Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Dokumentacja twórczości architektów środowiska poznańskiego w pracach studenckiego koła naukowego

Kodym-Kozaczko Grażyna

Zeszyty Naukowe Politechniki Poznańskiej. Architektura, Urbanistyka, Architektura Wnętrz

|

2022

|

Z. 10

33--46

PL

Artykuł poświęcony jest fragmentowi prac studenckiego Koła Naukowego Historii Architektury i Urbanistyki działającego od 2004 w Instytucie Architektury, Urbanistyki i Ochrony Dziedzictwa na Wydziale Architektury Politechniki Poznańskiej. Zajmuje się ono dokumentacją twórczości architektów i urbanistów działających w XX wieku w Poznaniu. Znacząca część działalności koła związana jest z organizacją cyklicznego wernisażu Nagrody Honorowej Oddziału Poznańskiego Stowarzyszenia Architektów Polskich, w ramach którego wydawany jest katalog oraz przygotowywana wystawa i/lub produkowany film o twórczości Laureata bądź nagrodzonego zespołu twórczego. Prace koła mają charakter badań opisowych realizowanych przy pomocy metody historycznej i stosowanej w naukach społecznych, głównie w socjologii, metody dokumentów osobistych (biograficznej). Polegają na kwerendach w archiwum OP SARP i zbiorach prywatnych. Uzupełniane są wizjami lokalnymi, dokumentacją fotograficzną i filmową, kwerendą literaturową, w czasopismach fachowych, kwerendą internetową. Najważniejszym jednak ich elementem jest osobisty kontakt z twórcą lub zespołem twórczym. Relacje z architektami mają charakter tzw. action research, w których wykorzystuje się wiedzę fachową Laureatów. Zebrane materiały i publikacje (katalog, wystawa, film) mają charakter przyczynkarski i stają się przedmiotem dalszych opracowań członków Koła i naukowców. Stosowane techniki badań biograficznych, umożliwiają ilustrowanie i uzasadnianie przyjętych hipotez przykładami z uzyskanych dokumentów, zestawienie wielu dokumentów osobistych dla zilustrowania i wyjaśnienia określonych problemów, tworzenie typologii. Ten nurt badań humanistycznych jest szczególnie efektywny i operatywny metodologicznie w dziedzinie historii architektury. W oparciu o wzrastającą po kolejnych edycjach Nagrody liczbę dokumentów osobistych i narracji można w dalszych badaniach dokonywać tzw. triangulacji perspektyw, czyli poddać obiektywizacji indywidualne życiorysy i uwidocznione w nich zjawiska i procesy. Istotnym elementem prac badawczych KNHAiU prowadzonych w ramach organizacji wernisażu Nagrody Honorowej OP SARP jest połączenie perspektywy poznawczej badacza.

EN

The article is devoted to a fragment of the work of the student Scientific Society for the History of Architecture and Town Planning, operating since 2004 at the Institute of Architecture, Town Planning and Protection of Heritage at the Faculty of Architecture of the Poznań University of Technology. It deals with the documentation of the work of architects and urban planners operating in the 20th century in Poznań. A significant part of the activity of the club is related to the organization of the cyclical vernissage of the Honorary Award of the Poznań Branch of the Association of Polish Architects, as part of which a catalog is published and an exhibition is prepared and / or a film about the work of the Laureate or the awarded creative team is produced. The work of the club is descriptive research carried out using the historical method and applied in social sciences, mainly in sociology, the method of personal (biographical) documents. They rely on searches in the archives of OP SARP and private collections. They are supplemented with site visits, photographic and film documentation, a literature search, in professional journals, and an internet query. Their most important element, however, is personal contact with the creator or creative team. Relationships with architects are of the so-called action research, which uses the professional knowledge of the Laureates. The collected materials and publications (catalog, exhibition, film) are of a contribution nature and become the subject of further studies by members of the Society and scientists. The applied techniques of biographical research make it possible to illustrate and justify the adopted hypotheses with examples from the obtained documents, to compile many personal documents to illustrate and explain specific problems, and to create a typology. This stream of humanities research is particularly effective and methodologically operative in the field of the history of architecture. Based on the increasing number of personal documents and narratives after subsequent editions of the Award, the so-called triangulation of perspectives, i.e. subjecting individual biographies and the phenomena and processes shown in them. An important element of the KNHAiU research work carried out as part of the opening of the OP SARP Honorary Award is the combination of the cognitive perspective of the researcher and the practitioner, also very productive in developing the project competences of the participants.

