Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Comparison of different suture techniques for Achilles tendon repair in rat model using collagen scaffolds

Gabler C., Gierschner S., Tischer T., Bader R.

Acta of Bioengineering and Biomechanics

|

2018

|

Vol. 20, no. 2

73--77

EN

Tendon injury is an increasing problem in medicine due to aging of the population and increased activity demands. Many rodent animal models are used in order to evaluate tendon reconstruction. Although tendon reruptures are a known problem, the outcomes of tendon repair in animal models are rarely discussed in the literature. The goal of the present experimental study was to compare the primary fixation stability of three suture techniques for repair of Achilles tendon defects in a rat model using a collagen scaffold. Methods: Cadaveric left hind limbs of Sprague-Dawley rats were prepared with an Achilles tendon defect of 3 mm and rejoined using a collagen scaffold. Three suture configurations (simple, simple stitch with additional framing suture, and modified Mason–Allen stitch; n = 5 each) underwent tensile testing until complete failure was observed. Results: Under a load of a mean value of 6.6 N, the failure load of simple stitches was the significantly lowest ( p < 0.01). Both, modified Mason–Allen stitches and simple stitches with additional framing suture showed a mean failure load of more than 14 N. Regardless of the suture technique, most of the samples showed failure of tendon due to suture tear-out. The suture material as well as the scaffold remained mostly intact. Conclusions: Although simple end-toend suture techniques are common in the literature, stitches with more suture strands should be preferred. Using techniques like an additional framing suture or modified Mason–Allen stitch, maximum failure load can be doubled and the risk of tendon rerupture may be decreased in vivo.

2

Badania doświadczalne nad stresującym wpływem hiperbarii

Dolatkowski A., Doboszyński T., Łokucijewski B.

Polish Hyperbaric Research

|

2017

|

nr 4(61)

43--48

PL

W licznych pracach badawczych przebywanie w środowisku hiperbarycznym wskazywane jest jako stresor. Podjęliśmy badania z zastosowaniem modelu zwierzęcego w celu określenia wpływu hiperbarii na sekrecję kory nadnerczy i poziom nadnerczowego kwasu askorbinowego. Badania przeprowadzono na 70 samcach szczurów kapturowych które podzielono na grupy i poddano działaniu hiperbarii powietrznej i tlenowej o nadciśnieniu 1 i 3 atn, część zwierząt dodatkowo została obciążona wysiłkiem (pływanie). Stwierdzono iż krótkotrwała (30 minut) ekspozycja szczura na hiperbarię powoduje obniżenie zawartości n.k.a. Przy przedłużonej (3-godzinnej) ekspozycji na 3 atn powietrza zawartość n.k.a. wraca do normy. Obniżenie zawartości n.k.a. wskazuje na występowanie u szczura stresu w warunkach hiperbarii, jednak nie pozwala na określenie jego natężenia stosowaną w badaniu metodą.

EN

Numerous research works indicate that staying in a hyperbaric environment is a stressor. We have undertaken studies using an animal model to determine the effect of hyperbaria on adrenocortical secretion and the level of adrenal ascorbic acid (a.a.a.). The research was conducted on 70 male hooded rats, which were divided into groups and subjected to hyperbaric air and oxygen at an overpressure of 1 and 3 atn, with some of the animals being additionally burdened with physical effort (swimming). It was found that short-term exposures (30 minutes) of rats to hyperbaric conditions caused a decrease in the content of a.a.a. With a prolonged (3-hour) exposure to 3 atm air the a.a.a. content returns to a normal level. A reduction in the a.a.a. content indicates the presence of stress in hyperbaric conditions in the rat, however, it does not allow to determine its intensity with the method used in the study.

3

Experimental studies on the treatment of streptococcal infections with hyperbaric oxygenation

Wolański W., Ulewicz K., Kierznikowicz B.

