Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 6

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  architektura bioklimatyczna
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
The aim of the article is to analyse Albert Einstein’s villa in Caputh (1929) designed by Konrad Wachsmann in the context of the theory and history of contemporary architecture, including aspects of tradition and modernity in the adopted aesthetic, functional and spatial solutions. The research was carried out in two stages. In the first stage, based on a literature review and in situ analyses, the main features of the building were determined against the background of the functional and aesthetic tendencies prevailing during the period of the building’s construction. This allowed us to determine to what extent the design of Einstein’s villa referred to the building traditions of the region and which features reflected an innovative way of thinking, anticipating modernism in architecture. In the second part of the research, the building was characterized in the light of the latest trends in the theory and history of contemporary architecture, taking into account the principles of sustainable development, resilience of the built environment to climate change, circularity, bioclimatic design and the New European Bauhaus. The main conclusions from the conducted research concern the compromise and balance between the aspects of tradition and modernity in the Einstein’s villa, manifested in the choice of the location and adopted functional and structural solutions. The applied connection system enabling quick assembly of the building represents a very early example of prefabrication. Important innovative features include: the way of shaping the space, the use of wood as the main building material, the creation of viewing axes and the use of daylight to modulate the interiors’ ambience.
PL
Celem autorki artykułu jest analiza zaprojektowanej przez Konrada Wachsmanna willi Alberta Einsteina w Caputh (1929) w kontekście teorii i historii architektury współczesnej, w tym aspektów tradycji i nowoczesności w przyjętych rozwiązaniach estetycznych, funkcjonalnych i przestrzennych. Badania przeprowadzono dwutorowo. W pierwszym etapie, na bazie kwerendy literaturowej i analiz in situ określono główne cechy budynku na tle tendencji funkcjonalnych i estetycznych dominujących w okresie powstania obiektu. Pozwoliło to ustalić, w jakim stopniu w projekcie willi odnoszono się do tradycji budowlanych regionu oraz które cechy odzwierciedlały nowatorski sposób myślenia, będący zapowiedzią modernizmu w architekturze. W drugiej części badań dokonano charakterystyki budynku w świetle najnowszych tendencji w teorii i historii architektury współczesnej, z uwzględnieniem zasad zrównoważonego rozwoju, odporności środowiska zbudowanego na zmiany klimatu, cyrkularności, projektowania bioklimatycznego oraz Nowego Europejskiego Bauhausu. Najważniejsze wnioski z przeprowadzonych badań dotyczą kompromisu i równowagi między aspektami tradycji i nowoczesności w architekturze budowli, przejawiających się w wyborze lokalizacji obiektu, przyjętych rozwiązaniach funkcjonalnych i konstrukcyjnych. Zastosowany system połączeń umożliwiający szybki montaż budynku stanowi bardzo wczesny przykład prefabrykacji. Do istotnych cech nowatorskich należą: sposób kształtowania przestrzeni, zastosowanie drewna jako głównego materiału budowlanego, tworzenie osi widokowych oraz wykorzystanie światła dziennego do kreowania nastroju we wnętrzach.
EN
The article discusses the issues of deliberate design strategies aimed at reducing the effect of the urban heat island and improving the quality of air in the city, which have been implemented in recent years in Antwerp, Belgium. Literature studies and case studies (theory and practice analysis) supported by the in situ method, i.e. local visits in the field became our workshop method. The criterion for collecting data, systematization of issues and their synthesis depended on the interdisciplinary approach to the subject and the openness of ideas. The implementation of green areas in the form of wild ecosystems on composite roofs and terraces of housing complexes (e.g. Palazzo Verde in Antwerp, architect Stefano Boeri, implementation in 2018) and ecological education parks which are established in urban revitalized areas (e.g. Hobokense in Antwerp along with housing estates of the Polderstadt and Groen Zuid, architect Binst Architects, implementation in 2020), is part of actions aimed at increasing the quality porosity of the urban tissue and thus the biologically active area and effective rainwater retention. These new urban ecosystems, which are based on native species of plants and new ones coexisting with them in full synergy, are conducive to increasing local biodiversity, eco education of inhabitants and creating architecture as a form of art combined with biology. The location of housing eco-architecture along with urban crops areas on the border of new urban eco ecosystems and the possibility of breeding and grazing of small animals or organizing bees apiaries supports the trend for maintaining agricultural functions in cities and small gastronomy which is oriented to the promotion of local products. These strategies are part of the city pro-climate policy as effective grassroots actions aimed at obtaining the climate neutrality of our planet.
