Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Ochrona Środowiska

1 2011

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: analiza specjacyjna glinu

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Analiza konsekwencji przedawkowania koagulantu wstępnie zhydrolizowanego

Gumińska J., Kłos M.

Ochrona Środowiska

2011

Vol. 33, nr 3

15-18

Podczas koagulacji siarczanem glinu występuje niebezpieczeństwo jego przedawkowania, powodujące pogorszenie skuteczności usuwania zarówno cząstek mineralnych, jak i rozpuszczonych związków organicznych, a także zwiększenie zawartości glinu pozostałego w wodzie oczyszczonej. Dotychczasowe doświadczenia eksploatacyjne nie wykazały natomiast negatywnych skutków przedawkowania koagulantów wstępnie zhydrolizowanych. Jednak wyniki badań laboratoryjnych z zastosowaniem licznika cząstek wykazały, że nadmierna dawka koagulantu zawierającego produkty jego wstępnej hydrolizy powoduje powstanie dużej liczby bardzo drobnych cząstek (<5 žm) w wodzie, jednak pomiary mętności wody po koagulacji i sedymentacji nie wskazywały na przedawkowanie koagulantu. Aby określić formy tych cząstek, przeprowadzono testy ferronometryczne, które umożliwiają analizę specjacyjną glinu. W celu przeanalizowania problemu przedawkowania koagulantów wstępnie zhydrolizowanych przeprowadzono pomiary w zakładzie oczyszczania wody powierzchniowej, w którym do koagulacji stosuje się koagulant wysokospolimeryzowany. Opierając się na analizie jakości wody po poszczególnych procesach jednostkowych stwierdzono, że mimo wysokiej skuteczności oczyszczania wody, mierzonej za pomocą standardowych procedur, liczba cząstek w wodzie ulegała dużym wahaniom. Towarzyszyło temu okresowe przekroczenie ilości glinu resztkowego w wodzie, który ze względu na formę występowania nie był oznaczalny standardową metodyką. Analiza specjacyjna przeprowadzona na podstawie wartości stałych szybkości reakcji i zmierzone wartości absorbancji w nadfiolecie (lambda=370 nm) wykazała, że glin resztkowy występował wówczas głównie w postaci polimeru Al13.

Coagulation with aluminum sulfate is associated with the potential risk of overdosing on the coagulant, which leads to a reduction in the efficiency of mineral organic matter and dissolved organic compound removal, as well as to an increase in the residual aluminum content of the treated water. No such effects have been observed so far in the case of overdosing on pre-hydrolyzed alum coagulants. However, laboratory tests involving particle counters have revealed that an excessive dose of a coagulant which contains the products of its hydrolysis induces the formation of a large number of fine particles (<5 žm) in the water. On the other hand, the results of turbidity measurements performed upon coagulation and sedimentation were not indicative of overdosage. To determine the form of these particles, ferronometry tests were conducted, which enabled Al species analysis. The problem of pre-hydrolyzed coagulant overdosage was analyzed based on the measurements performed in a surface water treatment plant where conventional coagulation is conducted with a highly-polymerized coagulant. Water quality analyses after particular unit processes have demonstrated that despite the high treatment efficiency (measured using standard procedures) the number of particles in the water was highly variable. This variability was concomitant with periods when residual aluminum occurred in excess and, owing to the form of occurrence, could not be measured with standard methods. Aluminum speciation analysis (based on the values of the reaction rate constants and the measured values of UV absorbance; [lambdha]=370 nm) has shown that residual aluminum then occurred predominantly in the form of polymer Al13.