Polish Hyperbaric Research

|

2016

|

nr 3(56)

37--42

EN

The article presents the results of research into the therapeutic effect of hyperbaric oxygenation on bacterial infections performed on an animal model. The studies were performed on Porton mice infected intraperitoneally with haemolysing streptococci and later subjected, over a 3-day period, to 5 exposures of hyperbaric oxygenation at a pressure of 2.8 ata. Depending on the research group, the treatment was commenced after 24, 48, 72 and 96 hours from the moment of infection. Some of the animals died during the experiment.8 and 12 days from the date of infection, selected animals of each group were put to death and subjected to post mortem examination. A statistically significant positive effect of hyperbaric treatment on the survival rate, as well as on the development of complications (liver abscesses), was observed in those animals where the hyperbaric oxygenation was applied at an early stage. In groups where the therapy was initiated later, no positive effect was noted, and the complications tended to develop more rapidly.

PL

Artykuł przedstawia wyniki badań działania leczniczego tlenu hiperbarycznego w przypadku zakażeń bakteryjnych na modelu zwierzęcym. Badania przeprowadzono na myszach racy Porton, ,które zakażano dootrzewnowo paciorkowcami hemolizującymi a następnie leczono tlenem hiperbarycznym w sekwencji 5-u ekspozycji do ciśnienia 2,8 ata w przeciągu 3 dni. Leczenie rozpoczynano w zależności od grupy badawczej po upływie 24, 48, 72 i 96 godzin od chwili zakażenia. Część zwierząt padła podczas doświadczenia. Po 8 i 12 dniach od momentu zakażenia część zwierząt każdej grupy uśmiercano i poddawano badaniu pośmiertnemu. Stwierdzono statystycznie znamienny pozytywny wpływ leczenia hiperbarycznego na przeżywalność zwierząt i rozwój powikłań (ropnie wątroby) u zwierząt u których podjęto wczesną terapię hiperbaryczną. W grupach gdzie terapia podjęta została później nie obserwowano pozytywnego efektu leczniczego, a nawet przyspieszenie rozwoju powikłań.

4

Wpływ przerw w hiperbarycznej ekspozycji tlenowej na rozwój zatrucia tlenowego u szczurów

Łokucijewski B., Doboszyński T.

Polish Hyperbaric Research

|

2014

|

nr 3(48)

93--100

PL

Toksyczne działanie tlenu w hiperbarii zmusza do szukania środków zapobiegających lub opóźniających rozwój zatrucia. Jednym z takich środków może być zastosowanie ekspozycji przerywanej w której tlen zostaje na krótki okres czasu zastąpiony powietrzem. W celu wyjaśnienia zakresu skuteczności takiego postępowania przeprowadzono badania na 26 szczurach, które poddano nieprzerwanej ekspozycji tlenowej przy ciśnieniu 4 ata przez okres 4 godzin(grupa kontrolna) lub ekspozycji przerywanej wg schematu: 30 tlen – 15 powietrze w okresie 5 godz. 45. Badania przeprowadzono w doświadczalnej komorze hiperbarycznej, w której zwierzęta podlegały stałej obserwacji a skład mieszaniny gazowej był analizowany chromatograficznie. W grupie kontrolnej początkowo objawy zatrucia tlenowego stwierdzono po 2 godzinach, a po 4 godzinach 100% zwierząt uległo zatruciu. Badanie pośmiertne wykazało rozległe zmiany morfologiczne w płucach. W grupie z ekspozycją przerywaną pierwsze objawy zatrucia stwierdzono po 3 godzinach, a po 4 godzinach zostały stwierdzone tylko u 20% zwierząt, przy czym zmiany morfologiczne w ich płucach były niewielkie. Zwiększenie tolerancji zwierząt na działanie tlenu zależało od doboru schematu przerw w ekspozycji tlenowej przy danym ciśnieniu, obniżającym jego toksyczne działanie działanie układowe (mózgowe lub płucne). Mechanizm ochronnego działania takich przerw nie został ostatecznie wyjaśniony i jest on dyskutowany w pracy. Ważną rolę może tu odegrać okresowe wypełnienie pęcherzyków płucnych azotem przywracające ich czynność wentylacyjną lub przerwa w działaniu tlenu mającym szkodliwy wpływ na prawidłowe napięcie powierzchniowe pęcherzyków płucnych. +/. „Wpływ przerywanej ekspozycji w hiperbarii tlenu na śmiertelność szczurów”