2

The role and scope of architectural and conservation research procedures in the process of restoring the splendour of an architectural monument created after 1945 on the example of the Suburban Railway Station in Gdynia

Orchowska-Smolińska Anna, Kriegseisen Anna

Architectus

|

2022

|

Nr 4 (72)

117--128

EN

Modern Movement buildings, despite their relatively recent construction, are sometimes affected by radical transformations of layout and form. The railway stations being one of the most important public buildings in the city are a special group of them. Due to long-term and intensive use they may bear the signs of exploitation of parts of its substance and have secondary transformations disharmony with the building. The subject of the article are architectural and conservation studies of the Suburban Railway Station in Gdynia, built in the mid-1950s. The authors of the article set themselves the goal of presenting the research procedures developed for it in the years 2016–2022, which are an introduction to revaluation process. The research methods used during the field work made it possible to identify the originally used techniques of execution and finishing methods and to determine the procedures for their reconstruction using conservation methods. The results of the conducted research became the basis for determining the scope of conservation protection of the station building, as well as the possibility of interfering with its partly “functionless” substance through adaptation and modernization activities.

PL

Budynki modernistyczne pomimo względnie nieodległego czasu powstania bywają dotknięte radykalnymi przekształceniami układu i formy. Szczególną ich grupą są dworce, które jako jedne z najważniejszych budynków publicznych miasta z powodu długotrwającego i intensywnego użytkowania mogą nosić znamiona wyeksploatowania fragmentów substancji oraz mieć wtórne nawarstwienia dysharmonizujące z obiektem. Tematem artykułu są badania architektoniczne i konserwatorskie powstałego w połowie lat 50. XX w. Dworca Podmiejskiego w Gdyni. Autorki artykułu postawiły sobie za cel przedstawienie opracowanych dla niego w latach 2016–2022 procedur badawczych stanowiących wstęp do działań rewaloryzacyjnych. Zastosowane podczas prac terenowych metody badań pozwoliły na identyfikację oryginalnych technik wykonania i metod wykończenia oraz określenie procedur ich odtwarzania metodami konserwatorskimi. Wyniki przeprowadzonych prac stały się podstawą wyznaczenia zakresu ochrony konserwatorskiej budynku dworcowego i określenia możliwości ingerencji w jego częściowo pozbawioną funkcji substancję za pośrednictwem działań adaptacyjnych i modernizacyjnych.

3

Interdisciplinary research as a form of monument protection and preparation for the investment process on the example of the former Gdańsk Shipyard complex

Orchowska-Smolińska Anna, Kriegseisen Anna, Szczepański Jakub

Architectus

|

2022

|

Nr 4 (72)

103--115

EN

The subject that is discussed in the article is a multidisciplinary study of a post-industrial building complex, which was carried out on the site of the former Gdańsk Shipyard. Its authors prove that in the case of complex objects of post-industrial heritage, the use of traditional schemes of description, assessment and valuation of a monument consisting in distinguishing primary and secondary materials for individual elements of the complex has serious limitations. Based on these experiences, the article presents a research model for an industrial complex that is a special example of a heritage site for which the oldest cultural layers do not constitute its greatest value. The authors of the article set themselves the goal of presenting the research method they created, based on strict adaptation to the specificity of the facility by means of, among others, recognition of the way it works, and especially the technological processes of the plant in the 1970s and 1980s, a period that had a special impact on the constitution of its status as an object of outstanding values. One of the procedures used in the research was the inclusion of specialists from the shipbuilding industry, historically associated with this particular industrial plant, in the work of the team. This allowed for a more complete identification of the resource in terms of technology and historically used production methods, as well as setting the framework for its protection and creating a conservation concept. The summary of the article presents the potential of using the presented research model in the design process on the example of an industrial facility prepared for the investment process (former Main Warehouse, the so-called U-Boat Hall).

