Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: analiza palinofacjalna

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Palynological studies of the Paleogene and Neogene deposits from the Pomeranian Lakeland area (NW Poland)

Słodkowska B.

Polish Geological Institute Special Papers

2004

Vol. 14

1-116

Part I. Detailed phytoplankton investigations were performed on the Paleogene deposits from the Pomeranian Lakeland. Phytoplankton assemblages were identified and described in 11 boreholes. 136 phytoplankton taxa have been identified. The taxa belong to the classes Dinoflagellata, Prasinophyta, Chlorophyta and to the Acritarcha group. On the basis of taxa composition ecological groups of phytoplankton were defined. A special attention was paid to the role of phytoplankton as an indicator of bathymetry, distance from land, dynamics of water, its temperature, salinity and sea-level changes. Biostratigraphic datings have been based primarily on marine phytoplankton, to a lesser extent on sporomorphs. The Middle Paleocene (Selandian) phytoplankton assemblage (part D3 and D4) has been first described from Poland. Phytoplankton assemblages from Upper Eocene through Upper Oligocene deposits were also identified and dated. The palynofacies analysis of organic and inorganic debris from palynological matter was investigated, augmenting data obtained from the palynomorph analysis. All organic components of palynological matter - both palynomorphs and palynoclasts - were analysed. These data allow to draw palaeoenvironmental conclusions and identify relationships between factors influencing vegetation of plants and depositional processes. All the palynological matter identified in the Middle Paleocene deposits indicate the occurrence of deeper shelf facies. Palynological debris in the Upper Eocene deposits show the sedimentation took place in a fairly deep-water basin, not far from the land. The assemblages, identified in Eocene/Oligocene transition sediments, indicate the deposition occurred in a shallow-marine basin, far from the land, in a moderate-energy environment. Lower Oligocene palynological matter point the a high-energy marine environment and decreasing distance from the coast. Upper Oligocene assemblage provides evidence for a considerable shallowing of the basin and low-energy environment. The marine sedimentary cycle was followed by Miocene continental deposition, as evidenced from the upper part of the section. Part II. The analyses of the Paleogene and Neogene deposits of the Pomeranian Lakeland resulted in a detailed characteristic of the sporomorph and pollen assemblages derived from 12 borehole profiles. 343 sporomorph taxa related to Recent botanical equivalents have been identified. Similar pollen spectra have been joined into groups, on the basis of which were established the phases of the dominant plant communities (A-K). The defined phases of the dominant plant communities within the model profiles of Komorza 1/KB and Łosiny 2/KB have been correlated with the phases of the plant communities present in the other profiles and attributed to the relevant local palynostratigraphical rank. The recognized spore and pollen assemblages from Lignite Seams II, IIA, I and IA as well as those from the inter-coal deposits were related to the Recent palynostratigraphical, litostratigraphical and chronostratigraphical subdivisions of Neogene. Reconstruction of the succession of the terrestrial plant communities has confirmed the changes of the palaeoenvironmental conditions. Investigation of the difference between the proportions of the Arctotertiary and Palaeotropical geoflora elements has proved the climatic changes during the formation of the studied sequences. The lower part of the Paleogene section, showed the prevalence of subtropical plant communities with mixed mesophilous forest as well as the abundance of evergreen plants has been noticed. The humid and warm climate has favoured the development of swamps and shrubs forming a coal-producing biomass. In the upper part of the Neogene profile, peatbogs were formed and riparian forest communities and mixed forests, with a smaller share of highly warmth-loving evergreen plants. The element of the Palaeotropical geoflora within the Neogene plant communities became poorer in components due to the distinct cooling of the climate. This element dominated for the last time during the formation of the II Łużyce Lignite Seam. The most important element of the mixed and riparian forests in the upper part of the Middle Miocene was formed by the Arctotertiary geoflora typical of a temperate climate.

