Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: anionowe surfaktanty

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

The effect of water lubrication with addition of non-ionic and anionic surfactants on the wear of the friction pair with a concentrated contact

Zając G., Kuźnar M.

Tribologia

2017

nr 4

115--123

In order to minimize losses caused by friction, various technical solutions are applied. Most frequently, however, they are limited to proper lubrication. Two aspects of the problem have to be taken into consideration nowadays: ecology and an economic approach, which involves a possibility of the creation of the cheapest lubrication compositions. Therefore, new lubricants which have a neutral impact on the environment and are characterised by the lowest production costs and the highest effectiveness in the wear of co-operating elements are researched. The main purpose of this paper is an evaluation of the influence of water-based lubrication with an addition of non-ionic and anionic surface-active substances on the wear of a friction pair with a concentrated contact. Laboratory tests were carried out with the use of a T-02 four-ball wear tester and a digital microscope. A series of measurements were conducted in which a tribological connection was lubricated with water and a mixture of water and non-ionic and anionic surfactants of various mass concentrations in reference to water. The conducted research takes into account criteria connected with the minimization of the production costs of lubricating compositions and the minimization of their influence on the environment with a simultaneous limitation of the wear of the co-operating elements. The results obtained in the research enabled an analysis of the influence of the additions of detergents at various concentrations on water lubricating properties, water surface tension, and the volumetric wear of the analysed samples.

W celu zminimalizowania strat wywołanych zjawiskiem tarcia stosowane są różnego rodzaju rozwiązania techniczne, jednak najczęściej ograniczają się do właściwego smarowania. Obecnie duży nacisk stawiany jest na ekologię. Również bardzo istotny jest aspekt ekonomiczny tego zagadnienia, a więc możliwość tworzenia jak najtańszych kompozycji smarowych. W związku z tym poszukiwane są nowe środki smarne o neutralnym wpływie na środowisko charakteryzujące się możliwie najniższymi kosztami produkcji i efektywnością w zakresie zużycia elementów współpracujących. Głównym celem prezentowanej pracy była ocena wpływu smarowania wodą z dodatkiem niejonowych oraz anionowych środków powierzchniowo czynnych na zużycie pary trącej ze stykiem skoncentrowanym. Badania laboratoryjne przeprowadzone zostały z użyciem m.in. aparatu czterokulowego T-02 oraz mikroskopu cyfrowego. Wykonano serie pomiarów, w których węzeł tribologiczny był smarowany wodą oraz mieszaniną wody z niejonowymi oraz anionowymi środkami powierzchniowo czynnymi o różnym stężeniu wagowym względem wody. Przeprowadzone badania uwzględniają kryteria związane z minimalizacją kosztów pozyskania kompozycji smarowych oraz minimalizacją wpływu na otoczenie przy jednoczesnym ograniczeniu zużycia współpracujących elementów. Uzyskane w badaniach wyniki pozwoliły na przeprowadzenie analizy wpływu dodatku detergentów o różnych stężeniach na właściwości smarne wody, napięcie powierzchniowe wody oraz zużycie objętościowe analizowanych próbek.

Determination of Surfactants in Environmental Samples. Part II. Anionic Compounds

Olkowska E., Ruman M., Kowalska A., Polkowska Ż.

Ecological Chemistry and Engineering. S

2013

Vol. 20, nr 2

331-342

Związki powierzchniowo czynne (SAA) o ujemnym ładunku polarnej części cząsteczek określane są jako anionowe surfaktanty. Ich wielkość produkcji jest najwyższa wśród syntetycznych związków. Z tej grupy analitów są zazwyczaj stosowane liniowe alkilobenzen sulfoniany (LAS), alkilo etoksysiarczany (AES) oraz alkilo siarczany (AS). Tego typu surfaktanty są składnikami detergentów i produktów czyszczących używanych w gospodarstwach domowych, środkach piorących, kosmetykach. Są one wykorzystywane w przemyśle papierniczym, tekstylnym i garbarskim jako optyczne wybielacze, środki rozpraszające, zwilżające i rozpraszające. Co więcej, są one używane przy wytwarzaniu barwników, pestycydów, żywic jonowymiennych, plastyfikatorów oraz farmaceutyków. Anionowe surfaktanty wraz ze ściekami trafiają do oczyszczalni ścieków, gdzie są poddawane degradacji oraz dochodzi do zjawiska adsorpcji w osadzie czynnym (wykorzystywanym w rolnictwie). Ostatecznie, związki z grupy anionowych SAA lub produkty ich degradacji są emitowane do wód powierzchniowych, a następnie do osadów dennych, gleby i są akumulowane przez organizmy żywe. Stąd istotne staje się poznawanie w sposób bardziej szczegółowy losu środowiskowego tej klasy związków (ze względu na ich szerokie wykorzystywanie, podatność na zjawisko bioakumulacji oraz toksyczności względem organizmów żywych). Tego rodzaju badania obejmują określanie poziomów zawartości surfaktantów w różnego typu próbkach z użyciem odpowiednich narzędzi analitycznych. Oficjalne metodyki analityczne dotyczące określania zawartości anionowych związków w ciekłych próbkach środowiskowych są oparte na reakcji tworzenia par jonowych z błękitem metylenowym (MB), a następnie ekstrakcji do toksycznego rozpuszczalnika chloroformu. Na etapie izolacji anionowych analitów ze stałych próbek stosowane są techniki ekstrakcji za pomocą rozpuszczalnika w aparacie Soxhleta lub ekstrakcji wspomaganej falami ultradźwiękowymi (z użyciem jako medium ekstrakcyjnego metanolu lub mieszaniny z innymi rozpuszczalnikami). By wyeliminować wady tego typu tradycyjnych technik, na etapie przygotowania próbek do analizy stosowane są odpowiednio: ekstrakcja do fazy stałej (SPE) oraz mikroekstrakcja do fazy stałej (SPME) - próbki ciekłe; przyspieszona ekstrakcja za pomocą rozpuszczalnika (ASE), ekstrakcja za pomocą rozpuszczalnika wspomagana promieniowaniem mikrofalowym (MAE) lub ekstrakcja za pomocą płynu w stanie nadkrytycznym (SFE). W celu określenia sumarycznej zawartości anionowych analitów w ekstraktach stosowana jest technika spektrofotometrii (według obowiązujących regulacji prawnych). Określenie poziomów stężeń indywidualnych analitów odbywa się z reguły z użyciem chromatografii gazowej (konieczny etap derywatyzacji analitów) bądź cieczowej w połączeniu ze spektrometrią mas. Obecność anionowych związków powierzchniowo czynnych została potwierdzona w różnorodnych ekosystemach (ciekłych i stałych próbkach środowiskowych).