PL

Wielowarstwowe dziedzictwo działających do końca XX w. zakładów przemysłowych stwarza szczególne wyzwanie dla konserwatorów, projektantów i inwestorów. W procesie ochrony jego wartości, eksponowania walorów i zarządzania dobrem konieczne jest szersze rozpoznanie przekształceń technologii całego zakładu i poszczególnych funkcji jego budynków, ale też kontekstu niematerialnego dziedzictwa. Przykładem złożonego zespołu zabudowy zabytkowej jest dawna Stocznia Gdańska. Tematem artykułu są interdyscyplinarne badania kompleksu stoczni, w trakcie których opracowano metodę badawczą bazującą na kilku skalach analiz (w relacji z miastem, zespołem i obiektem). Oparto ją na dogłębnym rozpoznaniu sposobu działania stoczni w latach 70. i 80. XX w. Tamten czas ze względu na strajki robotnicze na terenie zakładu i powstanie NSZZ „Solidarność” miał szczególny wpływ na ukonstytuowanie się jej statusu jako dobra o wybitnych wartościach. Autorzy postawili sobie za cel zaprezentować wyniki szczegółowych badań zasobów kulturowych stoczni, do których włączono specjalistów branży stoczniowej historycznie związanych z tym konkretnym zakładem przemysłowym. W rezultacie powstały wieloaspektowe wytyczne konserwatorskie służące do wyznaczania ram ochrony zasobów kulturowych stoczni, prowadzenia na jej terenie prac konserwatorskich i inwestycyjnych (wzornik materiałów i barw). W podsumowaniu artykułu przedstawiono potencjał wykorzystania prezentowanego modelu badawczego w procesie projektowym na przykładzie obiektu przemysłowego przygotowywanego do procesu inwestycyjnego (dawny Magazyn Główny, tzw. Hala U-Bootów).

4

Application of Terrestrial Laser Scanning for the Inventory of Historical Buildings on the Example of Measuring the Elevations of the Buildings in the Old Market Square in Jarosław

Gardzińska Anna

Civil and Environmental Engineering Reports

|

2021

|

Vol. 31, no. 2

293--309

EN

Terrestrial laser scanning (TLS) technology is increasingly used in surveying, construction and architecture. The potential of the data obtained by this method creates the possibility of its versatile application also in conservation and revitalization of monuments, archaeology or history. The use of this technology during the creation of architectural documentation of a historic building greatly facilitates the acquisition of comprehensive information about its actual condition in a fast, non-invasive and very precise manner. Thanks to digital technology, it also creates the possibility to accurately interpret the condition of an object and present its model in a virtual space. This technology provides the ability to transfer acquired image elements with high accuracy of their mapping to plans and designs prepared by architects and contractors. It is also possible to maintain high technical standards in the processes aimed at the preparation of the required graphical studies, thanks to the use of the point cloud obtained in TLS. One of the most important advantages of using this measurement method is the possibility of combining it with data from e. g. from photogrammetric tools, which gives the possibility to fill in the missing elements creating a more complete picture of the needed data. This paper presents the implementation of terrestrial laser scanning technology as a non-invasive method for the modelling of walls and buildings of the so-called "green field". Revers BIM on the example of the measurement of the facades of the buildings of the old market in Jarosław. This technology allows for preparation of precise architectural documentation including: projections, sections, elevation views, 3D models or multimedia visualizations. The use of TLS for cultural heritage research also enables the preparation of fully complete documentation for conservation and restoration works aimed at maintaining the current state of monuments or even at reconstructing their damaged architectural elements.

5

Assessment of the building’s geometry and technical condition on the basis of the data acquired by means of 3D terrestrial laser scanning

Pawlowicz Joanna A., Szafranko Elzbieta, Bilko Piotr, Sawczynski Szymon

Scientific Journal of the Military University of Land Forces

|

2019

|

Vol. 51, No. 1(191)

82--94

EN

3D terrestrial laser scanning is a non-invasive method for capturing data of building objects. A point cloud obtained through measurement provides the basis for assessing the building’s architecture and its finish details, analysing its technical condition and reproducing its construction system. Digitalised data can be used to describe the object’s geometry and to analyse its damage and defects. The paper describes, using examples, methods for examining the geometry of the historic building, whose structural condition has also been assessed.

