Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: architectural archetype

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Epidemic Determinats in Housing

Wojtkun Grzegorz

Przestrzeń i Forma

2021

nr 47

9--28

Multi-family housing of high intensity may pose a significant threat to the health and life of residents during epidemics. Excessive concentration of a larger population in a confined area and the long time people spent together during a day create favorable conditions for the spread of pathogens. Complete elimination of the threat in such areas does not seem possible, and the same applies to the full identification of routes pathogens use to spread. The aim of the study is to indicate architectural solutions, with particular emphasis on archetypes, that can reduce the risk to health and life of people in residential areas. In this case, the study uses observation, analysis, and logical construction methods. The epidemic and its consequences highlighted the need to abandon trends that increase the compactness of cities and define residents’ movement patterns.

Wszystko wskazuje na to, że sytuacja epidemiczna stała się determinantą również w mieszkalnictwie. Mianowicie, w miejsce bliżej niedookreślonego dyskomfortu psychicznego i somatycznego skutkującego w dłuższym okresie czasu pojawiło się bezpośrednie zagrożenie zdrowia i życia. To ostatnie wyniknęło przede wszystkim z nadmiernej bliskości w miejscu zamieszkania. Wiele wskazuje na to, że w dobie pandemii istotne zagrożenie dla zdrowia i życia mieszkańców miast stanowi mieszkalnictwo wielorodzinne wysokiej intensywności. Nadmierna koncentracja ludności na małym obszarze oraz długi w ciągu doby czas wspólnego tam przebywania stwarzają sprzyjające warunki do rozprzestrzeniania się patogenów. Całkowite wyeliminowanie zagrożenia w tym zakresie nie wydaje się możliwe podobnie jak rozpoznanie sposobu rozprzestrzeniania się czynników chorobotwórczych. Celem pracy jest wskazanie rozwiązań architektonicznych mogących ograniczyć zagrożenie zdrowia i życia na obszarze mieszkaniowym ze szczególnym uwzględnieniem archetypów.

Szkodnictwo architektoniczne w krajobrazach wsi i małych miast na przykładzie Polski południowej

Mełges H.

Topiarius. Studia krajobrazowe

2016

Nr specjalny

23--31

W ciągu wieków w społecznościach terytorialnych (lokalnych) ciągłość kulturowa i technologiczna wytworzyła różne fakty (zaszłości, w tym ukształtowane style) i uwarunkowania jako odmiany lokalne, które określa się mianem archetypów. Są one efektem „pracy czasu” – różnych doświadczeń i powtarzalnych rozwiązań, tworzących też przez lata określone przyzwyczajenia. Te zaś w codziennej praktyce są zarówno stosowane, jak i weryfikowane. Wojny i różne kataklizmy, które w dziejach spotykały nasz kraj, czyniły niepowetowane straty we wszystkich dziedzinach życia i materialnego dorobku. Różne nieuregulowane procesy administracyjnego oddziaływania na przestrzeń architektoniczną były – w kontekście skrajnie biednego społeczeństwa – między innymi przyczyną dewastacji rodzimej architektury i krajobrazów kulturowych. Od zakończenia drugiej wojny światowej toczy się w środowiskach planistów i architektów dyskusja, co zrobić, aby wypracować model, przy pomocy którego można by wyrugować lub ograniczyć swoiste patologie, a zarazem unormować planowanie przestrzenne, jak i same trendy architektury, w szczególności wiejskiej. Wychodząc od zrozumienia przyczyn tego stanu rzeczy można, jak się wydaje, zdiagnozować te anomalie prowadzące do chaosu.

Over the centuries cultural and technological continuity has created various facts (occurrences, including established styles) and conditions in territorial (local) communities as local varieties which are known as archetypes. They are the result of the ‘work of time’ – different experiences and repeatable solutions, creating certain habits over the years. These, in turn, are both applied and verified in everyday practice. Wars and various disasters, which affected our country throughout its history, did irreparable losses in all areas of life and material achievements. Various unregulated processes of administrative influence on architectural space were – in the context of extremely poor society – were one of the causes of the devastation of vernacular architecture and cultural landscapes. Since the end of the Second World War urban planners and architects have been discussing what to do to develop a model with which one could oust or restrict specific pathologies and to normalise both spatial planning and (especially rural) architectural trends. Starting with understanding the causes of this state of affairs, it seems possible to diagnose these anomalies leading to chaos.