. S

2008

Vol. 15, nr 4

491-499

The results obtained in this study allowed for evaluation of the properties of microorganisms isolated during multi-annual herbicide experiments referring to decomposition of atrazine in soil. 1ts residues were determined chromatographically using Perkin Elmer Series 200 HPLC system with UV detector. Atrazine in soil was mainly decomposed biologically. Other processes than biodegradation merely constituted some percent (-5%). Biological decomposition of atrazine in soil depended on the types of introduced microorganisms, time of its retention and interactions between microorganisms living in soil. The most active bacteria participating in the process of atrazine biodegradation included: Bacillus cereus, Rhodococcus sp., Pseudomonas sp. as well as Peanibacillus amylolyticus and Streptomyces lavendulae. The most active strains were able to decompose even 100 mg atrazine . kg-1 soil over 60 days, with the highest decomposition rate falling on the first 2 weeks from herbicide introduction into soil. Similar abilities to decompose this herbicide were showed by a fungus Trichoderma sp., which mineralized 70% of active substance in the unsterilised soil. The highest efficiency of atrazine decomposition was obtained by inoculating the unsterilised soil with microorganisms that show specific mineralizing abilities in relation to this compound. These strains introduced into sterilized soil decomposed on the average by 15% less herbicide. The mixture of strains did not significant\y accelerate the process of atrazine biodegradation.

Wyniki uzyskane w niniejszej pracy pozwoliły ocenić właściwości drobnoustrojów wyizolowanych z wieloletnich doświadczeń herbicydowych względem rozkładu atrazyny w glebie. Jej pozostałość oznaczono chromatograficznie z użyciem zestawu HPLC Series 200 z detektorem UV firmy Perkin Elmer. Atrazyna była w glebie rozkładana głównie na drodze biologicznej. Inne procesy niż biodegradacja stanowiły zaledwie kilka procent (5%). Biologiczny rozkład atrazyny w glebie zależał od rodzajów wprowadzonych drobnoustrojów, czasu jej zalegania oraz od wzajemnych oddziaływań pomiędzy mikroorganizmami bytującymi w glebie. Do najbardziej aktywnych bakteri biorących udział w procesie biodegradacji atrazyny należały: Bacillus cereus, Rhodococcus sp., Pseudomonas sp. oraz Peanibacillus amylolyticus i Streptomyces lavendulat. Najaktywniejsze szczepy były zdolne do rozłożenia nawet 100 mg atrazyny . kg-l gleby w ciągu 60 dni, przy czym największa szybkość rozkładu przypadała na pierwsze 2 tygodnie od wprowadzenia herbicydu do gleby. Podobne zdolności rozkładu herbicydu wykazywał grzyb z rodzaju Trichodenna, który w warunkach gleby niesterylnej zmineralizował 70% substancji aktywnej. Największą efektywność rozkładu atrazyny uzyskano, szczepiąc glebę niesterylną mikroorganizmami wykazującymi szczególne zdolności mineralizacyjne względem tego związku. Szczepy te wprowadzone do gleby sterylnej rozłożyły średnio o 15% mniej herbicydu. Mieszanina szczepów nie przyśpieszyła znacząco procesu biodegradacji atrazyny.