PL

Naziemny skaning laserowy 3D jest nieinwazyjną metodą pozyskiwania danych o obiektach budowlanych. Dzięki uzyskanej z pomiaru w chmurze punktów można ocenić architekturę budynku i jego detale wykończeniowe, przeprowadzić analizę jego stanu technicznego, a także odtworzyć jego układ konstrukcyjny. Zdigitalizowane dane pozwalają na opisanie geometrii obiektu oraz analizę jego uszkodzeń i wad. W pracy opisano na przykładach sposoby badania geometrii budynku zabytkowego i oceniono stan jego konstrukcji.

6

Wybrane aspekty opracowania dokumentacji architektonicznej obiektów zabytkowych

Kędzierski M., Walczykowski P., Fryśkowska A.

Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji

|

2008

|

Vol. 18a

221--230

PL

Modele elewacji i rysunki wektorowe są często wykorzystywane przez architektów i konserwatorów zabytków do tworzenia dokumentacji architektonicznej zabytkowych obiektów sztuki sakralnej i świeckiej. Służą one jako informacja niezbędna do odtworzenia np. faktycznego i dokładnego stanu obiektu sprzed renowacji, stworzenia ortoobrazu obiektu lub bardzo dokładnych przekrojów. Ponadto, dane ze skaningu laserowego mogą być wykorzystane także do badania stanu uszkodzeń obiektów zabytkowych zarówno pod względem kształtu jak i ich struktury. Prace badawcze przeprowadzone zostały skanerem impulsowym na przykładzie jednego z warszawskich kościołów. W ramach projektu zostały zeskanowane: elewacja kościoła, główne sklepienie, ołtarze, ambona i organy. Skaning fasady kościoła wykonano z rozdzielczością 7 mm, natomiast przy badaniach takich elementów jak sklepienie czy uszkodzenia ścian konieczne było zmniejszenie rozdzielczości poniżej 1 mm. Przeprowadzone badania pozwoliły określić np. szerokość szczeliny czy rysy, do jakiej jej pomiar jest możliwy (w naszym przypadku były to 2 mm), a także zamodelować uszkodzenia np. kolumny lub ściany oraz obliczyć powierzchnię i objętość ubytku. Wykorzystanie metody tarcz celowniczych do łączenia skanów umożliwiło wektorowe opracowanie elewacji kościoła z dokładnością rzędu 0.005 m. Błąd względny opracowania pozostawał na poziomie 1: 6000. W ramach prac wykonano teksturowanie obiektu, co jest szczególnie ważne wówczas, kiedy należy wykonać ortoobraz elewacji, rzeźb, fresków czy malowideł.

EN

Façade models and vectorial sketches are used by architects and conservators in architectural documentation of cultural heritage objects of sacred and lay art. In most cases, the information thus obtained is very important information, particularly when it is desired to visualise the real and accurate condition of the object before it is renovated, or if it is necessary to generate orthophotos or very precise cross-sections. Furthermore, such data can be used also for examining damage to the shape or structure of cultural heritage objects. Very often, polychrome or ornamental elements of paintings or sculptures are damaged. Therefore, an attempt was made to assess the potential of a scanner not only for 3D model generation and visualisation, but also for determining the utility of such measurements in renovation or architectural works. We focused at investigating scanner precision and utility of <1 mm resolution where the objects were damaged or fractured. This approach turned out useful for measuring very small, singular architectural defects or bursts in places hard to reach. The experiments performed made it possible to determine the width of crevices or scratches that were as small as 2 mm. In addition, a model of damage to a column was generated and the surface and volume of the column was calculated. The Scan World recording was used with the HDS target method, which provided a 5 mm accuracy of the vectorial model (the relative error was 1:6000). Another important aspect of architectural documentation is texture. It is particularly crucial when it is desired to take an orthophoto of a façade, of sculptures, frescoes, or paintings. The most modern scanners have an internal digital camera. However, for texturing an external KODAK DCS 14n Pro digital camera, with 4500 x 3000 pixels matrix and with 24 mm focal length lens was used. Based on the 7 homological points in both of the scan and he image, the error of fitting and texturing process was found to amount to 0.84 pixel.