Część I. W osadach paleogeńskich z Pojezierza Pomorskiego przeprowadzono szczegółowe badania fitoplanktonu z 11 otworów wiertniczych. Wyróżniono 136 taksonów fitoplanktonu należących do gromad Dinoflagellata, Prasinophyta, Chlorophyta i grupy Acritarcha. Na podstawie składu gatunkowego zdefiniowano grupy ekologiczne fitoplanktonu. Zwrócono uwagę na jego rolę jako wskaźnika głębokości zbiornika, odległości od brzegu, dynamiki wód, ich temperatury i zasolenia, a także eustatycznych ruchów poziomu morza. Datowania biostratygraficzne oparte zostały przede wszystkim na fitoplanktonie morskim, w mniejszym stopniu na sporomorfach. Po raz pierwszy z obszaru Polski opisany został paleoceński zespół fitoplanktonu, zaliczony do zelandu (D3–D4). Ponadto datowano zespoły fitoplanktonowe z osadów od eocenu górnego do oligocenu górnego (D12–D15). Metodą analizy palinofacjalnej badano wszystkie szczątki organiczne i nieorganiczne zawarte w maceracie palinologicznym, uzupełniając w ten sposób dane uzyskane z analizy palinomorf. Wśród elementów organicznych brano pod uwagę wszystkie składniki materii palinologicznej — palinomorfy i palinoklasty. Przeprowadzono analizę palinofacji w ujęciu środowiskowym na tle syntetycznego profilu osadów paleogenu z obszaru Pojezierza Pomorskiego. Przedstawiono zależność ilościową i jakościową materii palinologicznej od środowiska sedymentacji w facjach od pełnomorskich do lądowych. Materia palinologiczna występująca w osadach środkowego paleocenu wskazuje na panowanie facji głębszego szelfu. Szczątki organiczne w osadach górnego eocenu świadczą, że sedymentacja miała miejsce w dość głębokim basenie morskim, niezbyt daleko od brzegu. Zespół z osadów eocen/oligocen akumulowany był w basenie płytkomorskim w strefie bardziej odległej od brzegu. Szczątki zawarte w osadach oligocenu dolnego wskazują na wysokoenergetyczne środowisko morskie i niewielką odległość od brzegu. Zespół górnooligoceński rejestruje spłycenie basenu i spadek energii wody. Powyżej, w profilu osadów mioceńskich, panują warunki kontynentalne. Część II. Badania osadów paleogenu i neogenu Pojezierza Pomorskiego pozwoliły na szczegółową charakterystykę zespołów spor i ziarn pyłku z dwunastu profili otworów wiertniczych. Wyróżniono 343 taksony sporomorf i powiązano ze współczesnymi odpowiednikami botanicznymi. Zbliżone spektra pyłkowe zestawiono w grupy, na podstawie których wyznaczono fazy dominujących zbiorowisk roślinnych (A-K). Zdefiniowane fazy dominujacych zbiorowisk roślinnych we wzorcowych profilach Komorza 1/KB i Łosiny 2/KB skorelowano z fazami zbiorowisk w pozostałych profilach. Fazom dominujących zbiorowisk roślinnych przypisano lokalną rangę palinostratygraficzną. Opisane zespoły spor i ziarn pyłku z II, IIA, I i IA pokładów węgla brunatnego oraz z osadów międzywęglowych powiązano z aktualnymi podziałami palinostratygraficznymi, litostratygraficznymi i chronostratygraficznymi neogenu. Odtworzono także następstwo zbiorowisk roślin lądowych, co pozwoliło na rekonstrukcję zmian warunków paleośrodowiskowych. Prześledzenie zmian proporcji pomiędzy elementami geoflory paleotropikalnej i arktycznotrzeciorzędowej dało możliwość stwierdzenia wahań klimatu w czasie tworzenia się badanych osadów. W niższej, paleogeńskiej części profilu osadów zapisane jest panowanie zbiorowisk roślinnych klimatu subtropikalnego, z dominacją mezofilnych lasów mieszanych i obfitym udziałem roślin wiecznie zielonych. Wilgotny i ciepły klimat sprzyjał rozwojowi lasów bagiennych i krzewiastych zarośli, tworzących biomasę węglotwórczą. W wyższej, neogeńskiej części profilu, tworzyły się torfowiska oraz zbiorowiska lasów łęgowych i mieszanych z malejącym udziałem wysoce ciepłolubnych roślin wiecznie zielonych. Element geoflory paleotropikalnej w zbiorowiskach roślinnych neogenu. na skutek wyraźnego ochładzania klimatu, stawał się uboższy w składniki i po raz ostatni dominował w czasie tworzenia się węgli II łużyckiej grupy pokładów. W wyższej części środkowego miocenu trzon roślinności lasów mieszanych i łęgowych stanowił element geoflory arktycznotrzeciorzędowej, typowy dla klimatu umiarkowanego.

Charakterystyka palinofacjalna najwyższego bajosu i batonu okolic Włocławka

Barski M.

Volumina Jurassica

2003

Vol. 1, no. 1

7-12