Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: architekci starożytnych Indii

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Uczniowie bogów - architekci starożytnych Indii

Niemczyk E.

Architectus

2005

Nr 1-2(17-18)

3--10

Architektura hinduistyczna, sięgająca swymi początkami III-II w. p.n.e., cechująca się nieprzerwaną kontynuacją do dnia dzisiejszego, umożliwia nie tylko charakterystykę jej podstawowych wzorów sakralnych, symboliki form czy techniki jej wznoszenia, lecz także określenie roli budowniczych, architektów i rzeźbiarzy. Oni sami mogą także wypowiedzieć się na temat swych zadań, odpowiedzialności, wiedzy i kompetencji. Chociaż właściwa historia hinduizmu rozpoczyna się w III-II w. p.n.e., to jego tradycja sięga sanskrytu i literatury religijnej z poł. II tys. p.n.e. Najstarszy tekst Rigvedy został napisany w latach 1500-900 p.n.e. Od wieku III/II p.n.e. powstaje wiele świętych ksiąg, z których najbardziej znanymi są Bhagawad Gita i Mahabharata. Ich uzupełnieniem są Czcigodne, starożytne historie, zwane Puranas. Początkowo sanktuaria wznoszono z materiałów nietrwałych. Dopiero od epoki Gupta (IV w. n.e.) zaczęto wznosić budowle kamienne. Jednym z podstawowych założeń sztuki hinduistycznej jest przekonanie, że bogowie i boginie mogą przyjmować rozmaite formy, tak aby wspomóc niedoskonałą wyobraźnię swych czcicieli i w ten sposób ułatwić im zarówno kontemplację, jak i wykonanie niezbędnych rytuałów ofiarnych. Innym założeniem jest ambicja wykonania podobizn tak pięknych, aby bóstwa nimi wzruszone zechciały zająć w nich miejsca.

Hinduizm is a rare phenomenon of uninterrupted culture, determined by polytheism manifested through great works of sacral architecture. The beginnings of hinduizm reach back to the middle of the second millenium B.C., and despite the dramatic history of the Indian subcontinent it shows, also at present, a great vivacity. The architects of hinduizm, most often being priests, are not only obedient servants of the gods but are also responsible for the realization of architecture in accordance with the rules of the inflow of devine energy because only it transforms the building into a place of worship. The architect must interpret the will of the gods and the cosmic order, determining the location of the building, demarcating its devine pattern - the mandala, also ascertaining the conformity of the proportions of the devine creations with the wprks of man. The responsibility of the hinduistic architect is the greater the more the form of the sanctuary is influenced not only by the Cosmos but also the effect of the sanctuary upon the Cosmos. From this results the leading role of geometry and mathematics, numbers and proportions. The architect in not only directed by rules and norms as he receives assistance from his hitherto existing incarnations, tracing his line from divine ancestors - Wishwakarma the god of art. The evidence of inclusion into the stream of devine energy is the trance of the architect, allowing him to direct it into the building constructed and into the sculpture created.