Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Piękno i technika we współczesnej architekturze sakralnej

Trębacz P. P.

Architecturae et Artibus

|

2016

|

Vol. 8, no. 3

173--180

PL

Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na rolę technicznych komponentów obiektów sakralnych w kreowaniu wartości i kryteriów aksjologicznych, w szczególności na udział nowatorskich osiągnięć w podążaniu ku pięknu i prawdzie. Posługując się myślą Arthura Schopenhauera, iż „źródłem rozkoszy estetycznej jest poznanie idei dzieła”, zaś owa rozkosz zależy od intensywności przekazywania idei oraz tego, czy „idee gatunku wyraża w sposób czysty”, rozważane są kategorie piękna i prawdy wyrażone poprzez użycie odpowiednich materiałów, wyszukanych elementów i detali konstrukcyjnych, wysmakowanych form odwołujących się do utrwalonych archetypów budownictwa sakralnego. Przeprowadzono pilotażowe rozpoznanie wśród zrealizowanych obiektów (świątynie, kaplice, obiekty sepulkralne z obszaru Europy, Azji i Ameryki), które zyskały uznanie wśród odbiorców (wiernych i architektów). Poddane analizie obiekty poświadczają, że architektura sakralna początku XXI wieku wykorzystuje nowe, dostępne rozwiązania techniczne i przynosi wiele trafionych estetycznie kreacji kompozycyjnych. Jednocześnie stara się przekazywać idee akceptowane przez odbiorców. Elementy techniczne wspierają semantyczne zamysły autorów, czyli to, co tkwi w warstwie głębokich idei – znaku i symbolu, zakorzenionych w tradycji wyznawców danej religii i utrwalonych transcendentaliów (dobra – prawdy – piękna). Użyte w dzisiejszych obiektach sakralnych środki warsztatowe, techniczne i wyrazowe są obecne w różnych nurtach współczesnej architektury (od historyzmu, przez neomodernizm, do architektury ekologicznej, organicznej i wernakularnej). Współczesna architektura sakralna to zatem jedność w różnorodności.

EN

This article aims to highlight the role of the technical components of the sacred objects in the creation of values and axiological criteria; in particular, the share of innovative achievements in following to the beauty and truth. Using the thought of Arthur Schopenhauer, that the „source of the aesthetic pleasure is to understand the idea of work”, while this pleasure depends on the intensity of communicating ideas and whether „the ideas of the species are expressed in a pure way”, there are considered categories of beauty and truth expressed through the use of appropriate materials, sophisticated features and construction details and refined forms referring to established archetypes of sacral architecture. There was conducted a trial research among realized objects (temples, churches, sepulchral chapels from Europe, Asia and America) which gained recognition among recipients (catholic and architects). Analyzed object certify that the sacral architecture of the early 21st century uses new technical solutions and brings many aesthetically matching creations. Simultaneously, it tries to transfer ideas accepted by the public. Technical elements support the semantic intentions of the authors; which is what is in the deep layer of the idea - a sign and symbol, rooted in the tradition of the followers of a particular religion and established transcendentals (good - the truth - beauty). Workshop, technical and expressive means, which are used in todays sacred objects, are present in various currents of contemporary architecture (from historicism, the neo-modernism to even ecological architecture, organic and vernacular). Contemporary sacral architecture is therefore a unity in diversity.

2

Dom dE

Seruga W.

Środowisko Mieszkaniowe

|

2011

|

nr 9

82--127

3

O budowowaniu formy architektonicznej (na przykładzie prac studentów Instytutu Architektury i Urbanistyki Politechniki Łódzkiej)

Wiśniewska W.

Zeszyty Naukowe. Budownictwo / Politechnika Łódzka

|

2002

|

Z. 53

168-178

PL

Przygotowanie do zawodu architekta wymaga wszechstronnego kształcenia plastycznego: rysunek, kompozycja, fotografia, rzeźba. Doświadczenia wyniesione z tych ćwiczeń są niezwykle pomocne w świadomych a nie intuicyjnych poszukiwaniach twórczych. Artykuł mówi o zbieżności celów dydaktycznych wybranych przedmiotów przewidzianych programem studiów architektonicznych. Ilustrowany jest pracami studenckimi wykonanymi w ramach ćwiczeń pierwszego (modelowanie i elementy kompozycji plastycznej), drugiego (fotografia) trzeciego (rzeźba) i piątego roku studiów (rehabilitacja). W konstrukcji tekstu wykorzystano fragmenty zaczerpnięte z " wykładu -rzeki ", jakim jest książka Juliusza Żórawskiego " O bu- dowie formy architektonicznej ". Wydana w 1962 r. stanowi pozycję fundamentalną i klasyczną literatury przedmiotu, znajdujqcą zastosowanie zarówno w odniesieniu do architektury, urbanistyki jak i architektury krajobrazu. Cytaty z Żórawskiego stanowią punkt odniesienia w omówieniu przytoczonych przykładów.

EN

A comprehensive, related to fine arts school training in drawing, compos- ing, pgotography and sculpting is necessary during the preparation to the profession of an architect. The experience gained in these exercises is very helpful in the making of not intuitive but conscious creative decisions. The paper refers to the concurrence of didactic aims of these subjects of ar- chitectural studies. It is ilustrated with students works from the first (modelling and elements of visual composition), the second (photography), the third (sculpting) and the fith (urban design rehabilitation project) year of studies. In the text the author uses fragments from the specific "lecture flow", the Juliusz Zorawski book ,,0 budowie formy architektonicznej". This work published in 1962 holds a fundamental position in the architectural classic canon of the "must-books" and relates in equal way to architecture, urban design and landscape architecture. Quotations from Zorawski provide the reference to the presented examples of students' works.