EN

The toxic effect of oxygen in hyperbaric conditions requires us to seek measures that would prevent or delay its development. One of such measures consists in the application of interrupted exposure during which the oxygen will be replaced for a short period of time with air. For the purpose of explaining the efficiency of such a procedure, tests were conducted on 26 rats, which were subjected to uninterrupted oxygen exposure at the pressure of 4 ata for the period of 4 hours (control group) or interrupted exposure according to the scheme: 30 minutes of oxygen – 15 minutes of air within the time of 5 hours and 45 minutes. The research was carried out in an experimental hyperbaric chamber enabling constant observation of the animals, with the composition of the breathing gas analysed by means of chromatographic analysis. In the control group the initial symptoms of oxygen toxicity were noted after 2 hours, and after 4 hours 100% of the animals were affected. Post-mortem examination revealed vast morphological lesions in the lungs. In the group subject to interrupted exposure the first toxicity symptoms were observed after 3 hours, whereas after 4 hours they were noted only in 20% of the animals and the morphological changes found in the lungs were minimal. An increase in the animals' tolerance to the effect of oxygen was dependent on the type of scheme applied with regards to the interruptions in oxygen exposure at a given pressure (thus lowering its toxic effect on the system (brain or lungs)). The protective mechanism of such interruptions has not been thoroughly explained and as such is being discussed here in this work. An important role may be played by periodic filling of pulmonary alveoli with nitrogen bringing back their ventilatory function or a break in the effect of oxygen, which has an adverse impact on proper surface tension of pulmonary alveoli. +/. "The impact of interrupted exposures during hyperbaric oxygenation on rat mortality".

5

Biologically inspired feature detection using cascaded correlations of off and on channels

Wiedermann S. D., O’Carroll D. C.

Journal of Artificial Intelligence and Soft Computing Research

|

2013

|

Vol. 3, No. 1

5--14

EN

Flying insects are valuable animal models for elucidating computational processes underlying visual motion detection. For example, optical flow analysis by wide-field motion processing neurons in the insect visual system has been investigated from both behavioral and physiological perspectives [1]. This has resulted in useful computational models with diverse applications [2,3]. In addition, some insects must also extract the movement of their prey or conspecifics from their environment. Such insects have the ability to detect and interact with small moving targets, even amidst a swarm of others [4,5]. We use electrophysiological techniques to record from small target motion detector (STMD) neurons in the insect brain that are likely to subserve these behaviors. Inspired by such recordings, we previously proposed an ‘elementary’ small target motion detector (ESTMD) model that accounts for the spatial and temporal tuning of such neurons and even their ability to discriminate targets against cluttered surrounds [6-8]. However, other properties such as direction selectivity [9] and response facilitation for objects moving on extended trajectories [10] are not accounted for by this model. We therefore propose here two model variants that cascade an ESTMD model with a traditional motion detection model algorithm, the Hassenstein Reichardt ‘elementary motion detector’ (EMD) [11]. We show that these elaborations maintain the principal attributes of ESTMDs (i.e. spatiotemporal tuning and background clutter rejection) while also capturing the direction selectivity observed in some STMD neurons. By encapsulating the properties of biological STMD neurons we aim to develop computational models that can simulate the remarkable capabilities of insects in target discrimination and pursuit for applications in robotics and artificial vision systems.

6

MR Imaging of Mouse Heart in vivo Using a Specialized Probehead and Gradient System

Heinze-Paluchowska S., Skórka T., Drelicharz Ł., Chłopicki S., Jasiński A.

Polish Journal of Chemistry

|

2006

|

Vol. 80, nr 7

1133-1139

EN

Preliminary results of Magnetic Resonance Imaging (MRI) of cardiac function in mice in vivo, using the homebuilt gradient coils and specialized RF probehead are demonstrated. An unshielded gradient system with inner diameter of 60 mm was designed and constructed for the 4.7T/310 magnet with MARAN DRX console (Resonance Instruments). Dedicated probehead, constructed to fit the gradient system, consists of the RF birdcage coil and the animal handling system. ECG-triggered cine images of eight FVB (wild-type) and four transgenic micewith heart failure (Tg alfa q*44) were acquired at physiological temperature (37 graduate C) with a good quality of multislice images in different phases of the cardiac cycle, as well as a good contrast between myocardium and flowing blood. This technique allowed the calculation of the end-diastolic (EDV) and end-systolic (ESV) volumes of working heart that could be used to monitor the development of heart failure in vivo in Tg alfa q*44 mice.