PL
W artykule poruszono problematykę celowych strategii projektowych wdrażanych w ostatnich latach w Belgii, w Antwerpii, mających służyć zmniejszeniu efektu miejskiej wyspy ciepła i poprawie jakości powietrza w mieście. Warsztatową metodą badawczą stały się studia literaturowe i studia przypadków (analiza teorii i praktyki) wsparte metodą in situ – wizjami lokalnymi w terenie. Kryterium zbierania danych, systematyzacji zagadnień oraz dokonywania ich syntezy uzależniono od interdyscyplinarnego ujęcia tematu i otwartości idei. Implementacja terenów zielonych w formie dzikich ekosystemów na zespolonych dachach i tarasach kompleksów mieszkaniowych (np. Palazzo Verde w Antwerpii, arch. Stefano Boeri) oraz parków edukacji ekologicznej powstających na miejskich terenach rewitalizowanych (np. Hobokense w Antwerpii i powiązane z nim osiedla mieszkaniowe Polderstadt i Groen Zuid, arch. Binst Architects) wpisują się w działania zmierzające do zwiększenia jakościowej porowatości tkanki miejskiej, a tym samym powierzchni biologicznie czynnej i skutecznej retencji wody deszczowej. Te nowe ekosystemy miejskie oparte na gatunkach rodzimych roślin i nowych współegzystujących z nimi w pełnej synergii sprzyjają zwiększeniu lokalnej bioróżnorodności, ekoedukacji mieszkańców i kreowaniu architektury jako formy sztuki połączonej z biologią. Sytuowanie na styku z nowymi ekosystemami miejskimi ekoarchitektury mieszkaniowej z terenami upraw miejskich oraz możliwością hodowli i wypasu małych zwierząt lub organizacją pasiek dla pszczół wspiera zachowanie funkcji rolniczych w miastach i małej gastronomii, nastawionej na promocję lokalnych produktów, wytwarzanych na miejscu. Strategie te wpisują się w politykę proklimatyczną miasta jako skuteczne, oddolne działania zmierzające do uzyskania efektu globalnego – neutralności klimatycznej naszej planety.
EN
Aerodynamic phenomena that occurs around building developments exert a significant impact on the quality of climate in cities. Environmental wind engineering is a dynamically developing field of knowledge that offers a chance to study and, in consequence, regulates the air flow around buildings and complexes of building developments. The following paper discusses the issue of wind conditions that may be experienced on pedestrian level. Such conditions should allow for a proper ventilation of city spaces, at the same time eliminating uncomfortable, sudden accelerations in the wind speed and wind turbulence. The present paper discusses whether it is possible to include the above mentioned issues in the process of urban and architectural design of medium-high urban building development units on the example of a particular project. The paper is aimed to test the validity of the use of aerodynamic tests and the possibilities of their introduction in the conceptual phase of architectonic design. Design methods based on the realities of common practices and legal conditions in Poland have been juxtaposed to research methods in the field of aerodynamics. Experimental studies in wind tunnel, using oil visualization method have been applied, as such a method allows to promptly arrive at a qualitative identification of the airflow around the building on pedestrian level.
EN
This paper describes a possible integration of bioclimatic and performative design into the ecological transformation of a brownfield. The proposed design approach is verified on a case study in Loudden Docks oil terminal in Stockholm. It is observed how an architectural intervention, that is based on the study of the ambient conditions of the site, can improve the microclimate and create attractive public spaces. The study focuses on the element of wind and the reciprocal relationship of the wind and architectural shape.
EN
The article presents the problems of bioclimatic architecture that derives its traditions from the distant past. Urban settlements aligned with the landscape often benefitted from natural environmental factors pragmatically and symbolically. Nowadays, practice of using solar or wind energy and water in building development becomes more common. The paper presents examples of urban solutions, which use natural environmental factors e.g. to optimize the energy consumption or drinking water in particular urban areas. They fit into the mainstream of Ecological Urbanism, which in the era of climate change in the world has the opportunity to provide for the development of future-oriented architecture environment.
6
Content available remote The use of renewable sources in city centres
EN
he Machu Pichu Charter of 1977 launched the idea of "cities and regions" being interdependent entities that tend to become one, "multifunctionality" rather than "zoning", "communication" as the key to human life, "architecture" as socially functional spaces to live in. However, above all it introduced the concept of "the quality of life and its integration with the natural environment... The impact of technological and mechanical developments have led to architecture often using artificial conditioning systems created to work with unnatural lighting and climates..." In other words, the basic principles of bio-climatic architecture are also used for work in city centres, whereby the architects who design the houses are expected to pay more attention to the microclimate and use local materials, rather than create identical buildings for all climates and latitudes using artificial conditioning/heating systems that cause pollution to ensure the comfort of indoor environments. The most cost-effective technological options for the civil sector to help reduce CO 2 emissions between now and 2020 in accordance with the Kyoto Protocol are passive solar systems, thermal insulation for buildings, high-efficiency heating systems, etc. A large number of "historical" buildings comprise materials with a high level of thermal inertia, internal courtyards and staircases that provide natural ventilation, windows orientated in accordance with the direction of winds that prevail in that particular microclimate and comfortable outdoor spaces such as porticos, etc. A large number of buildings lead to teleheating which consequently leads to large savings in primary energy, especially when combined with the co-generation of heat and electricity. The need to use traditional materials, to be aware of the techniques used to create "historical" buildings and to respect historical and artistic materials requires particular expertise and training courses to create the specialists. Even if the quality of life in large cities is not the best, cities still remain centres of cultural, social and economic activities.
PL
Podstawowe zasady, na jakich opiera się architektura bioklimatyczna, mogą być wykorzystane do projektowania miejsc pracy w centrach miejskich. Od architektów oczekuje się działań zmierzających do zapewnieniu odpowiedniego mikroklimatu oraz wykorzystania lokalnych materiałów. Nie należy projektować budynków, które niczym by się nie różniły w różnych strefach klimatycznych i przy różnym położeniu i byłyby wyposażone w klimatyzację lub sztuczne systemy grzewcze, zapewniające komfort w ich wnętrzu. Takie urządzenia przyczyniają się do zwiększenia zanieczyszczenia środowiska. Najtańszym rozwiązaniem technologicznym, pozwalającym zmniejszyć emisję dwutlenku węgla w ciągu najbliższych dwudziestu lat, jest pasywny system słoneczny: "historyczne" budynki są zbudowane z materiałów o dużym stopniu bezwładności termicznej, mają wewnętrzne dziedzińce itp.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.