7

Metody fotogrametrii cyfrowej i skanowania laserowego w inwentaryzacji zabytków

Boroń A., Rzonca A.

Roczniki Geomatyki

|

2007

|

T. 5, z. 8

129-140

EN

This paper describes the current level of photogrammetric as well as laser scanning technologies used for historic monuments documentation. The digital photogrammetry creates new possibilities at all stages of documentation process: measurement, presentation and storage. Digital recording of common products including: frontal views, horizontal and vertical cross-sections and photomaps offers wider possibilities of use compared to analogue counterparts. Digital technology expanded documentation products choice, now it is possible to develop 3D models of real world object. Besides, intermediate products in the form of oriented digital stereopairs can be made. Digital recording of images allows the use of passive object documentation (it includes only photographs with measured control points). Along with progress of photogrammetric documentation, there is hardware and software development. Improved density of CCD matrices, and loseless, above 8bit image formats brings about increasing usage of digital cameras. There is also significant development of photogrametric digital stations Laser scanning is the most up-to-date technology used in historical monuments documentation. It is based on short interval measurements with the use of laser scanners. Measurement yields dense cloud of points describing the object. Above all, laser scanner can record radiometric information (brightness or colour) in addition to spatial localization. It can be used to produce wide range of products.

8

Wirtualna kopia reliktów romańskich z kościoła św. Andrzeja w Krakowie

Boroń A., Dziedzic A.

Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji

|

2006

|

Vol. 16

75--85

PL

Odsłonięte w 2003 roku w kościele św. Andrzeja w Krakowie relikty romańskiej absydioli wraz z przyległym do niej fragmentem nawy, pokryte w dużej części malowidłami stanowią jedno z największych odkryć ostatnich lat w Krakowie. Ujawniona dekoracja malarska jest unikatem ze względu na czas jej powstania (XII w.) i prawdopodobnie stanowi najstarszy zachowany zespół romańskich fresków w Polsce. W roku 2001 i 2003 zespół Zakładu Fotogrametrii i Informatyki Teledetekcyjnej WGGiIŚ AGH wykonał dwie fotogrametryczne dokumentacje cyfrowe w postaci fotoplanów obiektu. Fotoplany przedstawiały stan przed i po zakończeniu prac konserwatorskich. Ze względu na niedostępność obiektu związaną z jego lokalizacją na terenie klasztoru o ścisłej klauzurze, autorzy podjęli próbę wykonania wirtualnej kopii 3D reliktów romańskich jedynie na podstawie istniejących fotoplanów oraz geodezyjnych i fotogrametrycznych materiałów źródłowych. W artykule opisano wszystkie etapy prowadzące do pozyskania wirtualnej kopii zabytku. Począwszy od dokumentacji fotogrametrycznej, przez model wektorowy 3D, do modelu powierzchniowego pokrytego naturalnymi teksturami. Dodatkowo wykonany został również model zrekonstruowanej absydioli na podstawie analizy geometrycznej jej pozostałości. Ostatecznie wizualizowany model absydioli zapisany został w języku VRML dla potrzeb udostępnienia go poprzez Internet.

EN

One of the biggest archaeological discoveries in Kraków in recent years were relicts of Romanesque architecture – an apse with an adjoining fragment of a nave, which were found in St. Andrew church in 2003. These relics are mostly covered by unique XII century’s frescos -probably the oldest Romanesque wall paintings in Poland. Photogrammetry and Remote Sensing Information Department team made two digital documentations of the object in the form of photoplans, from the years 2001 and 2003 (before and after conservation works). Because of the inaccessible location of the object to visitors (enclosure at a convent) the authors made the virtual 3D copy of the object based only on existing photoplans and source surveying materials. In this paper, the authors describe all stages of this elaboration. The wire frame model was created based on vectors, which were prepared using the VSD photogrammetric station, while elaboration of stereopairs was made with a UMK 10/1318 camera. The edges, which were invisible on stereopairs, were reconstructed based on existing photoplans with the application of the special geometrical constructions. Three versions of the wire frame model were prepared: the nave with the remains of an apse, the nave with an entrance wall and the nave with the geometrical reconstruction of an apse. Based on wire-frame models, all surfaces of the object were defined. Both wire-frame and surface models were prepared with the use of AutoCad. The irregular surface models of Romanesque relicts were covered by natural textures of high resolution photoplans. This rendering process was made using 3Dsmax software. The visualized model of the apse was converted into VRML to make it available in the Internet. The result of the described work shows the possibility of creating detailed, irregular 3D models of objects, which meet accuracy standards of photogrammetric documentation, based only on source survey data collected for photogrammetric documentation (in the form of photoplans) purposes.

