Contemporary reports on the bioactive oligomers derived from natural aliphatic co-polyesters (PHA) and their synthetic analogues, formed through anionic ring-opening polymerization (ROP) of β-substituted β-lactones are presented. Synthetic routes for such oligomers, developed mostly by Polish authors, are discussed. The described approaches enable design of novel biodegradable and bioactive oligomers for diverse applications in medicine, cosmetic industry and agrochemistry.
PL
Przedstawiono przegląd aktualnych wyników badań dotyczących bioaktywnych oligomerów otrzymywanych z naturalnych alifatycznych ko-poliestrów (PHA) oraz ich syntetycznych analogów, uzyskanych na drodze anionowej polimeryzacji z otwarciem pierścienia (ROP) β-podstawionych β-laktonów. Omówiono ścieżki syntezy tych oligomerów opracowane głównie przez polskich badaczy. Zaprezentowane metody umożliwiają projektowanie nowych biodegradowalnych, a zarazem bioaktywnych oligomerów mogących znaleźć różnorodne zastosowania w medycynie, przemyśle kosmetycznym i agrochemii.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Kontrolowana synteza funkcjo-nalizowanych polisiloksanów o strukturze dendrytycznej. Przedstawiono ogólną charakterystykę budowy i sposobów otrzymywania polimerów dendrytycznych ze szczególnym uwzględnieniem znanych metod syntezy polisiloksanów o takiej budowie. Omówiono opracowaną w zespole Autora nową metodę syntezy funkcjonalizowanych dendrytycznych polisiloksanów. Anionową polimeryzację i kopolimeryzację z otwarciem pierścienia cyklotrisiloksanów wykorzystano w niej do syntezy "szytych na miarę" żyjących polisiloksanów z bocznymi grupami winylowymi i aktywnym ośrodkiem propagacji - grupą silanolową - na jednym końcu łańcucha. Terminacja tego polimeru na polifunkcyjnym rdzeniu zawierającym grupy chlorosililowe prowadzi do szczepienia polisi-loksanu na rdzeniu. Otrzymany rozgałęziony polisiloksan, po transformacji grup winylowych do grup chlorosililowych, służy jako rdzeń do szczepienia następnej generacji gałęzi po-lisiloksanowych. Na ostatnim etapie syntezy wprowadza się do żyjącego polimeru także inne grupy funkcyjne, np. -CH2CH2PPh2 lub -(CH2)3C1. Przedstawiona metoda umożliwia syntezę dendrytycznego polimeru o kontrolowanej gęstości oraz rozmieszczeniu rozgałęzień i grup funkcyjnych. Zwięźle omówiono też własne prace zmierzające do otrzymania dendrytycznych polisiloksanów chemicznie związanych z powierzchnią żeli krzemionkowych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.