A sample of crude oil from Umbaki oil field, characterized by the property of forming an aggregative and kinetically stable water-oil emulsion has been studied in the work. To conduct the research, Dissolvan-4411, Difrol-9426, Sarol-412, Dissolvan-13280 and ND-12 demulsifiers were examined at concentrations of 200, 400 and 600 g/t and the optimal consumption rate was determined. Laboratory experiments were carried out at temperatures of 20, 40 and 60°C. 10 compositions were prepared with a 1:1 ratio of each reagent, based on the optimal consumption rate of 600 g/t. The compositions are reagents with the same purpose, prepared on the basis of demulsifiers. New compositions of W-series were prepared on the basis of the most preferred compositions of A-series. The efficiency of demulsification was investigated, and, experiments were carried out to measure the quantities of asphaltene, resin and paraffin sediments, as well as the remaining amounts of salts and mechanical mixtures after demulsification of oil. The results of the conducted experimental studies revealed that the effect of compositions is superior to the effect of individual reagents. This is explained by the synergism effect between the reagents. As a result, the impact of compositions on the rheology of stable water-oil emulsions becomes stronger. The amount of chloride salts, mechanical mixtures and asphaltene-resin-paraffin compounds in the oil also decreases sharply. Finally, the dependence of the thickness of the best-performing W series compositions on viscosity, which is an important rheological parameter of oil, is shown in a diagram. The W-2 composition is recommended for wide application in mining conditions as a multifunctional reagent in the oil industry.
PL
W pracy wykorzystano próbkę ropy naftowej ze złoża Umbaki, która cechuje się tworzeniem zagregowanej i stabilnej kinetycznie emulsji wodno-ropnej. W celu przeprowadzenia prac badawczych zbadano stężenia deemulgatorów Dissolvan-4411, Difrol-9426, Sarol-412, Dissolvan-13280 i ND-12 w ilościach 200, 400 i 600 g/t oraz określono optymalną wielkość ich zużycia. Doświadczenia laboratoryjne przeprowadzono w temperaturach 20, 40 i 60°C. Przygotowano 10 kompozycji w stosunku 1:1 każdego pojedynczego odczynnika zgodnie z optymalną szybkością zużycia 600 g/t. Kompozycje są odczynnikami o tym samym przeznaczeniu, sporządzonymi na bazie deemulgatorów. Nowe kompozycje serii W przygotowano w oparciu o najbardziej preferowane kompozycje serii A, a po zbadaniu skuteczności deemulgacji przeprowadzono doświadczenia dotyczące ilości osadów asfaltenów, żywic, jak również soli i mieszanin mechanicznych pozostałych po deemulgowaniu ropy. Wyniki przeprowadzonych badań eksperymentalnych wykazały, że efekt zastosowania mieszanin jest lepszy niż efekt oddziaływania pojedynczych odczynników. Można to wytłumaczyć efektem synergii pomiędzy odczynnikami. W rezultacie wpływ kompozycji na reologię stabilnych emulsji wodno-ropnych będzie bardziej znaczący. Gwałtownie zmniejsza się także ilość soli chlorkowych, mieszanin mechanicznych i związków asfaltenowo-żywicowo- -parafinowych w ropie. Ponadto na wykresie przedstawiono zależność grubości najlepiej działających kompozycji serii W od lepkości, która jest ważnym parametrem reologicznym ropy. Kompozycja W-2 zalecana jest do szerokiego stosowania w warunkach górniczych jako wielofunkcyjny odczynnik w przemyśle naftowym.
This article investigates the correlation between freezing temperature, viscosity, and oil deposit levels in samples from the Muradkhanli and Surakhany fields, as well as in model oils created under laboratory conditions, both in commodity and emulsion forms. The focus is on the influence of asphaltene-resin-paraffin compounds, the primary components of these samples. Laboratory experiments were conducted at temperatures of 10°C, 20°C, 40°C, and 60°C, utilizing crude oil samples with dilution levels ranging from 5% to 40% for emulsified oil. Freezing temperatures and viscosity values were determined using established standard methods, while the amount of paraffin deposits was assessed through the "Cold finger test" method. Analysis of numerous experiments revealed that freezing temperature, viscosity of water-oil emulsions, and paraffin deposit levels formed on cold surfaces primarily hinge on the temperature of emulsion formation and the water content percentage. It was also observed that water content affects the rheological properties of emulsions formed at 10°C and 20°C, while freezing temperature undergoes minimal changes. An increase in water content leads to heightened viscosity. However, in water-oil emulsions formed at 40°C and 60°C, rheological parameters exhibit different trends. Emulsions formed at 40°C demonstrate maximum freezing temperatures, accompanied by increased asphaltene-resin-paraffin deposits and viscosity across the temperature spectrum. Conversely, water-oil emulsions formed at 60°C exhibit minimal freezing temperatures, deposit content, and viscosity values. Thus, the analysis of water-oil emulsion group composition indicates that these emulsions are mainly stabilized and rendered stable by the presence of asphaltene-resin components.
PL
W artykule przeanalizowano zależność temperatury krzepnięcia, lepkości oraz ilości osadów z ropy naftowej dla próbek pochodzących ze złóż Muradkhanli i Surakhany, oraz modelowej ropy przygotowanej w warunkach laboratoryjnych w postaci surowej i emulsji, w odniesieniu do ilości związków asfaltenowo-żywiczno-parafinowych, które są ich głównymi składnikami. Eksperymenty laboratoryjne przeprowadzono w temperaturach 10, 20, 40 i 60°C, używając próbek ropy naftowej o stopniach rozcieńczenia od 5% do 40% jako zemulgowanej ropy naftowej. Temperaturę krzepnięcia oraz lepkość pobranych próbek ropy naftowej określono za pomocą odpowiednich metod standardowych, natomiast ilość osadów parafinowych oznaczono metodą "Cold finger test". Analiza wyników licznych eksperymentów wykazała, że temperatura krzepnięcia, lepkość emulsji wodno-ropnych oraz ilość osadów parafinowych na zimnych powierzchniach zależą głównie od temperatury tworzenia emulsji oraz procentowej zawartości wody. Badania wykazały również, że zawartość wody wpływa na wartość właściwości reologicznych emulsji formowanych w temperaturze 10 i 20°C, podczas gdy temperatura krzepnięcia ulega minimalnym zmianom. Wzrost zawartości wody w emulsji prowadzi do wzrostu lepkości. Natomiast emulsje wodno-ropne formowane w temperaturze 40 i 60°C wykazują odmienne tendencje w parametrach reologicznych. Emulsje utworzone w temperaturze 40°C charakteryzują się maksymalnymi temperaturami krzepnięcia, zwiększoną ilością osadów asfaltenowo- -żywiczno-parafinowych oraz lepkością w całym zakresie temperatur. Natomiast emulsje wodno-ropne formowane w temperaturze 60°C wykazują minimalne temperatury krzepnięcia oraz minimalną ilość osadów i wartość lepkości. Zatem zgodnie z wynikami analizy składu grupowego emulsji wodno-ropnych ustalono, że badane emulsje są ustabilizowane i stają się trwałe głównie dzięki obecności składników asfaltenowo-żywicznych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.