9

Metoda wytwarzania barwnych fotoplanów rozwinięć malowideł na powierzchniach kolebkowych z zastosowaniem kamery fotogrametrycznej i aparatów cyfrowych

Boroń A., Wróbel A., Kocierz R.

Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji

|

2006

|

Vol. 16

87--96

PL

Aparaty cyfrowe w przeciwieństwie do tradycyjnych, analogowych technik fotograficznych pozwalają szybko i tanio pozyskać cyfrowe obrazy w barwach naturalnych. Z takich obrazów po przetworzeniu, zmozaikowaniu i opracowaniu edycyjnym można utworzyć dokumentację fotogrametryczną w postaci cyfrowych, barwnych fotoplanów. O jakości dokumentacji cyfrowej decyduje odpowiednio dobrana rozdzielczość terenowa umożliwiająca przedstawienie najdrobniejszych szczegółów obiektu. Dla malowideł ściennych przyjmujemy, że piksel terenowy nie powinien być większy niż 1mm. Przy takim założeniu, wykonanie fotomapy cyfrowej wielkopowierzchniowych malowideł ściennych wymaga często wykonania dużej liczby zdjęć aparatem cyfrowym. Opracowywanie cyfrowych rozwinięć wymaga znajomości parametrów geometrycznych powierzchni, na której znajduje się malowidło oraz współrzędnych obrazowych i współrzędnych terenowych dużej liczby punktów dostosowania. Do przetwarzania wykorzystuje się metodę transformacji wielomianowej lub metodę elementów skończonych. Najprostszym sposobem uzyskania odpowiednio dużej liczby punktów dostosowania oraz parametrów geometrycznych kolebki jest stereoskopowy pomiar jej powierzchni. Opracowanie kilku, kilkunastu, a czasami kilkudziesięciu stereogramów zdjęć cyfrowych wymaga skalibrowanego aparatu cyfrowego oraz geodezyjnego pomiaru dużej liczby fotopunktów lub wyrównania sieci terratriangulacji. Dla zmniejszenia pracochłonności opracowania autorzy proponują metodę, w której wykorzystuje się zarówno czarno-białe zdjęcia z wielkoformatowej kamery fotogrametrycznej jak i kolorowe obrazy z aparatu cyfrowego. Zdjęcia z kamery fotogrametrycznej służą do uzyskania informacji o geometrii kolebki, na której znajduje się malowidło i do kameralnego pozyskania punktów dostosowania niezbędnych do przetworzenia barwnych, wysokorozdzielczych zdjęć z aparatów cyfrowych.

EN

In contrast with traditional, analog photographic techniques, digital cameras are a cheap and quick way to take digital images of a object in natural colors. Such images, after a resampling and mosaicing process, and after final edition, compose the photogrammetric documentation in the form of colour digital photomaps. The quality of digital documentation depends on an object’s resolution of images, which should provide registration of every smallest object’s detail. For paintings on walls, it was assumed that the local pixel should not exceed 1mm. In consequence, generating digital photoplans of large area frescos often requires the taking of many pictures by digital camera. Elaborating digital developments requires knowledge of the geometrical parameters of the painting’s surface and also both the image’s and object’s coordinates of a large number of corresponding points. Resampling is done using polynomial or finite element transformation. The easiest way to obtain a sufficient number of corresponding points and geometrical parameters of a cylindrical vault is a stereoscopic measurement of its area. Elaborating a high number of stereopairs of digital images requires a calibrated digital camera and terrain survey of a large number of control points, or adjustment of a terratriangulation net. To make the processing less laborious, we suggest a method in which both greyscale pictures made with large-format photogrammetric camera and colour images taken with a digital camera are used. The metric pictures are used for determining vault geometry as well as for measurement of corresponding points, which are necessary for colour digital images of high-resolution rectification.